Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα, έρχονται γιαούρτια, πέτρες και καρέκλες! ΠΗΓΗ: Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα, έρχονται γιαούρτια, πέτρες και καρέκλες! http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/03/blog-post_6543.html#ixzz1p73DS7zt γράφει ο Στέλιος Ελληνιάδης Δεν έχουν καταλάβει ότι τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την πτώχευση των ανθρώπων, τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων, τον εκφυλισμό του κοινοβουλευτισμού και το ξεπούλημα της χώρας. Θα αλλάξουν τόσα πολλά πράγματα που κανείς δεν έχει διανοηθεί. Θα δυναμώσει η αλληλεγγύη και θα μεγαλώσει η πολιτικοποίηση, πιθανότατα. Αλλά θα φουντώσει και το μίσος, εναντίον πολιτικών, μηχανισμών, πλουτοκρατών, εταιριών, θεσμών και συμβόλων, αναπόφευκτα και αδιακρίτως. Τα αβγά δεν θα είναι μελάτα. Σε ένα καθεστώς που οι νομοθέτες ξεφτίλισαν τους νόμους που οι ίδιοι θέσπισαν, οι θεσμοί καταρρακώθηκαν και το ψέμα κυριάρχησε, οι ρωγμές, τα χάσματα και τα κενά που δημιουργούνται από τις βάναυσες πολιτικές της πολιτικο-οικονομικής ολιγαρχίας, θα καλύπτονται όχι μόνο από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας, αλλά και από τις αντιδράσεις, λογικές και παράλογες, της κοινωνίας. Αφού όλα τα συστήματα συμμετοχής και δικαιοσύνης καταπατήθηκαν, οι φωνές θα είναι κραυγές και οι πράξεις οργισμένες. Οι πατάτες και τα γιαούρτια δεν είναι παρά μόνον ενδείξεις του τι πρόκειται να συμβεί. Κανένας δεν το ορίζει αυτό. Προκύπτει εδώ κι εκεί, ξαφνικά, αναπάντεχα, με άγνωστη μορφή και τρόπο, ανορθόδοξα. Μικρά, μεσαία και μεγάλα ηφαίστεια θα ενεργοποιούνται, θα βγάζουν καπνούς και θα εκρήγνυνται σποραδικά, οπουδήποτε. Μεγάλες διαδηλώσεις και μεμονωμένες ενέργειες ατόμων ή ομάδων θα αλληλοσυμπληρώνονται εκφράζοντας ορθά ή στρεβλά το σύνολο του κόσμου της εργασίας, με τη συμμετοχή των πολλών ή τη σιωπηρή συναίνεσή τους. Οι βουλευτές δεν θα είναι οι μόνοι που δεν θα μπορούν να βγουν άφοβα από τα σπίτια τους. Όσοι ψηφίζουν ή στηρίζουν είτε μέσα από τον πλουτο-κρατικό μηχανισμό είτε μέσα από το προσωπικό τους συμφέρον τις μνημονιακές πολιτικές αυτοτοποθετούνται στην επικίνδυνη ζώνη όπου εκτοξεύονται αντικείμενα και χύνεται λάβα, από βλαστήμιες, κατάρες και μούντζες μέχρι γιαούρτια, αβγά, καρέκλες, πέτρες, τούβλα και μολότοφ. Τι αξία έχει ένα ακριβό κοστούμι ή ένα χτένισμα πολυτελείας, σε σχέση με τόσες, εκατομμύρια, ζωές που καταστρέφονται; Το καζάνι βράζει! Έφυγε από το σπίτι φουντωμένος. Η μάνα του προσπαθούσε να ηρεμήσει τον πατέρα του που μετρούσε τα τελευταία του ευρώ στο τραπέζι. Μόλις είχε λήξει το ταμείο ανεργίας. Στο ψυγείο υπήρχαν τρόφιμα για δυο-τρεις μέρες ακόμα. Η μικρή έκλαιγε στην κουζίνα γιατί της έκοψαν τα αγγλικά. Ο πιτσιρικάς, τρίτη λυκείου, από την αρχή του χρόνου χωρίς φροντιστήριο, χωρίς ελπίδα, έβαλε στο μικρό σακίδιο που είχε στην πλάτη τη σακούλα με τα σκουπίδια, αφού το γιαούρτι κοστίζει, και τράβηξε για το χώρο που θα ξεκινούσε σε λίγο η συναυλία της φίρμας, που το πρωί είχε δηλώσει στην τηλεόραση «μνημόνιο ή καταστροφή». Από τη βίλα της Φιλοθέης ερχόταν στα Λιόσια, που τώρα είναι Ίλιον ενώ εξελίσσεται σε υπό-Λιόσια, για να στηρίξει, στην περιφέρεια των φτωχών και μικρομεσαίων, την επανεκλογή της γυναίκας του, που σαν βουλευτής και υπουργός ψήφισε όλα τα μνημόνια. Δωρεάν για το λαό θα είναι μόνο τα τραγούδια. Για τα υπόλοιπα, γάλα, φάρμακα, δίδακτρα… κόψτε το κεφάλι σας. Το δικό του πολυώροφο ψυγείο είναι πλήρες. Οι λογαριασμοί όλοι πληρωμένοι. Ο καυστήρας δουλεύει όλο το εικοσιτετράωρο και η αποθήκη είναι γεμάτη ξύλα για το τζάκι. Το πρωί κανένας δεν ξυπνάει με αγωνία. Δεν πρόκειται να χτυπήσει τηλέφωνο από την τράπεζα για τις ληξιπρόθεσμες δόσεις του δανείου ή της κάρτας με απειλές για κατάσχεση του μικρού διαμερίσματος ή του παλιού αυτοκινήτου της οικογένειας. Για τη φίρμα, πέρασαν χρόνια, πολλά χρόνια από το «εφτά νομά- σ’ ένα δωμά-». Ξεχάστηκαν τα βάσανα της οικογένειας και οι στερήσεις περιορίστηκαν στα λόγια των στιχουργών. Κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται οι πιτσιρικάδες που βγαίνουν έξω με ακονισμένες τις κακές τους σκέψεις. Δεν υπάρχει φράγκο για φραπέ, ούτε στάλα ψυχραιμίας. Περιθώριο για κουβέντα κανένα. Όποτε δοκίμασα να αποτρέψω κάποιους που προσπαθούσαν να ξηλώσουν μια βιτρίνα ή να βάλουν φωτιά σε ένα μαγαζί, μιλούσα στον αέρα. Δεν υπήρχαν ανοιχτά αφτιά για να με ακούσουν. Τα επιχειρήματά μου δεν διαπερνούν τους κοινωνικούς και ψυχολογικούς φράκτες των θυμωμένων παιδιών. Αρνούνται να αποκριθούν. Τι να πουν; Αφού αυτός ο κόσμος ούτε τους ανήκει ούτε τους σέβεται. Κι ό,τι τον συμβολίζει θέλουν να το εξαφανίσουν. Κι όποιον τους προκαλεί να τον μπουγελώσουν. Εξάλλου, μέρα με τη μέρα, δίπλα στους πιτσιρικάδες, αυξάνονται οι ενήλικοι που εξαντλούν την αντοχή τους και χάνουν την εγκράτειά τους. Εικοσάρηδες άνεργοι, τριαντάρηδες αδιόριστοι, σαραντάρηδες απολυμένοι, πενηντάρηδες πεταμένοι, εξηντάρηδες ταπεινωμένοι, εβδομηντάρηδες επαίτες… Το μνημόνιο και η συμπαιγνία των μέσα με τους έξω, έχει κάνει όλους τους πολίτες, σε όλα τα επαγγέλματα και σε όλες τις ηλικίες, αναλώσιμους. Κι αν ακόμα δεν εκσφενδονίζουν αντικείμενα, είναι θέμα χρόνου. Γιατί, η οργή τους μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από την οργή των νέων. Προχτές, σε μια παρουσίαση βιβλίου, μια καλοντυμένη και μορφωμένη γυναίκα μέσης ηλικίας είπε πολύ σοβαρά ότι αν αποπειραθούν να της πάρουν το σπίτι γιατί δεν έχει να πληρώσει, θα πάρει όπλο. Χωρίς να αστειεύεται. Μέσα στην υπερβολή, εκφράζει την εσωτερική της εξέγερση, πεπεισμένη ότι μέλλον δεν υπάρχει, γιατί το έχουν κλέψει οι πολιτικοί, οι εργολάβοι, οι τοκογλύφοι και οι υμνητές τους. Ας προσευχηθούμε, λοιπόν, κι εμείς οι άθεοι, να μη συμβούν τα χειρότερα και ας δουλέψουμε συσπειρωμένοι για να ξεφορτωθούμε τους αχρείους, τραγουδώντας, ξανά, όπως στην ταράτσα της Νομικής πριν από σαράντα χρόνια, «πότε θα κά-, πότε θα κάνει ξαστεριά…» ή, όπως ο αντιπολεμικός Country Joe στο Woodstock, give me an F, give me a U, give me a C, give me a K! e-dromos ΠΗΓΗ: Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα, έρχονται γιαούρτια, πέτρες και καρέκλες! http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/03/blog-post_6543.html#ixzz1p738HoNQ

"Αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους..."

"Αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους, από ανθρώπους που είναι ασυγκράτητοι και διψούν για επιβεβαίωση και αξιώματα." Από το Περιοδικό "ΜΟΝΟ" η εξαιρετική συνέντευξη του καθ. Αδαμάντιου Πεπελάση. Εσείς δεν υπήρξατε ποτέ ένας τυπικός οικονομολόγος. Πάντα υπήρχε η διάσταση του πολιτισμού στη σκέψη και τη δράση σας. Οι άνθρωποι των καιρών μας βλέπουν ως ασυμβίβαστες αυτές τις δυο ενασχολήσεις, την οικονομία και τον πολιτισμό. Πώς συμβιβάζεται το προφίλ του οικονομολόγου με τις πολιτιστικές αγωνίες; Νομίζω ότι αυτή η διάσταση της προσωπικότητάς μου αφενός με ζημίωσε προσωπικά, αλλά αφετέρου με βοήθησε στην κατανόηση και την ερμηνεία των κοινωνικών παραμέτρων στα οικονομικά. Οι οικονομολόγοι ποτέ δεν είχαν σχέση με τις τέχνες και τα γράμματα και όσοι είχαν τέτοιες ευαισθησίες ήταν πάντα εξαιρέσεις. Ο Κέινς, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχεις για την οικονομική θεωρία του, ζούσε χάριν της τέχνης. Και ο Άνταμ Σμιθ, αν τον διαβάσεις προσεκτικά, θα δεις ότι μιλάει για την αγωνία του ανθρώπου να κατανοήσει τους λόγους της ύπαρξής του. Πόσο μάλλον ο Μαρξ. Νομίζω ότι το μοντέλο του παραδοσιακού οικονομολόγου, όπως το γνωρίσαμε από τον 19ο αιώνα και που αναζητούσε τους τρόπους παραγωγής και αύξησης του πλούτου με τις λιγότερες δυνατές θυσίες, έχει τελειώσει. Ο νέος οικονομολόγος που υπαινίσσεστε τι χαρακτηριστικά θα έχει; Ο νέος οικονομολόγος που τώρα αναδύεται σιγά σιγά, όχι στην Ελλάδα όμως, θα πρέπει να βρει τις απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα: Πως συμβιβάζεται η άνοδος της κοινωνικής δυσχέρειας με την αύξηση του πλούτου; Γιατί σήμερα που ο κόσμος παράγει περισσότερο υλικό πλούτο από ποτέ, τα νοσοκομεία όμως είναι γεμάτα από δυστυχισμένους ανθρώπους; Αυτό είναι το στοίχημα για τους νέους οικονομολόγους. Στην Ελλάδα είμαστε ακόμη δέσμιοι μιας πίστης στο ψεύτικο όραμα της Μεταπολίτευσης, να κάνουμε εύκολα και γρήγορα λεφτά. Υφίσταται σήμερα μια τέτοια τάση σε κάποια πανεπιστήμια ή οικονομικές σχολές; Υφίσταται, αλλά ακόμη μόνον ως τάση. Στο Λονδίνο, το Warwick, τα πανεπιστήμια της Ανατολικής Αμερικής και πολλά άλλα στις ΗΠΑ αρχίζουν και δημιουργούν έδρες που προσελκύουν νέους καθηγητές που ειδικεύονται σ’ αυτή την κατεύθυνση. Είναι μια ελπίδα αυτή η τάση, αλλά δεν ξέρω που θα καταλήξει. Σημασία έχει να ενσφηνωθεί γερά στην καρδιά της οικονομικής θεωρίας αυτή η κοινωνική διάσταση. Βλέπετε να προδιαγράφεται συνολικότερα το τέλος μιας εποχής; Νομίζω ότι το τέλος εποχής θεωρητικά έχει ήδη επέλθει. Διότι η εποχή αυτή που πρόσφερε τεράστιο πλούτο, υλικά αγαθά και την ωραία ιδέα της προόδου και της ανάπτυξης, πρόσφερε παράλληλα και τον ανθρώπινο πόνο. Και κυριάρχησε το άγριο μοντέλο του Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγο. Ο Φρίντμαν και η σχολή του ήταν μια πολύ αυστηρή και έντιμη ανάγνωση της αμερικανικής οικονομίας της εποχής. Όμως σε αυτή την ανάλυση δεν υπήρχαν τα ουμανιστικά στοιχεία που σήμερα τα θεωρούμε απαραίτητα νια μια ανθρώπινη και αποτελεσματική οικονομική δραστηριότητα. Ο Φρίντμαν ήταν μεγάλος δάσκαλος. Εμάς δεν μας έφταιξε κανένας Φρίντμαν. Στη Μεταπολίτευση δεν πήραμε τον δρόμο ούτε του φιλελευθερισμού ούτε του νεοφιλελευθερισμού. Πήραμε το δρόμο του ελευθερισμού. Για τη λεηλασία του πλούτου από φιλελεύθερους και σοσιαλιστές στην Ελλάδα δεν φταίει ούτε ο Φρίντμαν ούτε ο Μαρξ. Δεν πρέπει να κρίνουμε κανέναν στοχαστή ή συγγραφέα με βάση τα αισθήματα που προκαλεί σήμερα. Εγώ λέω στους φιλελεύθερους, φανταστείτε να μην είχε γεννηθεί ο Μαρξ. Πόσο φτωχότερος θα ήταν ο κόσμος. Η δαιμονοποίηση της θεωρίας είναι μεσαιωνική πρακτική, είτε προέρχεται από αριστερά είτε από