Συνέχει άγνωστης συζήτησησς ΕΛΥΤΗ-ΤΕΡΙΑΝΤ 4

Συνέχεια της άγννωστης συζήτησησς μεταξυ Ελύτη -Τεριαντ Τον Μάιο-Ιούνιο του 1951, μεταξύ Ρώμης και Παρισιού.


-Και ήμουν έτοιμος ακριβώς να σας ρωτήσω... Η ζωή που περάσατε αυτά τα τελευταία χρόνια στην Εύρώπη, με καινούριες εντυπώσεις και εναλλαγές συγκινήσεων, δε σας έδωσε αφορμή να γράψετε άλλα ποιήματα έξω απο τον γνωστό κύκλο εμπνεύσεων που χαρακτηρίζει το έργο σας?
-Επιτρέψετε μου να απαντήσω αργότερα σε αυτό το ερώτημα.Εκτός αν έχετε να υποβάλλετε άλλα, που να προηγούνται ας πούμε ιστορικά.
-Τι λέτε.. Μου θυμίζετε μάλιστα οτι το πρώτο πράγμα που ήυελα να μάθω είναι π ω ς έγινε να αφιερωθείτε στη Τέχνη. Τί είναι εκείνο που σας έκανε να προτιμήσετε την Ποίηση σαν εκφραστικό μέσο...
-Εν' αρχή. όπως λένε αόριστα,όσο μεγάλωνα, ένοιωθα να χωρίζει ο κόσμος μέσα μου, σε πρακτικό πνεύμα και σε αφιλοκέρδεια.Δύο τρόποι να νατιλαμβάνεται κανείς τη ζωή, άνισοι και ασυμφιλίωτοι.Ευθύς, ένοιωσα, πως θέλω δε θέλω,είμαι πλασμένος για τον δεύτερο. Μα απο εκείνη τη στιγμή η ανάγκη να πραγματοποιηθώ έξω απο τον εαυτό μου και μέσα στην αφιλοκέρδεια, όριζε και την εκλογή του τρόπου.Και απο όλους τούς τρόπους που φανταζόμουν, ομολογώ, με γοήτευε εκείνος που θα ήταν σε θέση με τα λιγότερα μέσα να φτάσει στο μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.......