Υπόθεση Σχοινουσας-Μιχαηλίδη

Σε λίγες μέρες, μαθαίνω, οτι την επικαιρότητα θα απασχολήσει η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης..."αρχαιοκαπήλείας" της Σχοινούσας. Η υπόθεση αυτή δε θα βγάλει απολύτως τίποτα …Θα μείνει μόνο ο θόρυβος ο δημοσιογραφικός,,,’’ θα μου πει μεταξύ άλλων ανώτατο στέλεχος της Ελληνικής Αστυνομίας , ο οποίος γνωρίζει πολλά για την υπόθεση με τις αρχαιότητες οι οποίες βρέθηκαν στη βίλα της οικογένειας Παπαδημητρίου στο νησί , και στη βίλα στο στο ψυχικό .
Τα αρχαία μυστήρια στη ρωμαϊκή βίλα της Σχοινούσας είναι ικανά από μόνα τους να εξάψουν τη δημοσιογραφική φαντασία, ωστόσο η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική
Τον Χρήστο Μιχαηλίδη δε τον γνώρισα ποτέ .Ακουγόταν όμως το όνομά του από τη δεκαετία του-80 στους κύκλους των διάσημων ιδιωτικών συλλογών της Ευρώπης και της Αμερικής.
Είχα εισπράξει όμως από πολύ νωρίς τη βαθύτατη εκτίμηση που έθρεφε για το πρόσωπό του ο Αλέξανδρος Ιόλας ο οποίος τον αποκαλούσε πρίγκιπα. Αποδείχθηκε πως ήταν βασιλιάς.
Ήταν ο ίδιος συλλέκτης θησαυρών. Φίλοι του ήταν ιδιοκτήτες διάσημων συλλογών καθώς και διευθυντές μεγάλων Μουσείων της Ευρώπης και της Αμερικής και οι οποίοι ζητούν πάντοτε πεισματικά μοναδικούς θησαυρούς προκειμένου να στηρίξουν το κύρος τους και το γόητρό των συλλογών και των μουσείων τους..
Τα τελευταία είκοσι χρόνια , με την ανάπτυξη της Μουσειακής πολιτικής, τα σημαντικότερα Μουσεία του κόσμου καθώς και οι εγκυρότερες ιδιωτικές συλλογές, οργανώνουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ‘’επιθετικά’’ συλλεκτικά προγράμματα απόκτησης σημαντικών θησαυρών. Αυτό ήταν το χρυσό μυστικό του Χρήστου Μιχαηλίδη και το οποίο κράτησε κρυφό μέχρι τον αιφνίδιο θάνατό του….
Όταν μου έλεγε ο Αλέξανδρος Ιόλας ότι ΄΄ Το εμπόριο Τέχνης είναι δουλειά για πρίγκιπες…’για παράδειγμα τον Χρήστο Μιχαηλίδη ανέφερε συχνά. Ένας Έλληνας από την Αίγυπτο , μορφωμένος, καλλιεργημένος, ο οποίος μιλούσε έξι γλώσσες και είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά προσόντα ούτως ώστε για 30 περίπου χρόνια, από τα εικοσιτέσσερά του έως τα πενηντατεσσερά του να έχει καταστεί σε έναν από τους κορυφαίους μεσάζοντες διεθνώς στην αγοραπωλησία θησαυρών.
Η ανάπτυξη της τέχνης που διεύρυνε την αγορά της στα τέλη της δεκαετίας του -70, καθιέρωσε στο πεδίο του καλλιτεχνικού έργου τον μεσάζοντα.
Ο Χρήστος Μιχαηλίδης διέθετε τα χαρίσματα ενός ανθρώπου ο οποίος διαθέτει γνώσεις , αλλά κυρίως διέθετε την εμπιστοσύνη των συμβαλλομένων, ώστε να συμβουλεύει για αγορές έργων σημαντικής οικονομικής αξίας, όταν μάλιστα πρόκειται για σπάνιους αρχαιολογικούς θησαυρούς από οποιοδήποτε πολιτισμό της γης.
Η λάμψη όμως έσβησε εντελώς ξαφνικά το βράδυ της 4ης Ιουλίου 1999, όταν ο Χρήστος Μιχαηλίδης βρέθηκε νεκρός στα σκαλιά του κελαριού της βίλας των Λεόν Λεβί και Σέλμπι Γουαιτ, πάμπλουτης οικογένειας Αμερικανών συλλεκτών έργων τέχνης, στο Τέρνι της Ιταλίας.
Το σοκ για την οικογένεια Παπαδημητρίου ήταν τεράστιο. Η αδερφή του Χρήστου Παπαδημητρίου, Δέσποινα, παντρεύτηκε τον γνωστό εφοπλιστή Νίκο Παπαδημητρίου, συνεχιστή της οικογένειας Παπαδημητρίου, γνωστής και δραστήριας στο χώρο του εφοπλισμού Οι οποίοι έχουν τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Αλέξανδρο και της Αγγελική.
Μετά το αρχικό σοκ του αιφνίδιου και περίεργου θανάτου του Χρήστου, η οικογένειά του ζήτησε από τον σύντροφο και συνεργάτη του έμπορο έργων τέχνης Ρόμπιν Σάιμς να τους στείλει τα προσωπικά του αντικείμενα. Αντί όμως αυτού , ο Ρόμπιν Σάιμς τους στέλνει ένα φάκελο όπου περιείχε μέσα ένα ευτελές ρολόι γνωστής ελβετικής εταιρείας και κάποια άλλα ευτελή αντικείμενα…
Η οικογένεια προσεβλήθει. Θεώρησε αχαριστία… απληστία και ντροπή τουλάχιστον στη μνήμη του Χρήστου…
Άρχισε λοιπόν να κινεί τις διαδικασίες διεκδίκησης μέρους της τεράστιας συλλογής και περιουσίας, μεταξύ αυτών και τού κτήματος στη Σχοινούσα όπου υπάρχει και η βίλα .
Ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας Παπαδημητρίου, Δημήτρης , πείσμωσε .Πήρε στους ώμους του τους δικαστικούς αγώνες οι οποίοι κράτησαν πάνω από τρία χρόνια, ενώ ο Ρόμπιν Σάιμς άρχισε να πουλάει μέρος της περιουσίας που είχε από κοινού με τον Χρήστο Μιχαηλίδη αποκτήσει. Πούλησε στους Σόθμπις 152 αρχαία για 42 εκατομμύρια δολάρια. Για 20 εκατομμύρια δολάρια πούλησε και τα πανάκριβα έπιπλα ΄΄Eileen Gray’’ τα οποία μεταξύ άλλων θησαυρών, βρίσκονταν στο σπίτι του Χρήστου στο Λονδίνο.
Το 2001, τα βρετανικά δικαστήρια δικαίωσαν την οικογένεια Παπαδημητρίου, εκδίδοντας απόφαση για παραχώρηση μεγάλου μεριδίου της περιουσίας και μεταξύ αυτών και το ακρωτήρι με τη βίλα στη Σχοινούσα.
Ήταν εκεί που μεταφέρθηκαν όσα αρχαία και άλλα νεότερα έργα τέχνης βρέθηκαν για τα οποία γίνεται λόγος τις τελευταίες ημέρες και τα οποία δεν είχαν δηλωθεί στις αρμόδιες αρχές για την εισαγωγή τους στην Ελλάδα. Εδώ υπάρχουν και οι ευθύνες της οικογένειας Παπαδημητρίου η οποία δε πρόλαβε καλά –καλά να ολοκληρώσει την παραλαβή-γιαυτό ήταν εγκιβωτισμένα και άλλα μέσα σε κοντέινερ- όταν μετά από ένα σήμα της Ιντερπολ ξεκίνησε όλος αυτός ο δημοσιογραφικός θόρυβος.
Ο Χρήστος Μιχαηλίδης δε ζούσε στην Ελλάδα για να δηλώσει τα αρχαία και τα αντίγραφα τα οποία είχε στη κατοχή του. Όλα όσα μεταφέρθηκαν στη Σχοινούσα ευρίσκοντο για είκοσι χρόνια περίπου μέσα σε αποθήκες της Ευρώπης και της Αμερικής.
Το λάθος της οικογένειας Παπαδημητρίου είναι ότι πήρε αψήφιστα την νομοθεσία του Ελληνικού κράτους για τον Εθνικό πολιτιστικό μας θησαυρό. Το λάθος του Δημήτρη Παπαδημητρίου είναι ότι δεν κίνησε την διαδικασία για την χορήγηση άδειας συλλέκτη και να υποβάλλει σχετική αίτηση στο υπουργείο πολιτισμού όπως ορίζει το Άρθρο 31 του Νέου Αρχαιολογικού Νόμου. Ο ίδιος πληροί όλες αυτές τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την διασφάλιση-εγγύηση φύλαξης και διατήρησης μιας τέτοιας σημαντικής συλλογής-στοιχειώδης υποχρέωση του συλλέκτη.
Ο Υπουργός Πολιτισμού κύριος Γιώργος Βουλγαράκης ήταν φειδωλός στις δηλώσεις του «Είναι μια από τις πιο σύνθετες και πολύπλοκες περιπτώσεις που έχουν εντοπισθεί τα τελευταία χρόνια…τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό σύνολο με κομμάτια από χώρες της Μεσογείου…» Για τέτοιας σημαντικής αξίας θησαυρό μιλάμε.
Ακόμα βρέθηκαν εργαστήρια αντιγράφων καθώς επίσης και αρχαιότητες με πιστοποιητικά αγοράς τους από τους οίκους δημοπρασιών Σόθμπι’ς και Κρίστι’ς. Αυτό αποδεικνύει την συλλεκτική αγάπη του πρωτότοκου γιου Δημήτρη στον οποίο το πάθος του «συλλέγειν» κυλά μέσα στο αίμα του.
Η ιστορία έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να γίνει βορά στα μίντια. Έχει χρήμα, χλιδή, περιστύλια με Πομπηιανούς αυλόγυρους, gay society, Hollywood, και έναν περίεργο θάνατο… Η υπεύθυνη στάση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ιωάννη Διώτη και η διακριτική αντιμετώπιση του θέματος από τον υπουργό πολιτισμού Γιώργο Βουλγαράκη δείχνουν το πόσο σοβαρά και υπεύθυνα χειρίζεται το Ελληνικό Κράτος την συγκεκριμένη υπόθεση. Το ζητούμενο είναι αν θα νικήσει η αλήθεια ή η δημοσιογραφική υπερβολή. Γιατί η υπόθεση μόλις άρχισε. Θα ακουστούν και θα ειπωθούν πολλά. Ήδη σε 4 πρωτεύουσες του κόσμου εξελίσσονται δικαστικά υποθέσεις που έχουν να κάνουν με την εμπλοκή του Χρήστου Μιχαηλίδη σε αγοραπωλησίες σημαντικών αρχαιολογικών θησαυρών. Αυτή τη φορά εμπλέκεται και η χώρα μας. Θα μάθουμε δηλαδή τους τρόπους συγκρότησης των συλλογών τους με αριστουργηματικά αποκτήματα σημαντικά μουσεία του κόσμου και περίφημες ιδιωτικές συλλογές. Ας περιμένουμε