δεξιά. Ο Μαρξ βλέπουμε σήμερα να επικαιροποιείται εκατέρωθεν. Γίνεται επιλεκτική χρήση του και από τους φιλελεύθερους και από τους μαρξιστές διανοούμενους. Ο Μαρξ ήταν δυτικός διανοούμενος και προχώρησε την οικονομική και κοινωνική σκέψη λίγο πιο πέρα. Εάν ο Μαρξ δεν πέσει στα χέρια ανόητων ανθρώπων, εκατέρωθεν όπως σωστά το είπατε, στον νέο κόσμο έχει σοβαρό λόγο η παρουσία του. Τα τελικά συμπεράσματα και οι υποθέσεις του Μαρξ βασίζονται στην ερμηνεία και στη διάσταση της ανθρώπινης αγωνίας για ζωή. Κάτι που δεν αφορά βέβαια τους οικονομολόγους από τα MIT και τα Harvard. Κάποτε ο οικονομολόγος, έως και τον Β’ Παγκόσμιο, ήταν η έκφραση της αγωνίας, ο διανοούμενος της κοινωνίας. Μετά όμως, όταν ο πλούτος επέπεσε με τεράστιους γδούπους επί της κοινωνίας, μεταλλάχθηκε. Και τώρα έχουμε τους τραπεζίτες στην εξουσία. Ναι, υπάρχει όμως μια διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και τους ξένους τραπεζίτες. Στην Ευρώπη και την Αμερική οι τραπεζίτες δεν έχουν γίνει θεσμοί, ενώ στην ιστορία μας, συνήθως, ο τραπεζίτης έπαιζε ρόλο θεσμικό που δεν ήταν εύκολο ή επιθυμητό για την πολιτική εξουσία να τον αφαιρέσει. Βέβαια, εγώ δεν νομίζω ότι ο τραπεζίτης Παπαδήμος θα μας βγάλει από την περιπέτεια, γιατί κυρίως βλέπει αυτά που λέγαμε πριν. Όμως στη δική μας περίπτωση δεν είναι καθόλου οικονομικό το ζήτημα. Πώς να τους εξηγήσεις ότι το υψηλότερο ΑΕΠ δεν μας ενδιαφέρει αν δεν συνεπάγεται πραγματική ανάπτυξη, αν δεν σκεφτόμαστε δηλαδή την ποιότητα και το περιεχόμενο του. Μπορούσαμε να αποφύγουμε το Μνημόνιο; Για τον Κώστα Σημίτη: “Εγώ του μιλούσα ως οικονομολόγος και εκείνος απαντούσε σαν λογιστής.” Ναι, ναι, ναι…Το πιστεύω αν και δεν έχω τρόπο να το αποδείξω. Μπορώ όμως να καταθέσω τη διαίσθησή μου από την εξέταση του θέματος. Ό,τι λέω είναι προσωπικές εντυπώσεις. Ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έδωσε χίλια δυο δείγματα της ανεπάρκειάς του να κυβερνά μια χώρα, για κάποιους λόγους που υποπτευόμαστε μερικοί από μας, έπρεπε να προσφέρει όσα του ζήτησαν ως αντάλλαγμα για αυτά που έλαβε στη δωροθήκη του προτού καν γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Εγώ δεν μπορώ να το τεκμηριώσω πλήρως, αλλά εν μέρει το τεκμηριώνω. Πώς αλλιώς ερμηνεύεται π πολιτική συμπεριφορά του; Εμένα δεν με καλύπτει η ερμηνεία ότι ήταν μόνο ανοησία και απερισκεψία. Μπορεί να ήταν και ανοησία, αλλά δεν ήταν μόνο. Υποψιάζομαι ότι έγιναν ανταλλαγές. Ο Γ. Παπανδρέου είπε πολλά ψέματα. Ο πατέρας του που ήταν μάστορας στο ψέμα αλλά ήξερε πώς να δουλέψει το μαστοριλίκι του, δεν άφησε τέτοια ίχνη να τον ακολουθούν. Και ρωτώ και απαιτώ μια πολιτική απάντηση: Γιατί τέτοιο τρέμουλο να αποκοπούμε από τη ρωσική ενεργειακή πολιτική; Ήταν ανάγκη να τορπιλίσουμε τα δυο σημεία της ρωσικής πολιτικής που ήταν γι’ αυτούς σημαντικά; Ύστερα, η πρεμούρα με το Ισραήλ. Γιατί τέτοια επιμονή; Πως ερμηνεύεται το γεγονός ότι η πρώτη κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου είχε για υπουργό εξωτερικών έναν άγνωστο και ανόητο Έλληνα της Αυστρίας που έλεγε ψέματα ότι έχει πάρει το ντοκτορά του; Την ώρα του Μνημονίου, θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε την κακή πολιτική που ακολουθούσαμε δεκαετίες, χωρίς να περάσουμε στο ΔΝΤ. Δηλαδή, φέρε τώρα το δάνειο, κάλυψε τις ανάγκες σου και άσε τους άλλους να χτυπιούνται. Τα επιτόκια στην αγορά ήταν ακόμη ευνοϊκά. Προσπαθήσαμε να δανειστούμε από αλλού; Ή μήπως με δηλώσεις περί διεφθαρμένου λαού στρώναμε τον δρόμο μας; Είναι πολύ σοβαρό αυτό που καταθέτετε. Δηλαδή γνωρίζοντας τι σημαίνει για τον τόπο αυτή η πολιτική επιλογή ο Γ. Παπανδρέου προχώρησε με τέτοια επιπολαιότητα; Ναι, έκανε ό,τι έκανε αδιαφορώντας για τον τόπο. Τι μεσολάβησε; Το χρήμα; Δεν θέλω να το πιστέψω. Γνωρίζω τον χαρακτήρα του ανθρώπου από παιδί δυο χρόνων. Η μαμά του και η γιαγιά Σοφία Μινέικο, μια αγία γυναίκα κατά τ’ άλλα, τον μεγάλωσαν με την ιδέα ότι είναι πρώτος. Παιδάκια όταν έπαιζαν με τον γιο μου και τις παρέες των φίλων τους στην Αμερική, που μέναμε στον ίδιο δρόμο, η Μαργαρίτα επέβαλλε τον Γιώργο ως αρχηγό της παρέας. Εμείς που ειρωνευόμαστε τον Γιωργάκη, δεν ξέραμε τι λέγαμε. Από αυτόν το βρήκαμε. Και όχι τυχαία. Το είχε επεξεργαστεί. Εγώ δεν μιλώ «καρατζαφέρεια» διάλεκτο, αλλά δεν επιτρέπω σε κανέναν Παπανδρέου ή Παπαδήμο να λέει είμαι εδώ για να σώσω την πατρίδα μου. Είναι υποκρισία αισχίστου είδους. Η έξοδος από τo ευρώ τι σημαίνει; Όταν άρχισε αυτή η οδυνηρή δημόσια συζήτηση για το ενδεχόμενο να βγούμε από το ευρώ, είχα πει ότι θα ισοδυναμούσε με τη μικρασιατική καταστροφή. Και πολλοί καλόπιστοι άνθρωποι με ειρωνεύτηκαν. Τότε λειτούργησα σαν παραδοσιακός αναλυτής, με δεδομένα που δεν ίσχυαν στην περίπτωσή μας. Είσαι λοιπόν ο πρώτος που το ακούς δημόσια. Ύστερα από τις γκανγκστερικές πιέσεις που ασκούνται πάνω μας και επειδή προβλέπω τι σημαίνει η «επιτυχία» των προγραμμάτων της τρόικας, εύχομαι η ελληνική κυβέρνηση να πει επιτέλους ένα όχι. Όσο περνάει ο καιρός και βλέπω πώς γίνεται η διαπραγμάτευση, πείθομαι ότι δεν θα μας πετάξουν έξω, γιατί δεν τους συμφέρει. Αν αρχίσει το ξήλωμα του ευρώ, και εμείς θα ταλαιπωρηθούμε, αλλά και οι συνέπειες για την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία θα είναι τεράστιες. Η Ε.Ε δεν είναι σε θέση τώρα να σχεδιάσει και να παρακολουθήσει μια τέτοια εξέλιξη. Άρα, ας βγει η κυβέρνηση και να πει ότι δεν δέχεται αυτά τα μέτρα, γιατί αυτά που ζητάνε είναι όσα μας βοήθησαν να έχουμε μια κοινωνία κακή μεν, αλλά λειτουργική. Αν ήμουν Κουτρουμάνης θα έδινα ένα χαστούκι στον Τόμσεν! Και τι θα γινόταν δηλαδή αν θύμωνε ο πρωθυπουργός και τον έδιωχνε; Δεν μπορούμε να πληρώσουμε ένα τέτοιο ανθρώπινο και ηθικό κόστος. Ακόμα και να μας έδιωχναν από το ευρώ, που το θεωρώ απίθανο, τι θα γινόταν χειρότερο από σήμερα; Καταλαβαίνουμε τι γίνεται τώρα στην ψυχή των νέων; Τι εθνική υπερηφάνεια και κολοκύθια να αισθανθούν; Πώς να μην μισήσουν την οργανωμένη κοινωνία και την οργανωμένη οικονομική δραστηριότητα; Η χρεοκοπία τι θα σημαίνει πρακτικά για την καθημερινότητα του πολίτη; Η χρεοκοπία ασφαλώς είναι ένας μοχλός πίεσης, αλλά πολλά πράγματα στον κοινωνικό βίο δεν είναι ανάγκη να συμβούν για να υποστείς την επίδρασή τους. Αν φοβόμαστε τη χρεοκοπία είναι περίπου σαν να έχει γίνει. Έτσι λοιπόν εγώ λέω τώρα καλύτερα να παίξουμε αυτό το σενάριο και να υποστούμε την όποια κύρωση. Είτε κάνουμε τώρα όλα όσα μας λένε είτε όχι, βλέπω ότι αρχές του καλοκαιριού ο τόπος αυτός θα παραδέρνει κοινωνικά. Δεν είναι δυνατόν να συμβεί αλλιώς, διότι μέσα σε λίγα χρόνια μια κοινωνία μικροεμπόρων μικροεπιχειρηματιών και μικροκαλλιεργητών έγινε κοινωνία καταναλωτών. Πώς κρίνετε τη στάση του ελληνικού λαού; Αδράνεια ή ωριμότητα; Ούτε ωριμότητα είναι ούτε αδράνεια. Πιστεύω ότι δούλεψαν πολύ καλά τα τεχνάσματα για τη συνενοχή. Πειστήκαμε από τον Τόμσεν και την τρόικα ότι δεν γίνεται αλλιώς. Σ’ αυτό συνέβαλε και ο Παπανδρέου που επί ενάμιση χρόνο έλεγε αυτά. Έρχεται τώρα και ο Παπαδήμος και πιο έγκυρα και πιο πειστικά επαναλαμβάνει τα ίδια και χειρότερα. Τα τελευταία χρόνια προσέχετε με περισσότερο ενδιαφέρον τον λόγο που επιχειρεί να αρθρώσει η Αριστερά. Ποια γνώμη έχετε γι’ αυτή; Προσωπικά έχω ρομαντικούς δεσμούς με την Αριστερά, παρότι δεν ήμουν ποτέ αριστερός. Μόνο όταν ήθελα να ενοχλήσω τον πατέρα μου και τους προύχοντες του χωριού αγόραζα και επιδείκνυα τον Ριζοσπάστη, σαν ερχόταν το τρένο από την Αθήνα. Και ο διάολος να με πάρει αν καταλάβαινα τι λέει ο Ριζοσπάστης. Το 1940 το καλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού ήταν σ’ αυτό το χώρο, του ΕΑΜ. Όποιος Έλληνας ήξερε να διαβάζει δυο γράμματα ήταν εκεί. Αργότερα όμως οι πολλαπλές ηγεσίες άφησαν μετέωρο αυτόν τον κόσμο και τον έσυραν σε πικρίες. Με τον Χαρίλαο όμως είχαμε μια ωραία σχέση. Δυστυχώς σήμερα η Αριστερά στον τόπο μας δεν προσφέρει την υπηρεσία που πρόσφερε κάποτε το ΕΑΜ. Εγώ λοιπόν φιλικά λέω στο ΚΚΕ να πάνε στη Λατινική Αμερική να ακούσουν πώς μιλάνε εκεί οι κομμουνιστές, τι λόγο αρθρώνουν. Από το ΚΚΕ δεν έχω ελπίδα να δουν τον κόσμο όπως είναι. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι ο Τσίπρας και ο Κουβέλης έχουν δημιουργήσει προσδοκίες. Μακάρι! Όμως δεν βλέπω ένα σύγχρονο και εφαρμόσιμο πρόγραμμα αριστερής κατεύθυνσης. Δεν βλέπω κάποια προσωπικότητα στην Αριστερά που να μπορεί να διατυπώσει θέσεις με την καθαρότητα ενός Ηλιού. Αν είχαμε σήμερα μια άλλη Αριστερά, σύγχρονη και κινούμενη παράλληλα με τα προβλήματα του τόπου, θα ήταν πολύ αλλιώτικα. Κι αυτό είναι μια κακή στιγμή για την ελληνική πολιτική ζωή. Ποιες είναι οι βαθύτερες διαστάσεις της κρίσης; Μια κρίση του μεγέθους της σημερινής δεν μπορεί ποτέ να είναι μόνον οικονομική. Στην Ελλάδα τουλάχιστον, στο βάθος των πραγμάτων δεν είναι οικονομική. Βεβαίως έχει οικονομική διάσταση. Όμως, το ζήτημα εδώ δεν ήταν ότι φτιάχτηκαν πολλά σπίτια και δεν πουλιούνται. Κάπου αλλού βρίσκεται η αιτία, αλλά εκεί δεν την αναζητάμε, γιατί δεν μας συμφέρει, δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα ερωτήματα. Εγώ το λέω και ξαφνιάζονται οι φίλοι μου, ότι το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι οικονομικό, είναι πρωτίστως κοινωνικό και πολιτιστικό. Αυτό θα πει ότι τη ρίζα της παθογένειας πρέπει να την αναζητήσουμε στο πρόσφατο ιστορικό παρελθόν. Εσείς που ζήσατε από κοντά σχεδόν όλους τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας από τη Μεταπολίτευση και πέρα, πώς θα κατανέματε, καταθέτοντας ενώπιον της ιστορίας, τις ευθύνες των προσώπων για το σημερινό αδιέξοδο; Έχω πει και παλιότερα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε την ευκαιρία που δεν είχε ούτε ο Καποδίστριας, ούτε ο Τρικούπης, ούτε ο Βενιζέλος. Όταν πήρε την εξουσία το 1981, είχε μαζί του τον λαό, είχε ικανούς ανθρώπους να τον υποστηρίζουν, είχε την ανοχή της κοινωνίας, αλλά και χρήμα από τις Βρυξέλλες. Και επιπλέον είχαμε πιστέψει ότι το σπουδαίο μυαλό του ήταν το μέλλον της σκέψης για τον τόπο. Από αυτή την άποψη είναι τεράστια η ευθύνη του για το σημερινό κατάντημα. Τώρα πια με αφορμή τον Ανδρέα έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στην πολιτική δεν φτάνει η πρόθεση ούτε η αντίληψη. Θέλει και προσωπικό θάρρος. Δεν είχε ο Ανδρέας προσωπικό θάρρος; Δεν το εφάρμοσε ποτέ. