Έναν από τους κορυφαίους φωτογράφους του εικοστού αιώνα
παρουσίασετο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, τον Andre Kertesz, σε μια αναδρομική έκθεση, το μήνα Αύγουστο και η οποία αποτέλεσε σημείο αναφοράς για κάθε φιλότεχνο λάτρη της φωτογραφίας.
Γράφω τώρα αυτό το κείμενο γιατί τότε δεν είχα ανοίξει το blog
Ο Andre Kertesz (Ουγγαρία 1894-19850) προκαλεί ακόμα τον θαυμασμό. Γιατί το έργο του έχει βάθος. Γιατί και οι σχολαστικοί ακόμα της φωτογραφίας αδυνατούν να πουν… έστω ένα σχόλιο. Γιατί η δουλειά του αποτέλεσε πηγή διδασκαλίας για πολλούς άλλους σημαντικούς φωτογράφους, όπως ο Henri-Cartier Bresson, ο οποίος έλεγε ότι «Όταν η μηχανή του Kertesz κάνει κλικ, νοιώθω τον χτύπο της καρδιάς του. Όταν ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά του, είναι μια διαυγής έκλαμψη, και όλα αυτά σε μια αξιοθαύμαστη επίδειξη περιέργειας.»
Ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της παγκόσμιας φωτογραφίας. Ο οποίος έγραψε ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της φωτογραφικής τέχνης. Γιατί το έργο του δε περιγράφεται… μόνο το νοιώθεις. Γιατί το έργο του δεν αναλύεται… σε παρασέρνει.
Από την Ουγγαρία και τα χαρακώματα του Αυστροουγγρικού στρατού έως τις φωτογραφίες στην εξοχή με τους φίλους του, και από το Παρίσι με το πολύβουο Μονπαρνάς με τα καλλιτεχνικά καφέ και τη Παριζιάνική κουλτούρα έως τους κλοσάρ του Σηκουάνα, κατέγραψε ανεπανάληπτες στιγμές ενός αιώνα με παρακαταθήκες ανεπανάληπτες.
Ο Μάρκ Σαγκάλ και η Κολέτ, ο Αιζενστάιν και ο Τρισταν Τζαρά στήνονται στον φακό του. Στο σπίτι του Μοντριάν απαθανατίζεται.Η ποίηση και η Γαλλική κουλτούρα τον συναρπάζει.. και ύστερα η Νέα Υόρκη.. η οποία τον γοητεύει… εκεί που άφησε τη τελευταία του πνοή.
Το 1984 ως δείγμα του στενού του συναισθηματικού δεσμού με τη χώρα που είχε βρει για πρώτη φορά σημαντική καλλιτεχνική αναγνώριση, ο καλλιτέχνης δωρίζει το αρχείο του στη Γαλλική κυβέρνηση, καθώς και τις προσωπικές του σημειώσεις, την αλληλογραφία του, τα αρνητικά και τα contacts του.
Η έκθεση «Καθρέφτης μιας ζωής», μια παραγωγή του Jeu de Paume, πραγματοποιήθηκε με τη συνδρομή της Επιτροπής Καλών Τεχνών και της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικής και Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Γαλλίας.
Λουλούδια στη Τέχνη
Στον Εκθεσιακό Πολιτιστικό Χώρο της Alpha Bank, στο Ναύπλιο η Εθνική Πινακοθήκη παρουσιάζει μια δροσερή έκθεση έως τις 28 Οκτωβρίου με τίτλο «Αντιστοιχίες-Λουλούδια από την Ελληνική Τέχνη»
Η έκθεση με το σχετικό θέμα, προσελκύει πολλούς θαυμαστές. Δεν είναι επίκαιρο το θέμα. Ούτε πρωτότυπο. Πάμπολλοι επιμελητές το έχουν προσεγγίσει και όλοι λίγο πολύ κάτι πετυχαίνουν…Γιατί η Ανθογραφία έχει χρώματα. Ποικιλία. Αρμονία. Απέραντη φαντασία. Λεπτότητα. Ελευθερία. Ευαισθησία.
Από την Αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, σε όλους τους πολιτισμούς της γης, η Ανθογραφία-από τα φρούτα και τις νεκρές φύσεις, έως τα φύλα της Άνοιξής και του Φθινοπώρου- πρωταγωνιστεί.
Στην έκθεση αυτή 66 καλλιτέχνες της νεοελληνικής και σύγχρονης τέχνης, χρησιμοποιούν τα λουλούδια σαν μεταφορά… η σαν αναφορά στα συναισθήματά τους και ακόμη στα δικαιώματά τους.
Ενδιαφέρουσα έκθεση. Η οποία αποτελεί μια ακόμη στις εκατοντάδες που γίνονται κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο με αυτή τη θεματική. Η οποία από μόνη της έχει να κάνει με την ομορφιά. Την αισθητική. Και τα κριτήρια που καθορίζονται από αυτήν. Απολαύστε την.
Αρτ Φαξ- Καλλιτεχνικό Παρασκήνιο.
Είναι δυνατόν…. Τέτοια κοροϊδία δεν έχει ξαναγίνει. Έχουν περάσει 15 χρόνια και το Μουσείο του Πέι παραμένει στα χαρτιά. Ο Αμερικανοκινέζος Αρχιτέκτονας-μύθος, σήμερα στα ενενήντα του χρόνια, ακούει Ελλάδα και αισθάνεται…έλλειψη σοβαρότητας . Κρίμα.
-Και όχι τίποτα άλλο... ένα σωρό γκάου τεχνοκριτικοί και πολιτιστικοί συντάκτες. εκθείασαν μια αποτυχημένη πλήρως Μπιενάλε... τα αλητήρια...
