Θυμάσαι Μελίνα......
Ήταν λίγες μέρες πριν το τελευταίο σου ταξίδι στην Αμερική.Στο σπίτι σου... στην οδό Αθηναίων εφήβων...
Φορούσες τις φούξια γόβες σου και κάθισες στον ροζ καναπέ...
Είπαμε πολλά σε εκείνη τη συνέντευξη η οποία μεταδόθηκε από τη συχνότητα του ΣΚΑΙ 100,3 τότε.....
-Πώς θα ήθελες να σε θυμούνται... όταν δε θα υπάρχεις πια Μελίνα?
-Όταν πεθ...(σταματά... σκέφτεται..) Θα ήθελα να γράψουν στον τάφο μου..."Ηταν ένα κορίτσι που φοβόταν.... Και Ποτέ κανείς δε το πίστεψε..."
Ήταν λίγες μέρες πριν το τελευταίο σου ταξίδι στην Αμερική.Στο σπίτι σου... στην οδό Αθηναίων εφήβων...
Φορούσες τις φούξια γόβες σου και κάθισες στον ροζ καναπέ...
Είπαμε πολλά σε εκείνη τη συνέντευξη η οποία μεταδόθηκε από τη συχνότητα του ΣΚΑΙ 100,3 τότε.....
-Πώς θα ήθελες να σε θυμούνται... όταν δε θα υπάρχεις πια Μελίνα?
-Όταν πεθ...(σταματά... σκέφτεται..) Θα ήθελα να γράψουν στον τάφο μου..."Ηταν ένα κορίτσι που φοβόταν.... Και Ποτέ κανείς δε το πίστεψε..."