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Ο Ανδρέας πήγε στην Αμερική και σε όλη την διάρκεια του πολέμου και μετά, γύρω στο ’60, ήταν στα πανεπιστήμια και δίδασκε, μάθαινε, έβλεπε. Δηλαδή η ανωτάτη παιδεία δεν ήταν μια κουβέντα γι αυτόν. Ήταν βίωμα. Τότε στην Αμερική η εκπαίδευση ήταν οργιές μπροστά απ’ ό,τι στην Ευρώπη. Λοιπόν εγνώριζε καλύτερα από κάθε άλλον τι έπρεπε να κάνει στην οικονομία, την παιδεία, τον πολιτισμό. Και τι έκανε; Σε τίνος χέρια τα άφησε; Αν δεις ποιοι ήταν υπουργοί παιδείας στις πρώτες κυβερνήσεις και τι θεσμικά μορφώματα κατασκεύασαν θα καταλάβεις πολλά! Πώς το ερμηνεύετε αυτό; Αυτό που θα σου πω είναι για μένα η ερμηνεία της συνολικής αποτυχίας του Παπανδρέου. Γιατί όταν μιλάμε για αποτυχία κάποιου πρωθυπουργού εννοούμε συγκριτικά των όσων μπορούσε να κάνει. Ο Ανδρέας σε πολλές περιόδους της πρωθυπουργίας ή της πολιτικής του ζωής δεν ενδιαφερότανε. Δεν του καιγότανε καρφάκι. Ήτανε μέσα στη διαδικασία της καλοζωίας και της καλοπέρασης. Ο καλός πρωθυπουργός και ηγέτης όμως πρέπει να έχει και κάτι από τη στόφα του ορθόδοξου μοναχού. Του ανθρώπου που όλα τα βάζει στην άκρη και τον ενδιαφέρει μόνον πώς θα πάει η χώρα μπροστά. Και αυτά δεν συνέβησαν στην περίπτωση του Ανδρέα. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα κατηγορούσα κάποιον για τις ερωτικές του υπερβολές. Όμως ο Ανδρέας έκανε όσα έκανε για να καλύψει την πολιτική απραξία του. Όταν είμαστε στην Αμερική δεν ήθελε να ακούσει τη λέξη Ελλάδα, δεν του άρεσε. Ποτέ δεν δέχτηκε την πρόσκληση των Ελλήνων φοιτητών και νεαρών καθηγητών να πάμε τη Μεγάλη Παρασκευή στον επιτάφιο. Ποτέ δεν ήρθε στο προξενείο στη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Θα πείτε, τι επιχειρήματα είναι αυτά. Αυτά καθαυτά δεν αποδεικνύουν τίποτα. Αλλά σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για τον άνθρωπο που αργότερα θα κυβερνούσε τη χώρα. Οι σχέσεις σας μαζί του πότε κλονίστηκαν; Θα σας δώσω για την ιστορία ένα παράδειγμα διάλυσης των ηθών από αυτά που ήταν συνήθη. Ένας από τους πρωιμότερους και σοβαρότερους λόγους διάρρηξης των σχέσεων αγάπης και εμπιστοσύνης με τον Ανδρέα ήταν ότι με πίεζε, αυτός και το περιβάλλον του, να υπογράψω ένα απαράδεκτο δάνειο το 1964 στην εταιρία ΒΟΚΤΑΣ, που παρήγε τότε κοτόπουλα. Βίαιοι καβγάδες με τον Ανδρέα και το δάνειο δεν δόθηκε. Ήμουν υποδιοικητής της Αγροτικής Τράπεζας με διοικητή τον Βγενόπουλο. Κάθε φορά που το σκέφτομαι, χαμογελάω. Του έλεγα ότι όσο κι αν σου προκαλεί γέλωτα, προστατεύω κι εσένα. Τι μου είπε; Εσύ δεν έχεις καταλάβει ότι είσαι εκεί για να υπηρετείς τα συμφέροντα της οικογένειας Παπανδρέου. Του χα επισήμαιναν άνθρωποι τότε; Παρατηρήσεις δεχόταν; Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Ανδρέας, ήρθαμε μαζί από το ίδιο σχολειό και κάναμε υποτίθεται την ίδια δουλειά. Μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι τα λέγαμε όλα μεταξύ μας. Λοιπόν όταν του έκανες κριτική, δεν ήθελε να ακούσει. Ή άκουγε εσένα που θα πήγαινες να του μιλήσεις και σου έλεγε ποιος ο τάδε; Ξέρεις τι λέει για σένα; Και άρχιζε μια ιστορία για να δημιουργήσει χώρο δυσπιστίας σε ό,τι προσπαθούσα να του πω. Όχι, ο Ανδρέας δεν έδειξε τη σοφία και το ήθος για έναν άνθρωπο που βρέθηκε στη θέση να διοικεί έναν λαό. Ποια είναι η κληρονομιά που άφησε στον τόπο ο Ανδρέας; Πολλοί έλεγαν, εγώ θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ γιατί μου φέρνει ψωμί και παρατήστε με. Ο Ανδρέας τελικά είχε προσδεθεί στην ιστορία ότι δίνει λεφτά στους μη προνομιούχους και τους βάζει στην εξουσία. Και αυτή θα πουν οι υποστηρικτές του ήταν η μεγάλη του προσφορά. Αλλά έγινε τόσο άτσαλα και χυδαία που ακυρώνεται. Η ιστορία θα καταγράψει τελικά τη ζημιογόνο συμπεριφορά του. Γιατί μετά από τον Ανδρέα με ιστορικούς υπολογισμούς έρχεται αυτή εδώ η καταστροφή. Ο Ανδρέας ήταν αυτός που δημιούργησε τη βάση όσων τραβάμε σήμερα. Ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος πώς θα μείνει στην ιστορία; Πείτε ό,τι θέλετε για τον Καραμανλή και εγώ έχω πει πολλά. Και τον κατηγόρησα και όταν ήμουν διοικητής της τράπεζας ότι δημιούργησε βιομηχανίες και οικονομικές δραστηριότητες που δεν μπορούσαν να σταθούν παρά μόνο για λίγα χρόνια. Όμως, από την άλλη πλευρά, αναγνωρίζω ότι κατόρθωσε τότε να δαμάσει και να ελέγξει τον βαθμό καθυστέρησης της διοίκησης και του κράτους. Με ποιους θα το έκανε; Πέντε ανθρώπους είχε άξιους και πάλι καλά που έφτιαξε κυρίως τα αγροτικά εργοστάσια και τις βιομηχανίες στο βορρά και κινήθηκε η οικονομία. Η ιστορία θα τον αποτιμήσει θετικά επιπλέον για την ένταξή μας στην ΕΟΚ, παρά του Ανδρέα τη διαφωνία. Κάποια φορά μας κάλεσε ο Έβερτ στο κτήμα του. Ο Καραμανλής με πάθος όλο το βράδυ σταύρωνε τον Έβερτ για το πως θα κλείσει ο προϋπολογισμός. Δεν θέλω ούτε μια δραχμή έλλειμμα του φώναζε. Γιατί απέτυχε ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη; Γιατί δεν ήταν εκσυγχρονισμός. Η οχταετία Σημίτη ήταν κάτι αλλιώτικο. Ο εκσυγχρονισμός του δεν επιδέχεται ορισμού. Δεν εκσυγχρόνισε σχεδόν κανέναν από τους μεγάλους θεσμούς. Και η οικονομία αφέθηκε ελεύθερη να συνεχίσει τον δρόμο που είχε πάρει πριν και συνέχισε μετά. Σε ποιον τομέα μπήκε το μαχαίρι στο κόκαλο; Σε ποιον τομέα έγινε παραγωγικότερη η οικονομία; Δεν υπήρξε σε αυτόν τον εκσυγχρονισμό ένα περιεχόμενο που να δονεί την ψυχή των πολιτών. Το να γίνονται καταγγελίες και να λέει ο Σημίτης πήγαινε στον εισαγγελέα, δεν είναι πολιτική. Τι πάει να πει αυτό; Κανένα από τα νέα οικονομικά ήθη που εισήχθησαν δεν συντονιζόταν με τις βασικές δημοκρατικές αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, του αυτόματου ελέγχου των λειτουργιών της οικονομίας κ.λπ. Τι από αυτά συνέβη; Άλλο παράδειγμα. Ξέρεις μπορεί να πληγωθεί πολύ κανείς κοιτάζοντας εκείνη την περίοδο λίγο πριν και λίγο μετά, που μιλούσαμε για ισχυρή Ελλάδα. Που ήταν αυτό το πράγμα; Μόνο στη γλώσσα όσων τα έλεγαν. Διότι όταν μιλάς για την ισχυρή οικονομία πρέπει να γνωρίζεις και ο Σημίτης δεν γνώριζε. Άλλο να γνωρίζεις ακαδημαϊκά τα οικονομικά, με στενή τεχνοκρατική αντίληψη και άλλο να αντιλαμβάνεσαι την ροή και την μεταβολή των οικονομικών ως ένα φαινόμενο που επηρεάζει και επηρεάζεται από τη ροή της κοινωνικής ζωής. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα όλων των πολιτικών μας. Ίσως γιατί αυτό το ύφος τους ταίριαζε επειδή εμπεριείχε πολλή επίδειξη και ναρκισσισμό. Αλλά η οικονομία έχει τους δικούς της κανόνες και τη δικιά της διαδρομή. Κι αυτό δεν το καταλαβαίνουν. Όταν ένα βράδυ στο σπίτι του Αντώνη Σαμαράκη είπα στον Σημίτη γιατί άφησες τον Παπαντωνίου, που εγώ με τον Γιάννο ήμουν φίλος και του κήρυξα πόλεμο, να λέει αυτές τις ανοησίες, μου λέει: Διαμαντή είναι δυνατόν να γράφεις ότι ακόμη έχουμε ξύλινα πόδια και να μη βλέπεις την ευημερία γύρω μας; Εγώ του μιλούσα ως οικονομολόγος και εκείνος απαντούσε σαν λογιστής. Και δεν νομίζω ότι με κορόιδευε. Για τον Βενιζέλο, σήμερα πια, τι γνώμη έχετε; Τον Βενιζέλο τον πλήρωσα ακριβά. Και τώρα που απολογούμαι δεν έχω καλά επιχειρήματα. Ήμουν ένας από τους έξι διανοούμενους το 2007 που δεν κρατιόμασταν και τον στηρίξαμε. Σήμερα θα σου πω όμως, αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους, από ανθρώπους που είναι ασυγκράτητοι και διψούν για επιβεβαίωση και αξιώματα. Πρώτα απ’ όλα δεν καταλαβαίνει πολλά από τα πράγματα που γίνονται σήμερα στον διεθνή οικονομικό χώρο και είναι υπουργός οικονομικών. Στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται να περνάει τις εξετάσεις. Θα μου πεις είναι καλύτερος από τον Λοβέρδο και τον Χρυσοχόΐδη. Φαντάσου πού έχει φτάσει το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού. Από πού να περιμένουμε την ελπίδα; Φοβάμαι. Πολλοί άνθρωποι και αγαπημένοι φίλοι μου, δεν μπορούν να αποφύγουν τον εναγκαλισμό με το ονειρώδες. Εγώ όμως δεν βλέπω πώς θα επανέλθει η κοινωνική ηρεμία σ’ αυτόν τον τόπο. Με βασανίζει αυτή η απαισιόδοξη σκέψη. Κάναμε λάθη, ναι. Σε αυτό το παιχνίδι της Ευρώπης έπρεπε να τηρήσουμε τους κανόνες και εμείς εσκεμμένα και με κομπασμό και υπερηφάνεια δεν το κάναμε. Κι όλα αυτά αληθινά, ελεεινά και τρισάθλια. Αμαρτήσαμε ναι, αλλά όχι κι έτσι. Οι κύριοι στις Βρυξέλλες αφού ήξεραν ότι λειτουργούσαμε έτσι γιατί μας άφηναν τόσα χρόνια; Γιατί δεν μας νουθέτησαν, δεν μας συγκράτησαν; Οι πολιτικοί διέφθειραν περαιτέρω την κοινωνία μας και τώρα μια διεφθαρμένη κοινωνία αρνείται να κάνει αυτό που πρέπει. Αυτά έπρεπε να πει ο Πάγκαλος. Τα φάγανε, ναι, αλλά μαζί όχι. Με διέφθειρες, με έμαθες πώς να έρχομαι σε σένα όταν χρειάζομαι κάτι, να αναζητώ το βόλεμα και τώρα τι θέλεις από μένα; Η μεγαλύτερη ανησυχία σας ποια είναι; Αν στο πω θα γελάσεις. Όχι εσύ. Ο αναγνώστης μας… Φοβάμαι για το έθνος! Ο Γιάννης Σακελλαράκης, ένας διαπρεπής αρχαιολόγος που, για ευνόητους λόγους, δεν έγινε ποτέ καθηγητής στην Ελλάδα, ήταν δεμένος με τούτα τα χώματα. Ο αναγνώστης σου θα αναρωτηθεί τι θα πει, στα 2012, δεμένος με τα χώματα. Δεν ξέρω. Ό, τι καταλαβαίνει ο καθένας. Μου έλεγε ο Γιάννης, ρε συ Διαμαντή τόσα χρόνια σκάβω και ανακαλύπτω όλα αυτά τα ευρήματα. Ξέρεις πού καταλήγω; Ίδιοι μασκαράδες ήταν κι αυτοί όπως κι εμείς, αλλά ήταν και κάτι άλλο. Είχανε ψυχή. Αυτό εννοώ λέγοντας ότι φοβάμαι για το έθνος. Αυτό το έθνος το έμαθα στην πρώτη δημοτικού και από τη μάνα μου. Ας μου πει κάποιος τι άλλο έχουμε τούτη τη στιγμή της συμφοράς να μας κρατήσει. Εγώ δεν πρόκειται να πάρω μια σημαία και να βγω στους δρόμους και να φωνάζω ζήτω η Ελλάς και ζήτω το έθνος. Ξέρω όμως πως κάτι μέσα στην ψυχή μου αναστατώνεται. Αυτό φοβάμαι ότι χάθηκε, χάνεται. Λυπάμαι που όταν γκρινιάζουμε για την κρίση φτάνουμε μέχρι εκεί που πάει το άτομό μας. Αυτούς τους Έλληνες φοβάμαι που αλλάξανε μέσα σε είκοσι χρόνια αξίες και ιδανικά.Αναρτήθηκε από Γιώργος Δ. Καπελλαρής

ΜΜΕ στην υπηρεσία του Μνημονίου !!!

Η κρίση στα ΜΜΕ δεν είναι αποκλειστικό παράγωγο της οικονομικής κρίσης και της υιοθέτησης του άθλιου και αντικοινωνικού μνημονίου. Το μνημόνιο, κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις των πιο συντηρητικών πολιτικών της ΕΕ, των διεθνών οικονομικών κερδοσκοπικών οίκων και των τραπεζιτών βρήκε την τέλεια ανταπόκριση στις…καρδιές των επιχειρηματιών της ελληνικής ενημέρωσης. Της Άντας Ψαρρά Το σκάσιμο της φούσκας, οι αγοραπωλησίες μέσων και η μείωση μισθών Είτε με αντιμνημονιακό είτε με μνημονιακό χαρακτήρα, τα ΜΜΕ στην Ελλάδα ρημάζουν στην κυριολεξία τους εργαζόμενους σε αυτά. Η φούσκα των ΜΜΕ έσκασε δυστυχώς πάνω στα κεφάλια των εργαζομένων του Τύπου, ηλεκτρονικού και έντυπου. Οι κόκκινες γραμμές των λειτουργών του Τύπου τις τελευταίες δεκαετίες είχαν ξεπεραστεί μέσα από τις χλιδάτες αμοιβές, τις πολύ στενές σχέσεις με τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες και την ανάδειξη των τηλεοπτικών κατά κύριο λόγο μέσων σε συν-κυβερνητικό παράγοντα της εκάστοτε κυβέρνησης ή και της μέλλουσας να κυβερνήσει αντιπολίτευσης. Τρανή απόδειξη της αναβάθμισης της τέταρτης εξουσίας σε απόλυτο σχεδόν ρυθμιστικό παράγοντα αποτελεί το ενδιαφέρον μεγαλοεπιχειρηματιών για την εξαγορά μέσων. Εφοπλιστές και μεγαλοεργολάβοι αντικατέστησαν βαθμιαία το σύνολο της παλιάς κάστας των παραδοσιακών εκδοτών, που αρκέστηκαν να επιδίδονται σε αγοραπωλησίες, πάντα με το αζημίωτο. Ταυτόχρονα, το νέο μοντέλο δημοσιογραφίας μεταξύ μεσημεριανάδικων, σκανδαλοθηρικών και lifestyle εκπομπών, αλλά και εντύπων, διέγραψε ακόμα περισσότερο τις όποιες κόκκινες γραμμές απέμεναν στα κυρίαρχα ΜΜΕ. Καπάτσοι, μικροεκβιαστές δημοσιογράφοι του περίπου ανέβηκαν δέκα-δέκα τα σκαλιά μέχρι που βρέθηκαν στα καλύτερα σαλόνια. Το ίδιο συνέβη και με τους 5-6 σταρ των ειδήσεων των 8 που άρχισαν, σαν ένα είδος καρτέλ, να μονοπωλούν όχι μόνο την ενημέρωση, αλλά και συνολικά τη διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος σε κάθε συγκυρία. Για παράδειγμα, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση, όλα τα δελτία των 8 φιλοξενούσαν καθημερινά τον αρχηγό του ΛΑΟΣ, καθιστώντας τον, πολύ πριν το κάνει αυτό το ΠΑΣΟΚ, τον πλέον έγκυρο και επίσημο συνομιλητή του δικομματικού συστήματος. Σταθερές αξίες του καρτέλ της ενημέρωσης ήταν ακόμα η καλλιέργεια φόβου απέναντι στους ξένους, το στήσιμο της αριστεράς στον τοίχο, η διόγκωση της εγκληματικότητας και τα μονοθεματικά δελτία περιγραφής σκανδάλων που αφορούσαν κυρίως πολιτικούς, σπανιότερα επιχειρηματίες και ακόμα σπανιότερα εκπροσώπους του Τύπου. Ο μόνος καυγάς που απασχόλησε αναγκαστικά τα δελτία και τα χώρισε στην κυριολεξία σε δύο κομμάτια ήταν ο καυγάς Αναστασιάδη-Τριανταφυλλόπουλου που έδωσε για πρώτη φορά στον κόσμο μια γερή δόση δυσωδίας για τον αγγελικό κόσμο των ΜΜΕ. Όλα αυτά μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα, στην κρίση. Οι υπερχρεωμένοι εκδότες που χρόνια τώρα κερδοσκοπούσαν σε βάρος του δημοσίου, που χρόνια τώρα ξέπλεναν τα χρέη τους προσαρμόζοντας την πολιτική γραμμή των μέσων που κατείχαν, βρέθηκαν ξαφνικά γυμνοί μέσα στην ανυποληψία τους. Οι μισθοί των προβεβλημένων δημοσιογράφων που ξεπερνούσαν τις πολλές χιλιάδες ευρώ ακόμα και στη δημόσια τηλεόραση, και που εξασφάλιζαν τη μετάδοση των επιθυμητών ειδήσεων στους εκάστοτε ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, περιορίστηκαν δραστικά, ενώ οι χαμηλοί μισθοί σχεδόν εξανεμίστηκαν. Εκατοντάδες άνθρωποι έμειναν άνεργοι, απλήρωτοι, και στην καλύτερη περίπτωση εκβιαστικά κουρεμένοι. Αυτή είναι η μία όψη της κρίσης του Τύπου, η πιο άγρια, που έπεσε σαν πέλεκυς στα κεφάλια όλων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Είναι δε η κρίση αυτή τόσο μεγάλη, που εδώ και λίγους μήνες άρχισε να αγγίζει ακόμα και τους πιο πρόθυμους να χορεύουν στο ρυθμό των αφεντικών τους, τους πιο ένθερμους οπαδούς της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας. Για το μέσο πολίτη είναι ακατανόητο έως και αστείο να παρακολουθεί τις άναρθρες κραυγές διαμαρτυρίας του Τράγκα, την αυστηρή κριτική και τις επιθέσεις του Γιάννη Πρετεντέρη και του διδύμου Κουρή στην πολιτική της Μέρκελ ή την όψιμη πολυφωνική διάθεση του αγαπημένου παιδιού της ΝΔ, του Νίκου Χατζηνικολάου. Ειδικά αυτός ο τελευταίος, αφού γκρεμίστηκε μαζί τε το συγκρότημα Κουρή από το ΑΛΤΕΡ, είχε την ευστροφία να αντιληφθεί τη σημερινή απήχηση της πολυφωνίας και έσπευσε να την εφαρμόσει στο σταθμό του, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να τρώει ο ΣΚΑΪ τη σκόνη του. Και περάστε κύριε Τσίπρα, και πάρε εκπομπή Λιάνα Κανέλη, και έλα εδώ Ελληνοφρένεια, και φωνές για το μνημόνιο και άγριες διαθέσεις απέναντι στους κυβερνώντες. Είτε με σημαία το μνημόνιο είτε με σημαία τον αντιμνημονιακό αγώνα, σήμερα οι εκδότες-κατασκευαστές-εφοπλιστές-επιχειρηματίες κατέληξαν από κοινού στις μαζικές απολύσεις, στις μειώσεις μισθών, στη ματαίωση των συλλογικών συμβάσεων και στην προσφυγή στο περιβόητο άρθρο 99, ένα βήμα δηλαδή πριν από την πτώχευση. Η φιλοδραχμική Αυριανή και το ΑΛΤΕΡ, η αντιμνημονιακή Ελευθεροτυπία, το μνημονιακό Συγκρότημα και το ΜΕGΑ, αλλά και ο απόλυτα μνημονιακός ΣΚΑΪ μαζί με τις επιχειρήσεις του Μπόμπολα, μείωσαν δραστικά τους μισθούς, απέλυσαν ή οδήγησαν σε αναγκαστική έξοδο δεκάδες εργαζόμενους και φυσικά δεν συναίνεσαν στην υπογραφή της συλλογικής σύμβασης. Επί χρόνια τώρα, ακόμα και όταν η κρίση ήταν στα σπάργανα, το ΔΣ του δυνατού συνδικάτου του Τύπου, δηλαδή της ΕΣΗΕΑ, κολλούσε στα συνδικαλιστικά τερτίπια που εμπόδιζαν τις κρίσιμες στιγμές την υπογραφή της σύμβασης. Επί χρόνια, οι κύριοι εκφραστές των πολιτικών επιλογών των ιδιοκτητών των ηλεκτρονικών κατά κύριο λόγο Μέσων αναβάθμισαν την τέταρτη εξουσία σε πρώτη και απόλυτα κυρίαρχη, πάνω όχι μόνο από τα κόμματα αλλά και από την ίδια τη Βουλή. Μονοφωνία: η άλλη όψη της κρίσης Τα μονοθεματικά δελτία των 8, οι αυστηρές συστάσεις στους πολιτικούς, όταν τολμούσαν να εκφράζουν αντιρρήσεις στους κυρίαρχους τηλεπαρουσιαστές, το κόψιμο από το γυαλί όσων ξέφευγαν από τα πολιτικά τους γούστα και η σταθερή προσήλωση στην υποτιθέμενη τάξη και την ασφάλεια του καναπέ, οδήγησαν ολόκληρη την κοινωνία στο γνωστό σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι». Ποιοι από τους κεντρικούς συντελεστές της ενημέρωσης διαμαρτυρήθηκαν το 2002 για το διασυρμό ανθρώπων που συνελήφθησαν τότε σαν ύποπτοι συμμετοχής στον ΕΛΑ και στη 17 Νοέμβρη; Ποιοι διαμαρτυρήθηκαν, όταν ολόκληρος πολιτικός χώρος στοχοποιήθηκε για τις καταστροφές του Δεκέμβρη από τα οργισμένα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους; Ποιοι ασχολήθηκαν με το ποιόν εκδοτών και δημοσιογράφων που πρωτοστάτησαν σε απίστευτα οικονομικοπολιτικά σκάνδαλα; Πώς είναι λοιπόν δυνατόν σήμερα αυτοί οι ίδιοι να διαμαρτύρονται για την πολιτική της κακιάς Ε.Ε., να λοιδορούν τους θεσμούς, τη Βουλή και τα πολιτικά κόμματα και να προτρέπουν σε μαζική ανυπακοή; Ποιοι ήταν αυτοί που προτού το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ καταστήσουν το ΛΑΟΣ επίσημο σύμμαχο, εμφάνιζαν τον αρχηγό του κάθε βράδυ στα δελτία τους; Ποιος μπορεί να πιστέψει τους δημοσιογράφους του ΣΚΑΪ, για παράδειγμα, όταν μας λένε φέτος ότι δεν υπήρξε το Βατοπαίδι ή τους έγκυρους δημοσιογράφους του Mega, όταν αντί για τον Καρατζαφέρη, τώρα τα δίνουν όλα στον όψιμο νεοδημοκράτη Βορίδη; Αυτή είναι η δεύτερη όψη της κρίσης. Ίσως δε αυτή η όψη είναι ακόμα πιο τρομακτική κι από τις απολύσεις, μια και οι ίδιοι οι κύριοι συντελεστές της προπαγάνδας προσπαθούν τώρα να χειραγωγήσουν τις δίκαιες αντιδράσεις του κόσμου της φτώχειας σε άλλο ένα παιχνίδι εξουσίας με απρόβλεπτους παράγοντες και ακόμα πιο απρόβλεπτες συνέπειες. Ξαφνικά η τηλεόραση γέμισε με συμπαθητικούς που εξήραν τις διαδηλώσεις του Συντάγματος, οι κατά παραγγελία του κάθε μέσου δημοσκοπήσεις προετοιμάζουν τα διάδοχα σχήματα, οι αναλύσεις για τους μισθούς και τις συντάξεις άρχισαν να περιγράφονται συστηματικά, οι αντιευρωπαϊκές εκδηλώσεις και απόψεις των ΜΜΕ άρχισαν να αγκαλιάζουν ζεστά τους ταλαιπωρημένους έλληνες πολίτες, και τέλος όλοι μαζί σχεδόν ζητωκραυγάζουν μπροστά στις επιθέσεις σε πολιτικά πρόσωπα, κρατώντας φυσικά στο απυρόβλητο τους εαυτούς τους και τα αφεντικά τους. Μόνη σταθερά παραμένει βέβαια το εμπόριο φόβου, με τη διόγκωση της εγκληματικότητας που οφείλεται πάντα στους ξένους, η αναγκαιότητα της πάταξης των κουκουλοφόρων και η ασυλία των «νταβατζήδων». Κιτρινισμός και δεξιός λαϊκισμός: από τα ΜΜΕ στα μπλογκ Ακόμα και η γοητευτική ελευθερία των blogs, που απέδειξε σε όλο τον κόσμο απίστευτες δυναμικές ενημέρωσης αλλά και συντονισμού δράσεων, χρησιμοποιείται από τους κυρίαρχους της ενημέρωσης με μανδύα ανωνυμίας για την ανακύκλωση ακόμα και ψευδών ειδήσεων, κυρίως σε ό,τι αφορά προσωπικές επιθέσεις σε αντιπάλους πολιτικούς και όχι μόνο. Τη διαχείριση των πόρταλ αναλαμβάνουν ως επί το πλείστον ανυπόληπτα πρόσωπα και δημοσιογράφοι της κλειδαρότρυπας και της προσφιλούς μεθόδου του εκβιασμού. Τα πλέον «δημοφιλή» επαγγελματικά ελληνικά πόρταλ ανήκουν σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες που αλληλοσπαράζονται για την εξυπηρέτηση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων τους. Η παλιά καλή κίτρινη δημοσιογραφία, αφού ολοκλήρωσε την καταστροφική της πορεία στην τηλεόραση, τώρα μεσουρανεί στα blogs. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά συγκεκριμένου τέτοιου μπλογκ στην ιστορία του απολυμένου εργάτη στην Κομοτηνή, που κατέληγε ως εξής: «Υπάρχουν εργοδότες που απολύουν με πόνο ψυχής έναν υπάλληλό τους. Υπάρχουν όμως και κάποιοι αδίστακτοι, συνήθως καλά φρουρούμενοι». Σε ποιον κλείνουν άραγε το μάτι αυτές οι αντικειμενικές και έγκυρες φιλοσοφημένες παρατηρήσεις; Δυστυχώς η κύρια συνεκτική ουσία και του νέου μανδύα της ενημέρωσης επί μνημονίου είναι ο άκρατος λαϊκισμός. Η πατριωτική διάσταση της εκμετάλλευσης των επιπτώσεων της κρίσης, και κυρίως των αντιλαϊκών μέτρων του μνημονίου, υποβαθμίζει συστηματικά τη σημασία της πολιτικής, των κομμάτων και των θεσμών, με αποτέλεσμα να θεωρούνται όλα αυτά συνυπεύθυνα για την κρίση και, επομένως, άχρηστα εργαλεία στην σημερινή πραγματικότητα. Αυτό όμως είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Αν κρίνουμε δε το γεγονός ότι τα ίδια πρόσωπα που κυριαρχούσαν πριν την κρίση στα φιλόξενα δελτία κυριαρχούν ακόμα και σήμερα με όποιο κομματικό μανδύα κι αν παρουσιάζονται, τότε είναι προφανές ότι το πράγμα πάει αλλού. Οι πολιτικοί αρχηγοί που βαφτίζονται κωλοτούμπες, δωσίλογοι και προδότες, οι άλλοι που βαφτίζονται αναξιόπιστοι και οι αποτυχημένοι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στους πάσης φύσεως σωτήρες που είναι βέβαιο ότι με αυταρχικές μεθόδους θα επιβάλουν και πάλι το δίκαιο των «νταβατζήδων». Η διαπόμπευση όλων των πολιτικών και η ομερτά απέναντι στην αντίστοιχη διαπόμπευση των μέχρι χθες φερέφωνών τους οφείλουν να μας γεννούν υποψίες για τα κίνητρα και τις προθέσεις των αγανακτισμένων τηλεπαρουσιαστών. Η οικονομική κρίση έχει σκληρές επιπτώσεις στην εξαρτημένη δημοσιογραφία. Αν κάποτε ένας βασικός συντελεστής ενός δελτίου «πουλούσε» σε βαθμό που να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, σήμερα ακόμα κι ένας ανώνυμος μπλόγκερ μπορεί να σπιλώσει οποιονδήποτε στέκεται εμπόδιο στην «επιχειρηματική» του καριέρα. Αν τώρα αυτό συνδυαστεί και με τις εν πολλοίς δικαιολογημένες επιθέσεις σε πρόσωπα που παίρνουν τις αποφάσεις για κάθε αντιλαϊκό μέτρο, τότε έχουμε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που μπορεί κυριολεκτικά να θάψει ακόμα και τους πιο δημοκρατικούς θεσμούς. Ένα λάθος, για παράδειγμα, μιας ανεξάρτητης αρχής οδηγεί αυτομάτως σήμερα στην πλήρη απαξίωση και γελοιοποίηση συλλήβδην των αρχών, και μάλιστα από ανθρώπους που ποτέ δεν αναγνώρισαν την αναγκαιότητά τους. Απασχόλησε τους πάντες και κυρίως τον Νίκο Χατζηνικολάου το πρόστιμο που -ίσως κακώς- επιβλήθηκε στον Τράγκα για τον χαρακτηρισμό ξεκωλιάρα για την κα Μέρκελ. Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για το ρατσιστικό αυτό σχόλιο που προσβάλλει κάθε γυναίκα. Θεωρήθηκε αυτονόητο ότι οι κόκκινες γραμμές της δημοσιογραφίας έχουν τόσο ξεχειλώσει, που ανέχονται ακόμα και υποκείμενα που χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις. Το πρόβλημα όλων όσοι διαμαρτυρήθηκαν ήταν η επιβολή του προστίμου και η απαξίωση της ανεξάρτητης αρχής που τόλμησε να βάλει στο στόχαστρο τον έλληνα δημοσιογράφο. Η καταδίκη της Ελλάδας για τις φυλακές, τα κρατητήρια και την παραβίαση δικαιωμάτων από τέτοιες ανεξάρτητες ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές δεν συγκίνησαν ποτέ αυτούς που τώρα ζητάνε την κατάργησή τους λόγω αναποτελεσματικότητας. Η ελευθερία του Τύπου δέσμια της αγοράς Η κρίση έχει οδηγήσει σε τέτοιο μαρασμό την ελευθερία του Τύπου, που ακόμα και οι ειδησεογραφικές εκπομπές του ραδιοφώνου εξαρτώνται απολύτως από το εάν θα βρεθεί επιχείρηση που θα θέλει να σπονσοράρει κάθε συγκεκριμένο δημοσιογράφο. Μάλιστα πρέπει και με δικά του λόγια ο παραγωγός δημοσιογράφος να λέει πόσο καλό είναι το τάδε προϊόν και πόσο αποτελεσματική είναι η χρήση του. Εξυπακούεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ακουστεί κάτι εναντίον του σπόνσορα που χρηματοδοτεί την κάθε εκπομπή, διότι αυτομάτως ο άλλος θα χάσει τη δουλειά του. Για να προσληφθεί δημοσιογράφος σε κάποιο κεντρικό σταθμό σήμερα θα πρέπει να φέρει μαζί του και το προϊόν που θα διαφημίζει. Ακόμα και οι διευθυντές των σταθμών έχουν αντίστοιχες διαφημιστικές υποχρεώσεις και με τον τρόπο αυτό είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον να αυτολογοκριθούν για χάρη του εμπορικού μέλλοντος του σταθμού ή της εφημερίδας τους. Αυτό φυσικά γινόταν και πριν την κρίση, αλλά τώρα που οι θέσεις λιγόστεψαν, τα κεφάλαια περιορίστηκαν και η διαφημιστική πίτα μίκρυνε δεν κρατιούνται πλέον ούτε τα προσχήματα. Από το απλό διαχρονικό παράδειγμα της εμφάνισης της πρέσβειρας καλής θέλησης κας Μαριάννας Βαρδινογιάννη καθημερινά σε όλα τα δελτία των καναλιών που μέρος των μετοχών τους διαθέτει ο όμιλος Βαρδινογιάννη φτάσαμε σήμερα, την εποχή της κρίσης, στον άγριο καυγά Αλαφούζου – Κουρή που έβγαλε απίστευτες ειδήσεις για λαθραία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, παράνομες αγοραπωλησίες κλπ. Ειδήσεις που δεν θα ακούγαμε ποτέ, αν δεν σφαζόντουσταν αυτοί μεταξύ τους. Ας σκεφτούμε λοιπόν εδώ τι αποσιωπείται χρόνια τώρα από ενδεχόμενες ειδήσεις που αφορούν στην επιχειρηματική δραστηριότητα του κάθε ιδιοκτήτη ΜΜΕ. Μη ξεχνάμε δε ότι αυτοί οι ίδιοι που κατέχουν σήμερα τα μεγάλα ΜΜΕ κατέχουν και τους στρατούς των μεγάλων ΠΑΕ. Τα ίδια κυκλώματα που κανονίζουν τα πρωταθλήματα κανονίζουν και την ελληνική κοινή γνώμη, ενώ αυγατίζουν τα καράβια και τα υπερκέρδη τους ακόμα και μέσα στην κρίση. Δυστυχώς σήμερα η κατεστημένη τέταρτη εξουσία συρρικνωμένη σφάζεται στα πόδια του κάθε εφοπλιστή, ενώ στην προσπάθειά της για εξιλέωση στα μάτια του κόσμου δεν διστάζει να ποδοπατήσει συλλήβδην όλους τους πολιτικούς, ακόμα κι εκείνους που μέχρι πρότινος αποθέωνε. Τέλος, η συνεχιζόμενη εκκρεμότητα στις άδειες των καναλιών που υπήρχε, υπάρχει και σίγουρα θα συνεχίσει να υπάρχει αλυσοδένει αμφίδρομα την πρώτη με την τέταρτη εξουσία με σαφές προβάδισμα της τέταρτης στην περίοδο του μνημονίου. Όταν λέμε τέταρτη εξουσία εννοούμε σήμερα τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και όχι την ελεύθερη δημοσιογραφία. Στο χάος αυτό φυσικά υπάρχουν ραδιόφωνα, περιοδικά κι εφημερίδες, αλλά και αξιόλογα blogs, που επιμένουν στις ανεξάρτητες φωνές τους, όσο κι αν μέχρι στιγμής έχουν μικρές εμβέλειες και επισκεψιμότητες. Στην εποχή που τα κόμματα και οι πολιτικές κινήσεις πολλαπλασιάζονται σαν τις μύγες ενώ οι πολίτες ζητούν να σπάσει η διαχρονική δικομματική επιλογή με προγράμματα και κυβερνήσεις συνεργασίας, στην εποχή που έχει νόημα πραγματικό η ανταλλαγή απόψεων και το διαζύγιο με το απόλυτο, τα ΜΜΕ συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια. Αυτό όμως δεν προέκυψε από επιλογές των αναγνωστών-ακροατών-τηλεθεατών αλλά από την φούσκα που έσκασε, την οικονομική κρίση και την επαγγελματική συρρίκνωση. Ευλογημένα από τους πολίτες θα είναι λοιπόν σήμερα και κυρίως αύριο τα ΜΜΕ με τν μέγιστη πολυφωνία, με την επώνυμη καταγραφή και ανάλυση κάθε αδέσμευτης γνώμης και με την ποιότητα στην αναζήτηση της είδησης και στην απόδοση κάθε πτυχής της πραγματικότητας. Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποδοθούν και με τη λέξη ανεξαρτησία στην ενημέρωση. Η κρίση στην Ελευθεροτυπία Εδώ λοιπόν έρχομαι τώρα και στο κομμάτι εκείνο της κρίσης που με αφορά κι εμένα άμεσα, δηλαδή στην Ελευθεροτυπία. Δεν είναι δυνατόν ένα μέσο να βρίσκεται, υποτίθεται, στα κάγκελα της οργής για το μνημόνιο και την ίδια ώρα οι ιδιοκτήτες του να προσφεύγουν σε κάθε μνημονιακό μέτρο που τους παρέχουν οι πρόσφατοι νόμοι για να καταργήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αυτό που διαπέρασε τον κάθε έλληνα πολίτη σε αυτή την κρίση είναι η αίσθηση ότι δεν μπορεί να ακούει και πολύ περισσότερο να εμπιστεύεται όποιον πλούτιζε σε βάρος του, επιφυλάσσοντάς του ένα τρομακτικό μέλλον. Δεν μπορεί οι εφοπλιστές και οι επιχειρηματίες που κατέχουν τα κύρια ΜΜΕ, και ενώ βρίσκονται σε καθεστώς απόλυτης φοροαπαλλαγής, φοροδιαφυγής και διακίνησης κεφαλαίων κατά το δοκούν, να κατευθύνουν μέσω των υπαλλήλων τους δημοσιογράφων ολόκληρη την πολιτική εξουσία στην Ελλάδα, πάντα ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Η διοίκηση και η διεύθυνση της Ελευθεροτυπίας το τελευταίο διάστημα, και ενώ είχε ξεσπάσει η κρίση, περιόρισε ετσιθελικά την πολύτιμη πολυφωνία που επέτρεπε στους συντάκτες της, έκλεισαν το μάτι σε όψιμους σωτήρες της Ελλάδας, προσπάθησαν να φτάσουν με προσφορές και λανθασμένες εμπορικές κινήσεις άλλες εφημερίδες που είχαν πολύ μεγαλύτερα πόστα στην εξουσία, ενώ οχυρώθηκαν πίσω από τον αντιμνημονιακό τους μανδύα καταγγέλλοντας πολιτικές σκοπιμότητες στην αδυναμία τους να δανειστούν. Η εφημερίδα αυτή, σαν μια μικρογραφία της Ελλάδας ζητούσε δανεικά, άφηνε απλήρωτους τους εργαζόμενους, έβγαζε πατριωτικά κηρύγματα στο εσωτερικό της για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε όλοι απλήρωτοι, κατέρρευσε οικονομικά από τις τεράστιες σπατάλες των προηγούμενων χρόνων και τώρα προσέφυγε στο μνημονιακό άρθρο 99 για να κουρέψει τις οφειλές στους εργαζόμενους. Η απεργία συνεχίζεται πάνω από δύο μήνες και κανένας από μας δεν ξέρει τι θα γίνει, ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν, ποιοι και αν θα εξαγοράσουν τα χρέη και με ποιο τίμημα και, τέλος, πώς θα μπορέσει η ενημέρωση να αποκτήσει ξανά το ρόλο της πέρα από το να μας λέει διασταυρωμένα την ώρα όπως κάνει ο διευθυντής ειδήσεων του ΣΚΑΪ στο σποτάκι της τηλεόρασης. Η πετυχημένη προσπάθεια της έκδοσης των απεργιακών φύλλων από το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων με την απίστευτη ανταπόκριση του αναγνωστικού μας, και όχι μόνο, κοινού, αλλά και πολλών ευρωπαϊκών εφημερίδων και ηλεκτρονικών μέσων που έσπευσαν να αγκαλιάσουν αυτή την προσπάθεια, ίσως μας κάνει όλους λίγο πιο αισιόδοξους για το ότι υπάρχει διέξοδος σε όλα. Αρκεί να βασιστούμε σε αλληλέγγυες δράσεις, έντιμες πρωτοβουλίες και ένα μίνιμουμ κοινού προγράμματος, επιδιώξεων και στόχων. Το κείμενο στηρίζεται στην παρέμβαση της Άντας Ψαρρά στην εκδήλωση «Τα ΜΜΕ στην υπηρεσία του Μνημονίου», που οργάνωσαν η Αυγή και το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς την Τρίτη 6 Μαρτίου 2012, στο δημαρχείο της Νέας Σμύρνης.

Ξεπουλάνε, αντί peanuts, για έναν ολόκληρο αιώνα τα φιλέτα του Δημοσίου. Υπεύθυνος επικοινωνίας Χρ. Κώνστας!

kourdistoportocali Το έγκυρο Alter έκλεισε αλλά ο δημοσιογράφος κ. Χρήστος Κώνστας, ο οποίος υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Μνημονίου δεν πήγε χαμένος. Το περίφημο Ταμείο Αξιοποίησης του Δημοσίου για το οποίο έχει ένα ... ενδιαφέρον ρεπορτάζ ο Χρήστος Ιωάννου στο ΜΟΝΟ που κυκλοφορεί, τον έχρισε υπεύθυνο επικοινωνίας. Το συγκεκριμένο Ταμείο έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα.... www.hradf.com την προς αξιοποίηση περιουσία του Δημοσίου. Ανάμεσα στα ακίνητα και ο περίφημος Αστέρας Βουλιαγμένης τον οποίο πάνε να ξεπουλήσουν για 250 εκατ. ευρώ! Το ξεπούλημα ονομάζεται επινοικίαση για 100 χρόνια! Δηλαδή για έναν ολόκληρο αιώνα!.. Αντίστοιχη αξιοποίηση προτείνουν και για την Κασσιώπη Κέρκυρας εξ' όσων διαβάζουμε στη παρακάτω ανακοίνωση> Έναρξη Διεθνούς Διαγωνιστικής Διαδικασίας για την Αξιοποίηση Ακινήτου στην Περιοχή Κασσιώπη της Κέρκυρας από το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ανακοινώνει την έναρξη της διεθνούς διαγωνιστικής διαδικασίας για την αξιοποίηση οικοπέδου που βρίσκεται στην περιοχή Κασσιώπη της Κέρκυρας. Ο διεθνής διαγωνισμός προσφέρει τη δυνατότητα αξιοποίησης του ακινήτου μέσω διάθεσης του δικαιώματος επιφανείας, που μπορεί να εκτείνεται χρονικά μέχρι τα εκατό (100) έτη. Πρόκειται για παραθαλάσσια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων, στα βόρειο-ανατολικά παράλια της Κέρκυρας με σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης και σε απόσταση μόλις 38 χλμ. από την πόλη της Κέρκυρας. Η Κέρκυρα διαθέτει Διεθνές Αεροδρόμιο το οποίο εξυπηρετεί πτήσεις εσωτερικού και εξωτερικού, και πτήσεις τσάρτερ από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης καθώς και λιμάνι με σύνδεση προς τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου, την Πάτρα και την Ιταλία. Η τουριστική αξιοποίηση του ακινήτου θα τροφοδοτήσει την τοπική οικονομία και θα δημιουργήσει νέες προοπτικές και νέες θέσεις εργασίας στην περιοχή. Στην πρώτη φάση της διαγωνιστικής διαδικασίας, οι υποψήφιοι επενδυτές θα κληθούν να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους μέχρι την 10η Απριλίου 2012 και να αποδείξουν ότι πληρούν τα οικονομικά και νομικά κριτήρια που αναφέρονται αναλυτικά στην Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος. Όσοι προ-επιλεγούν θα πρέπει να καταθέσουν Δεσμευτική Προσφορά σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις προδιαγραφές διαφάνειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Εκτελεστικός Διευθυντής του ΤΑΙΠΕΔ Ανδρέας Ταπραντζής δήλωσε: « Βασικός στόχος μας είναι η αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή με πρώτη θετική συνέπεια τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας… Η κοσμοπολίτικη Κέρκυρα είναι το πιο γνωστό και δεύτερο μεγαλύτερο νησί του Ιονίου, ένα από τα δημοφιλέστερα θέρετρα της Μεσογείου. Διαθέτει ιδιαίτερη αίγλη, φυσικό κάλλος, θαυμάσιο κλίμα και ενδιαφέροντα αξιοθέατα που την καθιστούν έναν από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς για Έλληνες και ξένους επισκέπτες. Με την αξιοποίηση του εξαιρετικού ακινήτου της Κασσιώπης, φιλοδοξούμε να ενισχύσουμε την Κέρκυρα ως ευρύτερο τουριστικό προορισμό …» Η εταιρεία Eurobank EFG Equities Α.Ε.Π.Ε.Υ. είναι ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος του Ταμείου για τη συγκεκριμένη διαγωνιστική διαδικασία. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαγωνιστική διαδικασία επισκεφτείτε το www.hradf.com Πληροφορίες για Δημοσιογράφους: Επικοινωνήστε με τον Υπεύθυνο Επικοινωνίας ΤΑΙΠΕΔ (Χρήστος Ν. Κώνστας e-mail: ckonstas@hraf.gr, τηλ: 210 32 74 458, κιν: 6975 88 35 36.)

Ο Αλεξ Ρόντος κοντά και στον.. Σαμαρά?

Φίλος και έμπιστος του πρωην Πρωθυπουργού, αθόρυβος και άνθρωπος ειδικών αποστολών, κινείται με άνεση είτε στο υπουργείο Εξωτερικών είτε στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή.Οι Αμερικανοί τώρα στον σπρώχνουν στην... αγκαλία του Σαμαρα.. μεσω του Κρανιδιώτη...Ποιος ειναι? Ο μυστηριώδης κ. Αλεξ Ρόντος Από τις ΜΚΟ, τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο και τα λόμπι στον Γ. Παπανδρέου. Απο τον Αθανασόπουλο Αγγελο στο ΒΗΜΑ Ο ΑΛΕΞ ΡΟΝΤΟΣ είναι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να κινείται στο παρασκήνιο. Αυτό φαίνεται από τη χαμηλή χροιά της φωνής του, αλλά και από το γεγονός ότι αποφεύγει να επιδεικνύεται, προτιμώντας να περνάει πολλές ώρες στο σπίτι του στη Γλυφάδα - όταν δεν ταξιδεύει. Ακόμη και όταν εργαζόταν στο υπουργείο Εξωτερικών, προστάτευε πολύ καλά την προσωπική του ζωή. Ισως γι΄ αυτό έχει δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπό του ένας μύθος και οι δραστηριότητές του έχουν λάβει μυθιστορηματική διάσταση. Ελάχιστοι όμως διαθέτουν τις διεθνείς προσβάσεις του. Και ακόμη λιγότεροι έχουν στο Βlackberry τους τα τηλέφωνα προσώπων-«κλειδιών» με τα οποία να μπορούν να επικοινωνήσουν ανά πάσα στιγμή. Παρά τις αθόρυβες κινήσεις του όμως, η παρουσία του στο περιβάλλον του κ. Γ. Παπανδρέου εδώ και πάνω από 10 χρόνια έχει πυροδοτήσει ουκ ολίγες φορές έντονες αντιδράσεις και σωρεία συνωμοσιολογικών σεναρίων. Ποιος είναι όμως τελικά ο Αλεξ Ρόντος; O κ. Ρόντος επανήλθε στο προσκήνιο την εβδομάδα που μας πέρασε. Αιτία, ο ρόλος που σύμφωνα με ορισμένους διαδραματίζει στη διπλωματική διελκυστίνδα του Σκοπιανού. Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσας ερωτήθη στη Νέα Υόρκη για το αν ο κ. Ρόντος ασκεί «μυστική διπλωματία» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων. Και η απάντησή του ερμηνεύθηκε ως έμμεση επιβεβαίωση ότι «κάτι τρέχει». «Ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων» παραδέχθηκε ο κ. Δρούτσας. «Υπήρξε και στο παρελθόν συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών» παρατήρησε. Και πρόσθεσε: «Δεν έχει καμία θεσμική θέση, δεν υπάρχει καμία θεσμική συνεργασία με τον κ. Ρόντο. Αν μπορούν όμως άτομα όπως ο κ.Ρόντος ή και άλλοι να μεταφέρουν τα ελληνικά μηνύματα,αυτό είναι ευπρόσδεκτο». Και ο νοών νοείτω... Από τον Ιάκωβο στον Γιώργο Γεννηθείς στην Τανζανία το 1954, ο κ. Ρόντος μεγάλωσε στην Αφρική. Σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη, κάτι που «προδίδει» και η βρετανική προφορά του. Εκανε ρεπορτάζ στην Αφρική, εργαζόμενος σε περιοδικά και εφημερίδες. Σταδιακά όμως ανακάλυψε τον κόσμο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Εργάστηκε, μεταξύ άλλων, στην Αιθιοπία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο και στον Λίβανο, αλλά και ως σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα. Σημείο καμπής στην καριέρα του ήταν το 1992. Τότε ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής Ιάκωβος τον επέλεξε για να ιδρύσει την πρώτη ανθρωπιστική ΜΚΟ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την ονομασία Ιnternational Οrthodox Christian Charity (ΙΟCC). Από τη νέα του θέση ο κ. Ρόντος άρχισε να έρχεται σε επαφή με την ελληνική Ομογένεια και το ελληνοαμερικανικό λόμπι. Ηταν από την ίδια θέση που πρωτοήρθε σε επαφή με τον σημερινό Πρωθυπουργό, το 1996-1997. Οι βάσεις του ισχυρού δεσμού φι λίας και εμπιστοσύνης με τον κ. Παπανδρέου (ο οποίος ήταν ακόμη αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών) μπήκαν όταν ο κ. Ρόντος ήρθε στην Αθήνα μαζί με τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) Αντριου Αθενς για να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας. Στη Βασιλίσσης Σοφίας Το 1999 ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε το πηδάλιο του υπουργείου Εξωτερικών διαδεχόμενος τον κ. Θ. Πάγκαλο . Ο σημερινός Πρωθυπουργός εστράφη στον κ. Ρόντο και του ανέθεσε να στήσει εξαρχής την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ). Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ανθρώπων που γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω, «ήταν πανίσχυρη και είχε στη διάθεσή της πολλά χρήματα,ακόμη και από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου». Ωστόσο σταδιακά άρχισε να αναλαμβάνει ειδικές και «επικίνδυνες» αποστολές. Μια από τις περιοχές που γνώριζε αρκετά καλά ο κ. Ρόντος ήταν η Γιουγκοσλαβία, λόγω παλαιότερης αποστολής της ΙΟCC το 1992. Επιστρέφοντας στο Βελιγράδι το 1998, άρχισε να έρχεται σε επαφή με ηγέτες της αντιπολίτευσης στον τότε πανίσχυρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, το «στρατηγείο» του βρισκόταν στο ξενοδοχείο Ηyatt της σερβικής πρωτεύουσας. Και παρά τις αντιρρήσεις που είχαν αρχίσει να διατυπώνονται από έλληνες διπλωμάτες, καθώς ο κ. Ρόντος είχε απευθείας δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Παπανδρέου, αποφασίστηκε η προσεκτική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής με το βλέμμα στη «μετά Μιλόσεβιτς εποχή». Ηταν σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε που το 2000 διοργανώθηκε στο Καβούρι συνάντηση των ηγετών της σερβικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Ρόντος έμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών ως και τις εκλογές του 2004. Μετά την ήττα του κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε, αλλά οι σχέσεις τους παρέμειναν στενές. Ο κ. Ρόντος συνέχισε να εμφανίζεται στα Συμπόσια της Σύμης, ενώ εργάζεται ακόμη και σήμερα ως σύμβουλος κυβερνήσεων και άλλων φορέων. Βρέθηκε μάλιστα στο πλευρό του προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υπογράφοντας «προφητικό» άρθρο τον Μάιο του 2008 στην «Ιnternational Ηerald Τribune», λίγο πριν από τον πόλεμο Τιφλίδας- Μόσχας. Εριξε τη γέφυρα με το Ισραήλ [Με τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου (αριστερά). Ο κ. Ρόντος έχει εργαστεί και στην Παγκόσμια Τράπεζα ] Με τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου (αριστερά). Ο κ. Ρόντος έχει εργαστεί και στην Παγκόσμια Τράπεζα Ο έλληνας Πρωθυπουργός εκτιμά απεριόριστα τις ικανότητές του. Και σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν ο κ. Ρόντος που διεδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη νέα σχέση Αθηνών- Ιερουσαλήμ, η οποία κορυφώθηκε με την ανταλλαγή επισκέψεων του κ. Παπανδρέου και του Βενιαμίν Νετανιάχου, πραγματοποιώντας ταξίδι-«αστραπή» στο Ισραήλ για συνομιλίες με την ισραηλινή ηγεσία μετά την κρίση στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις τον περασμένο Ιούνιο. Και οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι ούτε η ενεργοποίηση του έλληνα Πρωθυπουργού στο Μεσανατολικό ούτε η πρόσφατη συνάντηση-έκπληξη στη Νέα Υόρκη με τον πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ πρέπει να θεωρούνται κεραυνός εν αιθρία. "Δεν έχω να απολογηθώ για κάτι" [Το 2002 με την τότε ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, τον κ. Γ. Παπανδρέου (στο μέσον) και τον κ. Α. Λοβέρδο (αριστερά) ] Το 2002 με την τότε ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, τον κ. Γ. Παπανδρέου (στο μέσον) και τον κ. Α. Λοβέρδο (αριστερά) Με το γνωστό του πληθωρικό ύφος, ο κ. Πάγκαλος είχε εκφράσει δημοσίως τη δυσαρέσκειά του για τον ρόλο του κ. Ρόντου στο υπουργείο Εξωτερικών. Δεν τον είχε κατονομάσει, αλλά τον είχε «φωτογραφίσει», μιλώντας για «στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλούν αγγλικά». Ο κ. Ρόντος αποτελεί επίσης «κόκκινο πανί» για πολλούς διπλωμάτες που έχουν αναπτύξει αλλεργία σε οποιαδήποτε μη θεσμική παρέμβαση στην εξωτερική πολιτική. Οι επικριτές του επιμένουν να υποστηρίζουν ότι «είναι άνθρωπος των Αμερικανών» και ότι «κινείται έξω από κάθε θεσμικό πλαίσιο». Κατά καιρούς εμφανίζονται σε διάφορους κύκλους «πικάντικα» σενάρια, όπως το ότι κινείται ακόμη και σήμερα στα Βαλκάνια με ελληνικό διπλωματικό διαβατήριο χωρίς να ενημερώνει τους έλληνες πρέσβεις ή ότι συνομιλεί με τους Τούρκους για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Στους συνομιλητές του ο κ. Ρόντος επιμένει ότι «δεν σκοπεύω να απαντήσω δημοσίως στους επικριτές μου. Σίγουρα όσα γίνονται δεν με ευχαριστούν, αλλά την ίδια στιγμή θεωρώ ότι δεν έχω να απολογηθώ για κάτι». Επιμένει άλλωστε ότι «αν μπορώ να προσφέρω στην πατρίδα τουως Ελληνας της Διασποράς, με τις ικανότητες, τις γνώσεις ή τις γνωριμίες μου, τότε θα το κάνω με ευχαρίστηση» , καθώς και ότι «δεν επιδιώκω αξιώματα». Και για να μη ξεχνάμε... Ο Άλεξ Ρόντος είχε ενημερώσει τον Παπανδρέου για το σχέδιο εξόντωσης Καραμανλή Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της ρωσικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών FSBγια το σχέδιο εξόντωσης του Κώστα Καραμανλή (λόγω της τότε ακολουθούμενης ενεργειακής πολιτικής), που εκπονήθηκε από «συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες», αλλά και τον ρόλο του σύμβουλου του Γιώργου Παπανδρέου, Άλεξ Ρόντου, έρχονται στο φως. της δημοσιότητας. Μάλιστα, ο Άλεξ Ρόντος φέρεται να είχε ενημερώσει τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργο Παπανδρέου για το σχέδιο αυτό. Έτσι δεν είναι τυχαία η επίσκεψη την Πέμπτη, τουεπικεφαλής της ΕΥΠ κ. Μπίκα στον πρωθυπουργό για να συζητήσουν επί του θέματος. Το θέμα αποκάλυψε το περιοδικό «Επίκαιρα» την Πέμπτη, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στο φύλλο της Παρασκευής και ο «Ριζοσπάστης» με τίτλο «Αποκαλύψεις για σχέδιο δολοφονίας Κ. Καραμανλή» Όπως αναφέρει το περιοδικό «Επίκαιρα», σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή φέρεται να εκπονήθηκε από «συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες» και ανατέθηκε σε τουλάχιστον είκοσι Έλληνες συνεργάτες τους, που «δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο». Η στάση του Καραμανλή για την ενεργειακή πολιτική, αλλά και γενικότερα η εξωτερική και οικονομική πολιτική που ασκούσε φαίνεται πως είχε ενοχλήσει τόσο τους Αμερικανούς όσο και άλλους συμμάχους. Χαρακτηριστικό είναι πως αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι η κρίση του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εντελώς διαφορετικά, καθώς τα οικονομικά της χώρας ήταν γνωστά παγκοσμίως και μέχρι το τέλος του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με πολύ χαμηλά επιτόκια, καθώς τα spread βρίσκονταν μόλις στις 130-140 μονάδες. «Το άκρως απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), με την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 219/5 Φεβρουαρίου 2009), ενημέρωνε την τότε κυβέρνηση Καραμανλή ότι η υπηρεσία έλαβε γνώση από την FSB, δηλαδή τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, πως μία «ομάδα Εργασίας» της, που αποτελούνταν από δεκαεννέα άτομα, εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, «με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας»», σημειώνει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα. Σκοπός της εν λόγω ομάδας ήταν η διοργάνωση επιχειρήσεων «αντιπαρακολούθησης», επιχειρήσεις στις οποίες είχαν σκοπό να εντοπίσουν τα άτομα που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού. Αφορμή για τη σύσταση της ομάδας ήταν η «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των κυρίων Κ. Καραμανλή, Β. Πούτιν και Τζ. Παρβάνοφ». Μάλιστα όπως αναφέρει το έγγραφο σε μια τουλάχιστον περίπτωση οι ομάδες των πρακτόρων της FSB ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του Έλληνα πρωθυπουργού στην περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής, και πιο συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ. Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά κατά τις απογευματινές ώρες μεταξύ του πενθημέρου 20 και 25 Απριλίου 2008, ενώ όπως τονίζεται η όλη «εμπλοκή» δεν κράτησε πάνω από 30 δευτερόλεπτα. «Η εν λόγω ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπιστεί όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της “ομάδας Εργασίας“ της FSB που συμμετείχαν στην αναφερόμενη εμπλοκή ήταν τέσσερα, ενώ τα άτομα του άλλου “Χώρου” ήταν δύο, άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσικλέτα τύπου Enduro, χρώματος κίτρινου, που δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας. Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της εμπλοκής», αναφέρει χαρακτηριστικά το έγγραφο που κοινοποιήθηκε στον πρώην πρωθυπουργό. Το Σχέδιο Πυθία και τα τέσσερα κύρια σημεία Το σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή είχε σκοπό την αναβολή ή την ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας και εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησής της. Το σχέδιο «Πυθία 1» περιλάμβανε τέσσερα σημεία: *Πολιτική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την υπόθεση Βατοπαιδίου. *Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών. *Κοινωνική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες. *Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική. Σημειώνεται ότι όλες οι πληροφορίες που εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο έγγραφο των μυστικών υπηρεσιών προέρχονται από ρωσικές πηγές, και πιο συγκεκριμένα από Ρώσο αξιωματούχο, ο οποίος και περιγράφει αναλυτικά όλα τα γεγονότα και τη δράση της «ομάδας Εργασίας» της FSB. Οι Ρώσοι για την τρομοκρατία Σύμφωνα με το έγγραφο, «οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι η σημερινή γενιά τρομοκρατών είναι ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες». Μάλιστα μετά η «ομάδα Εργασίας» της FSB κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, μέσα από τη «χαρτογράφηση» των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, τις οποίες και κατατάσσει σε δύο κατηγορίες: Σε αυτές που ασκούν αντάρτικο πόλεων και σε αυτές που ειδικεύονται σε ληστείες και απαγωγές. Αναλυτικά το απόρρητο έγγραφο όπως το παραθέτει το δημοσίευμα ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ – ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (Ε.Χ.) ΕΙΔΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Νο 213/5 Φεβρουαρίου 2009 ΘΕΜΑ: Τρομοκρατία ΣΧΕΤ.: Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης Νο 53/13-1-2009 1. Σε συνέχεια του σχετικού, θέτουμε υπόψη σας νεότερα αποσπάσματα Δελτίου Πληροφοριών που ομοίως προέρχεται από Ρώσο Αξιωματούχο με φερόμενη πηγή προέλευσης την FSB (Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας): α. «Ομάδα Εργασίας» δεκαεννέα (19) ατόμων της FSB, που δραστηριοποιείται από το Μάρτιο του 2008 στην Αττική, με αφορμή «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής» συνομιλιών που διαμείβονταν μεταξύ των κ.κ. Κ. Καραμανλή, V. Putin και G. Parvanov κατά την υπόψη περίοδο, διαπίστωσε και κατέγραψε τα ακόλουθα: – Κατά τη διαδρομή που χρησιμοποιείτο για τη μετακίνηση του Έλληνα Πρωθυπουργού από την κατοικία του στη Ραφήνα μέχρι το Γραφείο του, εντοπίσθηκε όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ, το οποίο κινείτο συνεχώς στη διάρκεια της προαναφερόμενης μετακίνησης κατά το μήκος της διαδρομής αυτής και μέχρι το ύψος της Αττικής Οδού στο Ολυμπιακό Στάδιο. Στο εν λόγω όχημα, το οποίο έφερε ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας (πλαστές, όπως εξακριβώθηκε από την παραπάνω ομάδα εργασίας), επέβαιναν τις περισσότερες φορές τρία με τέσσερα άτομα. Η παρακολούθηση του Στόχου (ΣΣ: Του κ. Πρωθυπουργού) χαρακτηρίστηκε από την προαναφερόμενη ομάδα εργασίας επαγγελματική και εντεινόμενη από τις αρχές Απριλίου του 2008. – Επίσης από την εν λόγω ομάδα εκτιμήθηκε ότι τα επιβαίνοντα στο παραπάνω όχημα άτομα, κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης του Στόχου, επικοινωνούσαν τηλεφωνικά με άλλους συνεργάτες τους. Το εν λόγω όχημα επίσης εντοπίσθηκε επί της Λεωφόρου Μαραθώνος στο ύψος του Πικερμίου και εκτιμήθηκε ότι κατέγραφε ταχύτητα πομπής, συνοδευτικά οχήματα, άτομα συνοδείας κ.λπ. στοιχεία. Ομοίως στο αυτό σημείο (Λεωφόρος Μαραθώνος στο ύψος του Πικερμίου), τόσο το μήνα Μάρτιο όσο και το μήνα Απρίλιο του έτους 2008 εντοπίσθηκε όχημα τύπου VAN, μάρκας FORD TRANSIT, χρώματος μπλε, το οποίο έφερε ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας (πλαστές, όπως εξακριβώθηκε από την παραπάνω ομάδα εργασίας). – Εκτός των προαναφερθέντων σημείων παρακολούθησης του Στόχου, καταγράφηκαν ως άλλα τέτοια σημεία: (α) η περιοχή του CARREFOUR στον Γέρακα Αττικής, (β) η περιοχή στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή και (γ) η περιοχή του super market ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στο Χολαργό Αττικής. Στο σημείο (α) εντοπίσθηκε ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW, χρώματος ασημί, μοντέλο 1995 ή 1996, το οποίο έφερε πινακίδες Γερμανίας. Στην εν λόγω περιοχή επίσης εντοπίσθηκε και το όχημα τύπου VAN, μάρκας FORD TRANSIT, χρώματος μπλε και διαπιστώθηκε επικοινωνία μεταξύ των επιβαινόντων στα παραπάνω οχήματα ατόμων. Στα σημεία (β) και (γ) εντοπίσθηκαν επίσης τα προαναφερόμενα οχήματα τύπου VAN. Επιπρόσθετα στην περιοχή του Χολαργού στις αρχές του μηνός Ιουνίου του έτους 2008 εντοπίσθηκε επί της οδού Φανερωμένης –πλησίον της εκκλησίας– συνάντηση και των τριών προαναφερόμενων οχημάτων. – Από την έρευνα της ομάδας «αντιπαρακολούθησης της FSB» ως προς τους επιβάτες των υπόψη οχημάτων προέκυψε ειδικότερα ότι στο VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ, επέβαιναν συνήθως τέσσερις (4) άνδρες εκ των οποίων τρεις (3) μελαχρινοί και ένας (1) καστανός, στο VAN, μάρκας FORD TRANSIT, τρεις (3) άνδρες, και στο ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW, δύο (2) γυναίκες. Πέραν των ατόμων αυτών, το προαναφερόμενο κλιμάκιο «αντιπαρακολούθησης της FSB» κατέληξε στην εκτίμηση ότι συγχρόνως λειτουργούσαν ομάδες υποστήριξης και καταγραφής κατά τη διάρκεια του δρομολογίου του Στόχου. Ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων ατόμων σε όλη τη διαδικασία παρακολούθησης εκτιμήθηκε ότι ανερχόταν σε είκοσι (20) άτομα, τα οποία δεν ανήκουν στον Αντιεξουσιαστικό Χώρο. Επιπρόσθετα, από τηλεφωνική υποκλοπή διαπιστώθηκε ότι επιβάτες των παραπάνω οχημάτων μιλούσαν ελληνικά, ενώ η συνεννόηση μεταξύ των διαφόρων ομάδων πραγματοποιείτο μέσω κινητών τηλεφώνων. Κατά την προαναφερόμενη συνάντηση των τριών οχημάτων στην περιοχή του Χολαργού (αρχές του Ιουνίου του 2008 επί της οδού Φανερωμένης), διαπιστώθηκε και η παρουσία δύο ακόμη ατόμων (νέων) που –όπως εκτιμήθηκε– ήταν Ευρωπαίοι, μάλλον Βρετανικής Υπηκοότητας. – Σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς αλλά κυμαίνεται μεταξύ του πενθήμερου 20 και 25 Απριλίου του 2008, στην περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής και συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ, κατά τις απογευματινές ώρες έλαβε χώρα «ελεγχόμενη» διαδικασία εμπλοκής, διάρκειας 30 δευτερολέπτων, μεταξύ του κλιμακίου της ομάδας εργασίας της FSB και ατόμων που ανήκαν στις παραπάνω ομάδες παρακολούθησης. Η εν λόγω «ελεγχόμενη» διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπισθεί το όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της ομάδας εργασίας της FSB που συμμετείχαν στην προαναφερόμενη εμπλοκή, ήταν τέσσερα (4), ενώ τα άτομα του άλλου «Χώρου» ήταν δύο (2), άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσικλέτα τύπου Enduro, χρώματος κίτρινου, που δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας. Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της εμπλοκής. – Εντός του προαναφερόμενου οχήματος βρέθηκαν στοιχεία από τα οποία προέκυπτε λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που ακολουθείται κατά τη μετακίνηση του κ. Πρωθυπουργού από την κατοικία του στο Γραφείο του, τα συνοδευτικά οχήματα, οι συνοδευτικές μηχανές ασφαλείας, καθώς και: • Χάρτες στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης των ομάδων παρακολούθησης και υποστήριξης, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η οδός Φανερωμένης στην περιοχή του Χολαργού Αττικής. Επίσης, είχαν σημειωθεί και οι χώροι που αντιστοιχούν στις θέσεις στάθμευσης του CARREFOUR καθώς και το κατάστημα των GOODY’S επί της οδού Κηφισίας, πλησίον του κόμβου εισόδου στην Αττική Οδό. Επιπλέον, υπήρχαν χάρτες των περιοχών Αγίας Παρασκευής – Χαλανδρίου – Χολαργού και Παπάγου. Ειδικά στο χάρτη της περιοχής της Αγίας Παρασκευής είχαν σημειωθεί σημεία με μαύρο χρώμα. • Κιάλια νυχτερινής παρατήρησης. • Εκρηκτική ύλη C-4 και όπλα TOKAREV και KALASNIKOF. • Υλικά καμουφλάζ (καινούρια, αχρησιμοποίητα), υλικά μακιγιάζ, όπως μολύβια, κουκούλες μη χρησιμοποιημένες που δεν έφεραν κάποιο διακριτικό, καθώς και γυναικεία ρούχα. • Συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ. υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας. • Τηλεχειριστήριο. • Τρόφιμα (ξηρά τροφή και σοκολάτες). • Σκηνές. Το σχέδιο «ΠΥΘΙΑ 1» β. Τα παραπάνω περιγραφόμενα στοιχεία και υλικά εξετάσθηκαν στα Κεντρικά της Μόσχας και όλες οι αναλύσεις που έγιναν κατατείνουν στα ακόλουθα συμπεράσματα: – Πρόκειται περί οργανωμένου σχεδίου παρακολούθησης του Στόχου που οργανώθηκε από Δυτικές Υπηρεσίες με τη συμμετοχή και της ομόλογης Υπηρεσίας του Ισραήλ. – Το εν λόγω σχέδιο υλοποιήθηκε κυρίως από Έλληνες. – Ο αντικειμενικός σκοπός του εν λόγω σχεδίου ήταν η πραγματοποίηση επίθεσης σε βάρος του Στόχου, με ειδικότερο σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας. – Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει στα χέρια του από τον Άλεξ Ρόντο (Σύμβουλο του Προέδρου της Γεωργίας), σχέδιο των Αμερικανών για αναβολή ή ματαίωση του Αγωγού SOUTH STREAM. Το εν λόγω σχέδιο προσβολής του Στόχου αποτελεί τμήμα του συνολικού σχεδιασμού αποσταθεροποίησης της Χώρας που έχει την κωδική ονομασία «ΠΥΘΙΑ 1» και περιλαμβάνει τα ακόλουθα τέσσερα σκέλη-τμήματα: • Πολιτική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την υπόθεση Βατοπαιδίου. • Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της Ελληνικής Οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών. • Κοινωνική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες. • Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική. – Αναφορικά με τη γενιά τρομοκρατών στην Ελλάδα εκτιμήθηκε ότι είναι πλήρως ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες. Είναι ειδικοί σε ληστείες, απαγωγές (τρεις ομάδες) και το Αντάρτικο πόλεων (τέσσερις ομάδες). Επιπρόσθετα, θεωρούνται άριστοι χειριστές όπλων και μέσων μετακίνησης, ενώ λειτουργούν διαθέτοντας πάντα σχέδιο διαφυγής. Πιθανολογείται ότι οι χώροι απόκρυψής τους βρίσκονται στις περιοχές Γκύζη, Χαλανδρίου, Αγίας Παρασκευής και Μεγάρων για την Αττική. Ως τέτοιος χώρος εκτός Αττικής θεωρείται η περιοχή της Θήβας. 2. Επισημάνσεις της Υπηρεσίας μας επί των ανωτέρω αποσπασμάτων: α. Τα αναφερόμενα «σημεία εντοπισμού» της παρακολούθησης ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, χωρίς κατ’ ανάγκη αυτό να σημαίνει και υιοθέτηση από πλευράς μας της περιγραφόμενης «εν εξελίξει επιχείρησης συνωμοσίας». Ωστόσο, σημειώνεται ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις μας, το σημείο εντοπισμού στη Λ. Μαραθώνος είναι κατάλληλο σημείο παρακολούθησης, το σημείο εντοπισμού στο CARREFOUR είναι δυνατόν να αποτελέσει σημείο έκνομης ενέργειας, ενώ τα σημεία εντοπισμού στις περιοχές του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ και του ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ θεωρούνται σημεία συνάντησης. β. Τα σημεία που βρέθηκαν επί χάρτου και προέρχονται από το υλικό που αντλήθηκε από την προαναφερόμενη διαδικασία «ελεγχόμενης» εμπλοκής απεικονίζονται στην εικόνα με τίτλο «Σημεία επί Χάρτου», η οποία επισυνάπτεται. Η απόσταση των εν λόγω σημείων επίσης από την Αττική Οδό χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως σημεία αφετηρίας για «έκνομη ενέργεια». γ. Η εκρηκτική ύλη C-4 είναι στρατιωτική εκρηκτική ύλη, μη κυκλοφορούσα ελεύθερα στο εμπόριο και δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα ως συστατικό στοιχείο Αυτοσχέδιου Εκρηκτικού Μηχανισμού (ΑΕΜ), σε καμία από τις τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν κατά καιρούς πραγματοποιηθεί στη χώρα μας. 3. Επισημαίνεται ότι, και για τις συγκεκριμένες πληροφορίες, η αξιοπιστία της πηγής δεν δύναται επί του παρόντος να ελεγχθεί. Η καταγραφή των «αντικειμενικών στοιχείων» (τοποθεσίες, ονόματα χώρων, αποστάσεις κ.λπ.) και η σύνθεσή τους θα μπορούσαν πράγματι να θεωρηθούν ως προετοιμασία μιας απόπειρας κατά του κ. Πρωθυπουργού. Πλην όμως η ερμηνεία που φέρεται να τους δίδεται –ότι δηλαδή αποτελεί οργανωμένο σχέδιο Δυτικών Υπηρεσιών και της MOSSAD σε βάρος του κ. Πρωθυπουργού, στο οποίο εντάσσονται άλλες υποθέσεις, όπως π.χ. Βατοπαίδιο, τρομοκρατία κ.λπ.– γεννά στην Υπηρεσία μας εύλογα ερωτηματικά. Δεν αποκλείεται συνεπώς οι πληροφορίες αυτές στο σύνολό τους να εντάσσονται στο πλαίσιο επιχειρούμενης παραπληροφόρησης των Κρατικών Αρχών της χώρας μας, με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων. 4. Σε κάθε περίπτωση, παρέλκει να επισημάνουμε, από σκοπιάς Υπηρεσίας μας, την ανάγκη συνεχιζόμενης λήψης αυξημένων μέτρων ασφάλειας του κ. Πρωθυπουργού. ΠΡΟΣ: κ. Πρωθυπουργό κ. Υπουργό Εσωτερικών κ. Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών. ΠΗΓΗ: newpost.gr

Μαζί τα φάγανε...

Τι έγινε με τα σκάνδαλα της ΕΡΤ? Από το 2005 ως το 2009, και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο η τότε διοίκηση με πρόεδρο τον Χρήστο Παναγόπουλο και σειρά άλλων ανώτατων στελεχών διαχειρίστηκε τα οικονομικά της δημόσιας τηλεόρασης: κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, υπερκοστολογήσεις, παράνομες συμβάσεις, χρυσά μπόνους σε ημετέρους είναι τα ευρήματα προανακριτικών ερευνών που πραγματοποιούνται από δικαστικές και διοικητικές αρχές τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Κονδύλια που προέρχονται από τον ελληνικό λαό μέσω του ανταποδοτικού τέλους -περί τα 300 εκατ. ευρώ τον χρόνο- αλλά και από απευθείας επιδοτήσεις στα ταμεία της ΕΡΤ. Η εισαγγελική έρευνα με επικεφαλής την εισαγγελέα Ελένη Σίσκου διαπιστωσε τρία αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα -απιστία, συνέργια σε απιστία και ψευδή βεβαίωση - και πλημμελήματα για 15 άτομα, επτά εκ των οποίων ήταν στελέχη της ΕΡΤ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ των στελεχών της ΕΡΤ, εκτός από τον πρόεδρο Χρ. Παναγόπουλο περιλαμβάνονται επίσης οι τότε γενικοί διευθυντές οικονομικών Γ. Υφαντής, ραδιοφωνίας Αντ. Ανδρικάκης και ο σύμβουλος Γ. Χουλιάρας.Τι έγινε απο τότε??? Με "παρελθόν" Οι διαπιστώσεις της προανάκρισης έρχονται να προστεθούν σε προγενέστερη εισαγγελική έρευνα από την εισαγγελέα Παναγιώτα Φάκου, η οποία τον Ιούλιο του 2010 διαπίστωνε για επτά στελέχη της ΕΡΤ, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος Χρ. Παναγόπουλος, δύο επίσης κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα, απιστία και παράβαση καθήκοντος για το κόστος των παραγωγών της δορυφορικής τηλεόρασης (ERT World). Άλλες δικαστικές έρευνες, σε διάφορα στάδια, βρίσκονται σε εξέλιξη και αφορούν σειρά υποθέσεων παρατυπιών, κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος και βόλεμα ημετέρων: - Η παραγωγή της εκπομπής «Olympic Trophy», που κόστισε στην ΕΡΤ 1,3 εκατ. ευρώ και δεν υλοποιήθηκε ποτέ. - Η κινηματογραφική παραγωγή «Διονύσιος Σολωμός», που κόστισε 1,5 εκατ. ευρώ και επίσης δεν πραγματοποιήθηκε. - Η ευθύνη για τη λειτουργία και ατιμωρησία κυκλώματος στην ΕΡΤ, που χρέωνε την υπηρεσία με τηλέφωνα σε «ροζ» γραμμές, τις οποίες είχαν συστήσει οι ίδιοι και καρπώνονταν τα έσοδα. - Ευρείας έκτασης παρατυπίες στις προσλήψεις προσωπικού το 2005 με το Π.Δ. Παυλόπουλου, συμβασιούχων, τότε, που δεν πληρούσαν τα κριτήρια του νόμου. Εν τω μεταξύ, τρία διαδοχικά πορίσματα των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης διαπίστωναν -μετά από εντολή ελέγχου του υπ. Πολιτισμού Π. Γερουλάνου- όργιο κακοδιοίκησης και έντονα φαινόμενα αδιαφάνειας, παράνομων αναθέσεων και αλόγιστης σπατάλης δημοσίου χρήματος. Τα πορίσματα έχουν σταλεί στον εισαγγελέα. Απιστία "σε βαθμό κακουργήματος" Η νέα εισαγγελική έρευνα διαπιστώνει καταβολές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για μελέτες - φαντάσματα, υπερκοστολογημένες συμβάσεις, συνεργασίες με εταιρείες που δεν είχαν καν συσταθεί κατά την εισήγηση και «σαλαμοποίηση» συμβάσεων προκειμένου να μην περάσουν από διαδικασία ελέγχου. Την περίοδο 2005- 2008 διαπράχθηκαν (ακόμη) τρεις πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, όπως διαπιστώνεται: (α) Απιστία στην υπηρεσία κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση. Ένας κατηγορούμενος βαρύνεται με τις διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου. (β) Άμεση συνέργια στην απιστία και (γ) Ψευδής βεβαίωση κατά συναυτουργία. Οι κακουργηματικές διώξεις αφορούν την υπογραφή τεσσάρων συμβάσεων: * Τεχνικοί σύμβουλοι. Η ΕΡΤ σύναψε σύμβαση με φυσικά πρόσωπα έναντι 218.300 ευρώ για τη σύνταξη μελετών σχετικών με τις θέσεις εκπομπής της ΕΡΤ, όπως ζητούσε η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών. Η μελέτη δεν παραδόθηκε, ενώ για τουλάχιστον τρεις από τους συμβούλους εξετάζεται αν οι ιδιότητές τους συνάδουν με το έργο που ανέλαβαν. Για τις αμοιβές τους προσκόμισαν απλές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και όχι τιμολόγια, ενώ δεν είχε οριστεί ούτε επιτροπή παραλαβής. Το ίδιο έργο εκτελούνταν και από εσωτερική ομάδα της ΕΡΤ... * Bugstage. Η ΕΡΤ υπέγραψε δύο συμβάσεις με την εταιρεία το 2006: (α) για το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, ύψους 232.000 ευρώ, όμως τελικά καταβλήθηκαν 331.000 ευρώ με ΦΠΑ, καθώς είχε προβλεφθεί δυνατότητα απόκλισης 20% χωρίς να προσδιορίζονται οι προϋποθέσεις αυτής της πρόβλεψης. Η ανάθεση έγινε με διαπραγμάτευση, ενώ υπήρχαν προσφορές και από άλλες δύο εταιρείες. Πριν υπογραφεί η σύμβαση υπήρχε θετική εισήγηση για την "εμπειρία" της εταιρείας, όμως όταν έγινε η εισήγηση, η εταιρεία δεν είχε ακόμα συσταθεί - αυτό έγινε ενάμιση μήνα αργότερα! Οι οικονομικοί επιθεωρητές κατέγραψαν ότι η εταιρεία έβαλε στα ταμεία της περίπου 95.000 επιπλέον, καθώς προέκυψε σημαντικά μικρότερο κόστος για την παραγωγή. (β) Η ίδια εταιρεία ένα μήνα αργότερα διοργάνωσε χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, με απευθείας ανάθεση, κατά παράβαση του γενικού κανονισμού προμηθειών της ΕΡΤ με την επίκληση του κατεπείγοντος. Η ζημία που προήλθε για την ΕΡΤ από αυτή τη σύμβαση ήταν της τάξης των 32.000 ευρώ. * Bonus. Χρηματικές αμοιβές παρέχονταν σε πρόσωπα που φέρονται ότι τα εισέπραταν δύο και τρεις φορές χωρίς ποτέ να γνωστοποιηθούν στο προσωπικό. Τα μπόνους δίνονταν σε δημοσιογράφους, συμβούλους, στελέχη και διευθυντές, κατά παράβαση του κανονισμού με τη δικαιολογία της «επίτευξης στόχων»... Απλώς... πλημμελήματα * Στελέχη διώκονται επίσης σε βαθμό πλημμελήματος για παράβαση καθήκοντος κατ' εξακολούθηση, για την υπογραφή τεσσάρων συμβάσεων το 2007 και 2008 με την εταιρεία Red Bee για τη δημιουργία λογοτύπων και σημάτων της ΕΡΤ, τα οποία κόστισαν 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Η εισαγγελέας θέτει ερωτήματα για το ύψος του ποσού και αν θα μπορούσε να παραχθεί από το αρμόδιο τμήμα της ΕΡΤ. Διαπιστώνει πάντως ότι η διαδικασία είχε «σπάσει» στα τέσσερα, προκειμένου να αποφύγει τον σκόπελο του προσυμβατικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου για συμβάσεις άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ. * Για εκμετάλλευση εμπιστευμένων πραγμάτων κατ' εξακολούθηση διώκεται οικονομικός διευθυντής της ΕΡΤ. Η δίωξη αφορά ποσά πάγιων προκαταβολών που δόθηκαν το 2006, 2007 και 2008 για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών. Ποσά άνω των 80.000 ευρώ εκταμιεύονταν χωρίς να χρησιμοποιηθούν ποτέ και επιστρέφονταν με καθυστερήσεις από έξι μήνες μέχρι δύο χρόνια.

Τίτλοι τέλους για το ΠΑΣΟΚ

Κώστας Βαξεβάνης:Αυτό το κεφάλαιο του ΠΑΣΟΚ μοιάζει με επίλογο Το ΠΑΣΟΚ ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο. Αλλά μάλλον κλείνει το βιβλίο. Για πρώτη φορά το ερώτημα δεν είναι τι λέει αυτό το κεφάλαιο αλλά πόσοι θα το διαβάσουν. Στην πιο κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, το κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα τα περισσότερα χρόνια της Μεταπολίτευσης, δεν συρρικνώνεται μόνο στα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, αλλά ποσοστοποιεί την πολιτική του αμηχανία. Μερικά από τα ιστορικά του στελέχη δεν καταφέρνουν να συγκεντρώσουν ούτε τον απαραίτητο αριθμό για να κατέβουν υποψήφιοι πρόεδροι. Έτσι το ΠΑΣΟΚ για τον ένα ή άλλο λόγο εκπροσωπείται σήμερα από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Δεν υπάρχει δηλαδή άνθρωπος στο ΠΑΣΟΚ για να εκφράσει κάτι διαφορετικό από αυτό που εκφράζει η αλαζονική, νεοφιλελεύθερη ,αυτάρεσκη ματιά του Βενιζέλου; Και να υπάρχει δεν τον εμπιστεύονται. Δεν είναι αυτό που χρειάζονται. Το ποιός είναι ο Βενιζέλος, τι εκπροσωπεί ηθικά και πολιτικά το ξέρουν στο ΠΑΣΟΚ καλύτερα από μένα. Ξέρουν και την πρακτική του και τα επίθετα που του αποδίδουν. Ο Βενιζέλος είναι η ιστορία του πολιτικού μας συστήματος. Και το ομοίωμά του. Αν τρομάζετε, έχετε απόλυτο δίκιο. Ο Λοβέρδος αφέθηκε στα πληθωρικά χέρια του, ο Χρυσοχοίδης του έπλεξε το εγκώμιο και ο Πάγκαλος του χάρισε την ανοχή του. Όσο περνάνε οι μέρες, θα γίνει ο κομματικός ήρωας, ο αρχηγός που δεν έχουν. Ο λόγος είναι απλός. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να σώσει κανέναν. Παλεύει να σωθεί το ίδιο. Όλοι αυτοί που μεγάλωσαν στην πολιτική του κρεβατοκάμαρα ήταν είτε εξαρτημένοι πολιτικά είτε διεφθαρμένοι από την εξουσία, για να ονειρευτούν ένα άλλο ΠΑΣΟΚ ή μια άλλη κοινωνία. Στην καθημερινότητά τους δεν ζούσαν μέσα στην κοινωνία, αλλά η κοινωνία ζούσε από αυτούς. Μόνο που αυτός ο κύκλος έκλεισε Έτσι στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμία σημασία οι πολιτικές θέσεις ή οι ιδεολογικές διαφορές. Όλα είναι προσωπικά και προσβλέπουν στην επιβίωση. Ο Βενιζέλος φαίνεται να είναι αρκετά αδίστακτος για να την υποσχεθεί την ώρα που το έχουν ανάγκη. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα εκπαιδευμένο κόμμα. Αντανακλαστικά κινείται εκεί που πέφτει το προσωπικό βάρος .Γεννήθηκε και μεγάλωσε με προσωπολατρεία. Και όπως συμβαίνει πάντα σε καθεστώτα προσωπολατρείας, στο τέλος κατασπαράσσουν αυτόν που λάτρεψαν. Εκτός αν προλάβει να πεθάνει. Γαντζωμένο από το σακάκι του Βενιζέλου, με την ίδια ευκολία που λάτρεψε την fit κινησιολογία του Γιώργου, το κόμμα του Αντρέα Παπανδρέου προσπαθεί κάτι να γράψει. Και μάλλον είναι ο επίλογος. Είναι κρίμα μόνο που αποδεικνύεται πως σε αυτό το ΠΑΣΟΚ, ταιριάζει τελικώς ο Βενιζέλος Read more: http://shmeio0.blogspot.com/2012/03/blog-post_8393.html#ixzz1p3VC5VDM

Μαζί τα φάγανε...

Το διάβασα στο διαδύκτιο και δεν εχω λόγο να μη το πιστέψω. Επειδή εγω δε τα έφαγα. Το μόνο που έκανα ηταν να παρακολουθώ τους κουμπουροφόρους συναδέλφους μου...Ηρθα η στιγμη που μια υπέρτατη ζυγαριά αρχισε να κρίνει θύτες και θύματα... Γράφει ο "Παλιός Χ" στον eniko.gr... Xθες είχαμε ένα αφιέρωμα, για την αγελάδα και την κουτάλα που λέγεται ΕΡΤ και αναφερθήκαμε στην σημερινή διοίκηση που τα έχει κάνει μπάχαλο. Μια τηλεόραση χωρίς πρόγραμμα εκπομπές σχεδιασμό στρατηγική και μέλλον. Προβάλλονται επαναλήψεις άνευ ενδιαφέροντος, χωρίς... εσωτερικές παραγωγές και τους εργαζόμενους σε απογοήτευση και κατάθλιψη. Μιλήσαμε για τον τρόπο επιλογής των διοικήσεων και αναθέσεις παραγωγών. Μνημονεύσαμε πρόσωπα και γεγονότα χωρίς εμπάθειες και ακραίους χαρακτηρισμούς, αν και γνωρίζουμε πολύ περισσότερα από αυτά που γράφουμε. Θεωρώ όμως αναγκαίο το σχολιασμό και την ενημέρωση των φίλων αναγνωστών για δημόσια πρόσωπα που ασκούν διοίκηση και διαχειρίζονται ή διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα. Παναγιώτης Παναγιώτου και Χρήστος Παναγόπουλος είναι δύο από τα «τιμώμενα» πρόσωπα του σημερινού μας σημειώματος. Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Είναι δύο πρόεδροι που υπηρέτησαν για περισσότερα από 7 και 5+2 χρόνια την ΕΡΤ. Όλοι οι άλλοι πρόεδροι παρέμειναν από κάποιους μήνες μέχρι 2,5-3 χρόνια. Παναγώτης Παναγιώτου, ο επονομαζόμενος και παν-παν, ξεκίνησε από ένα νομικό φροντιστήριο. Τον γνωρίσαμε από εκπομπές στον ρ/σ φλάς. Γνωρίστηκε με τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου σε ένα μπαράκι των βορείων προαστίων και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Με την κυβέρνηση Παπανδρέου, διορίζεται γενικός διευθυντής ΕΡΤ-2. Στη θέση του προέδρου ο Βενιζέλος τοποθετεί τον φίλο του Ευγένιο Γιανακόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο του αμαρτωλού ΟΠΕΠ. Όταν έφτασε στην κατεχάκη, όπως ομολογούν σήμερα άσπονδοι φίλοι και συνεργάτες του, βρισκόταν σε έναν Ωκεανό, δεν γνώριζε τη συμβαίνει γύρω του, ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Και όμως αυτός ο άνθρωπος έγινε και πρόεδρος της ΕΡΤ. Βλέποντας την πλάστιγγα να γέρνει προς Σημίτη, μέσα από τη μάχη Παπανδρέου που έδινε στο Ωνάσειο, έγινε Σημητικός και παρέμεινε στη θέση του προέδρου μέχρι το 2002 που τον πρόδωσε η αχαριστία Σε εμάς είναι συμπαθέστατος. Βγαίνει πολύ συχνά στα τηλεοπτικά παράθυρα, ως ειδικός αναλυτής μιλώντας επί παντός επιστητού όπως δεκάδες άλλοι. Τι έκανε όμως για την ΕΡΤ τα χρόνια που ασκούσε διοίκηση; α) προσπάθησε να μάθει τι είναι τηλεόραση. β) αξοποίησε το μεσο για προσωπική προβολή και γνωριμίες για την μετά ΕΡΤ εποχή και σταδιοδρομία του(όπως κάνουν όλοι για να μην μείνουν άνεργοι) γ) έκανε συνδιοίκηση με το συνδικαλισμό δ) εφάρμοσε κομματικά κριτήρια στις αναθέσεις παραγωγών ε) άλλαξε την ονομασία της ΕΤ-2 σε ΝΕΤ χωρίς λογική και κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα. Αν έγινε κάποια αναβάθμιση της ΕΡΤ η κάποιες επιτυχίες ή υψηλές θεαματικότητες επί των ημερών του να μας το πει τον προκαλούμε. Χρήστος Παναγόπουλος, διευθυντής σύνταξης της Καθημερινής χωρίς ιδιαίτερα χαρίσματα και γνώσεις, πέρασε για λίγο από τον ΑΝΤ1 αλλά σύντομα σταμάτησε η συνεργασία. Εργαζόταν στο συγκρότημα Αλαφούζου που ασκούσε σκληρή κριτική στον Καραμανλή. Ο Ρουσόπουλος έκανε την επαφή και το θέμα έκλεισε( για τις ημέρες και τα έργα Ρουσόπουλου ίσως επανέλθουμε αργότερα, πως από ένα ΙΕΚ βρέθηκε φοιτητής στο ανοιχτό πανεπιστήμιο μαζί με τον υποτακτικό του, που κρατούσε την ομπρέλα και πως μοίραζε την κρατική διαφήμιση. Τώρα με πανεπιστημιακά διπλώματα και τη σύντομη πολιτική καριέρα, απολαμβάνει τους καρπούς από τα ακριβά προάστια που μετακόμισε από τις φτοχωγειτονιές. Άντε και πρύτανης πανεπιστημίου). Η κριτική σταμάτησε και όταν η ΝΔ ήρθε στην εξουσία ο Αλαφούζος έστειλε τον υποτακτικό του. Ο επίσημος διορισμός του καθυστέρησε διότι δεν υπήρχαν επίσημα πτυχία, ποτέ όμως δεν μάθαμε τη ακριβώς είχε συμβεί. Κατά τη διάρκεια της θητείας του γράφτηκαν πολλά, ακούστηκαν πολλά. Η διοίκηση σύρθηκε πολλές φορές στα δικαστήρια, για ατασθαλίες, κακοδιοίκηση, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος και τα αρχεία της ΕΡΤ. Τελούσε υπό την επιρροή Ρουσόπουλου-Αλαφούζου. Ερχόταν σε σύγκρουση με υπουργούς και την ίδια τη κυβέρνηση, βρίζοντας ακόμη και τη παράταξη που το έδωσε το υψηλό αξίωμα. Με υπασπιστές Κέκη και Χουλιάρα(φίλο του Ρουσόπουλο) από την προηγούμενη διοίκηση, τον Λουκάκο κουμπάρο του Ρουσόπουλου και τον Υφαντή για οικονομικά θέματα που έστειλε ο Αλαφούζος, διοίκησαν, αυταρχικά, ειρωνικά, με προσωπικές αποφάσεις και κάλυψη Ρουσόπουλου, γράφοντας την ποιο μαύρη σελίδα στην ιστορία στην ΕΡΤ. Κάποιοι μάλιστα απολαμβάνουν τον τίμιο «ιδρώτα» τους σε νεόκτιστες βίλες των ελληνικών νησιών και διακοπές σε εξωτικούς τόπους. Έχω ένα ερώτημα και μία απορία. Εάν τα χρήματα ήταν δικά τους θα τα έδιναν με τόση ευκολία; Και σε τη βοήθησαν την ΕΡΤ; ΣΚΑΙ και ΑΝΤ1 μπορούν να μας πληροφορήσουν εάν έδωσαν περισσότερα και πόσα; (αυτά ας τα λάβει υπόψιν της η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ πριν φύγει και μπει σε περιπέτειες όταν θα είναι εκτός). Ο Παναγόπουλος επιστρέφοντας στον Αλαφούζο πήρε μαζί του και μερικά «λάφυρα», κάτι καλαμοκαβαλλάρηδες πιστεύοντας ότι έτσι θα χτυπήσει τη Δημόσια τηλεόραση που τους έδωσε την ευκαιρία της αναγνώρισης. Όταν όμως το καράβι του Φαλήρου, οδηγείται στα βράχια από απειρία και ενθουσιασμό του καπετάνιου, πιστεύω τα ρυμουλκά να σπεύσουν για την διασωσή του. Οι επιβάτες δεν φταίνε σε τίποτα να βουλιάξουν μαζί του και μάλιστα το πλήρωμα που τραβάει το κουπί για να κινείται η γαλέρα. Ο αείμνηστος Κακαουνάκης μου έλεγε όταν ήταν γενικός διευθυντής και περνούσε δύσκολες μέρες ο Γιάννης Αλαφούζος, όταν πήγαιναν για ρεπορτάζ στην επαρχία, τα παιδιά από τον ΣΚΑΙ, έτρωγαν στα κοντινά στρατόπεδα λόγω ρευστότητας! Πιστεύω αυτό να έχει γίνει μάθημα, όχι μόνο στο Φάληρο, αλλά και σε άλλα τηλεοπτικά προάστια. Αντί άλλου σχολίου θα παραθέσουμε κάποιες απολαβές προσώπων επί προεδρίας Παναγόπουλου και τα συμπεράσματα δικά σας. Να σημειώσω μόνο, ότι από συγκρίσεις μεγάλων ονομάτων διεθνών δικτύων από BBC, FOX, CBS κ.ά. οι αμοιβές τους αρχίζουν από 100 χιλ. δολάρια μέχρι 250 χιλ.(ετησίως) εκτός 3-5 κορυφαίοι των κορυφαίων από 500 χιλ. 1.000 εκ. πάντα σε δολάρια. Βέβαια δεν μιλάμε για Λάρυ Κίνγκ, Όμπρα Γουίνφρευ ή Κριστιαν Αμαμπούρ. Τα ονόματα που ακολουθούν είναι μερικά από τη λίστα. Επειδή έχουν δημοσιοποιηθεί και άλλη φορά, αυτά είναι τα αυθεντικά και δεν επιδέχονται διάψευση. Η αμοιβή είναι ετήσια πριν αναχωρήσουν από τη Δημόσια Τηλεόραση. Προσωπικά πιστεύω καλά έκαναν και τα πήραν αφού τα έδωσε η ΕΡΤ. Θα τα έδιναν από την επιχειρησή τους; Στα ποσά αυτά προστίθενται κάτι ακόμα!!! Αν απαντήσουν, έχουμε όπλα! Αλήθεια ΣΚΑΙ-ΑΝΤ1 τι πληρώνουν; ΛΥΡΙΤΖΗΣ 420.000 ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 420.000 ΧΟΥΚΛΗ 420.000+Εκπομπή ΚΕΚΗΣ 260.000 ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ 350.000 ΛΟΥΚΑΚΟΣ 260.000 ΧΟΥΛΑΡΑΣ 250.000 ΥΦΑΝΤΗΣ 280.000 ΜΙΧΑΛΕΛΗΣ 250.000 ΑΝΔΡΙΚΑΚΗΣ 250.000 ΤΣΑΠΑΝΙΔΟΥ 192.000 ΤΣΟΥΚΑΛΑ 175.000 Δεν έχει σημασία που είναι περασμένων ετών, μέσα στην κρίση ας θυμηθούμε και κάποιους συναδέλφους, ή την ΕΡΤ, που ξέρεις μπορεί να χρειαστούμε κάποια βοήθεια!!!