Οταν οι blogger...

Το μανιφέστο των blogs

Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.

2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.

3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.

4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.

5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.

6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.

7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.

8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.

9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.

Οχι στη λογοκρισία του διαδικτύου

Δημοσιεύθηκε από tsimitakis στο 25 Φεβρουάριος, 2008

Το φέρνανε απο εδώ, το φέρνανε απο εκεί, τελικά κατά τη συνήθη πρακτική τους μας το έσκασαν. Το υπουργείο δικαιοσύνης επεξεργάζεται νομοσχέδιο το οποίο θα ρυθμίζει τα των “ενημερωτικών blog” ώστε να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα φαινόμενα συκοφάντησης και εκβιασμού. Ποιός ιθύνων νούς, πόσο άσχετος και αναχρονιστής, πόσο αυταρχικός και αντιδημοκράτης μπορεί να είναι όποιος σκέφτηκε κάτι τέτοιο; Πραγματικά απορώ με το γεγονός οτι ενω διεθνώς αναγνωρίζεται οτι στις μέρες μας συντελείται κοσμογονία στον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης, ενω τα μεγαλύτερα μυαλά του καιρού μας το χαρακτηρίζουν επανάσταση ανάλογη ίσως και του τροχού, οι κρατούντες στη χώρα μας επιμένουν να σκέφτονται με όρους της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70. Πως να ελέγξουν, να χειραγωγήσουν, να καταστείλουν. Να επιβάλουν την τάξη. Να κάνουν οτιδήποτε δηλαδή θα μας κρατήσει στην εσωστρέφεια, την ανωριμότητα, την συντήρηση. Για ποιό λόγο ακριβώς; Δώστε την απάντηση μόνοι σας.

Οπως εδώ και καιρό υποψιαζόμουν, η υπόθεση του press-gr δεν έσκασε τυχαία τώρα. Ασχέτως του αν ευσταθούν οι κατηγορίες η οχι χρησιμοποιείται προκειμένου να βρεθούν τα ερείσματα για την δημιουργία ασφυκτικού νομικού καθεστώτος που δίκαια θα μας τοποθετήσει στον κατάλογο των χωρών που παραβιάζουν τα δικαιώματα στο διαδίκτυο. Αν αυτές οι πληροφορίες για νόμο που ετοιμάζει το υπουργείο δικαιοσύνης αποδειχτούν πραγματικές, τότε πιθανότατα θα βρεθούμε σύντομα σε μια κατάσταση η οποία θα καθορίζεται απο ένα νόμο ο οποίος θα είναι:

1) Αντισυνταγματικός. Το Σύνταγμα της χώρας μας προστατεύει την αυτοδιάθεση των πληροφοριών του καθενός
2) Αυταρχικός. Επιχειρούν να δημιουργήσουν περιβάλλον νομικής ευθύνης και αυτολογοκρισίας, δηλαδή ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ
3) Τεχνικά ανέφικτος. Ποιός πιστεύει οτι ακόμα κι αν καταφέρει να φιμώσει τα blogs δεν θα βρεθούν τρόποι να εκφράζονται οι πολίτες ελεύθερα; Η πείρα μέχρι σήμερα έχει δείξει οτι η καταστολή είναι ανεφάρμοστη, εκτός αν γίνουμε ΚΙΝΑ και ΒΙΡΜΑΝΙΑ.
4) Νομικά ανεφάρμοστος. Για την σύνδεση μου στο internet πληρώνω απο την τσέπη μου, δεν μου την παρέχει το κράτος, επιπλέον φιλοξενώ τις απόψεις μου σε σέρβερς του εξωτερικού (στις ΗΠΑ επι το πλείστον). Πως ακριβώς σκοπεύετε να με ελέγξετε κύριοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην αλλοδαπή; Και πως θα κάνετε κουμάντο στη “μπλακονόπορτα του σπιτιού μου” που είναι το blog μου.
5) Δεοντολογικά και ηθικά έωλος. Ο νόμος περί τύπου θα στραγγαλίσει τα blogs. Απο που κι ως που έχω την ίδια ευθύνη εγώ που απευθύνομαι σε πενήντα και εκατό ανθρώπους με ένα πρωτοκλασσάτο δημοσιογράφο που απευθύνεται σε εκατοντάδες χιλιάδες και διαμορφώνει συνειδήσεις; Οταν καταστέλλετε ένα τηλεοπτικό αστέρα (που σας έχει και χεσμένους κιόλας τις περισσότερες φορές), παρεμβαίνετε σε ένα συντεταγμένο μηχανισμό προπαγάνδας, εεε… συγνώμη, ενημέρωσης εννοούσα και ελέγχετε τη λειτουργία του. Οταν καταστέλετε εμένα ασκείτε την υπέρμετρη δύναμη σας σε ένα πολίτη που βγήκε στο μπαλκόνι του σπιτιού του και φώναξε οτι ο “πρόεδρος είναι ηλίθιος”. Είναι το ίδιο πράγμα; Εχω το δικαίωμα να εκφράζομαι ελεύθερα σε αυτή τη χώρα ή οχι; Εχω το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού με όποια ταυτότητα επιθυμώ στις υπηρεσίες που αγοράζω ή μου παρέχονται χωρίς περιορισμούς ή οχι; Ποιό νόημα μπορεί να έχει ο διαχωρισμός σε ενημερωτικά blog και άλλα, όταν η ιστορική εξέλίξη των Μέσων Ενημέρωσης έχει δημιουργήσει όλα τα πιθανά και απίθανα υβρίδια ανάμεσα τους;

Το 95% (τουλάχιστον) των πολιτών που συνδέονται στο internet, το κάνουν απο την ίδια IP διεύθυνση και αφού έχουν παραχωρήσει στοιχεία σε ISP’s και υπηρεσίες mail και πάει λέγοντας, τα οποία αν συντρέχει λόγος μπορούν οι διώκτες του νόμου να ξεδιπλώσουν ώστε να φτάσουν στον παραβάτη. Δεν είναι αρκετό αυτό; Γιατί πρέπει να γίνει πιο σφικτό το θεσμικό πλαίσιο;

Ποιός ορίζει οτι τα blogs είναι ντε και καλά εφημερίδες και περιοδικά; Εγώ δηλαδή που θέλω να γράψω σήμερα μια καταγγελία ειδησεογραφικού χαρακτήρα, αύριο σχόλιο στην επικαιρότητα (ο πρόεδρος είναι ηλίθιος που λέγαμε), μεθαύριο να πεriγράψω τις φετιχιστικές μου σεξουαλικές εμπειρίες και παραμεθαύριο πως πέρασα στην συνεστίαση της Αλβανικής κοινότητας, τι είμαι και τι blog έχω; Είμαι σίγουρος οτι δεν γνωρίζουν οι κύριοι του υπουργείου δικαιοσύνης και της διεύθυνσης δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, όμως είμαι επίσης σίγουρος οτι τους ενοχλώ.

Γιατί νομιμοποιούμε όλους αυτούς τους δημοσιογράφους που μιλάνε χωρίς παραπομπές και αναφέρονται σε κάποιον, κάπου, κάποτε που του σφύριξε κάτι στο αυτί και αρνούμαστε να το κάνουμε στο διαδίκτυο. Αυτοί οι δημοσιογράφοι γιατί είναι λιγότερο εκβιαστές, λιβελογράφοι, λασπολόγοι ή συκοφάντες; Για να τους βλέπουμε και να τους ξαναβλέπουμε στην τηλεόραση σίγουρα δεν διώκονται για αυτές τους τις δραστηριότητες και αν διώκονται δεν παθαίνουν και τίποτα. Γιατί αυτοί είναι πιο ίσοι απο εμάς λοιπόν, δεν καταλαβαίνω.

Οπως παρατηρήσατε, δυσκολεύομαι να συγκρατήσω το θυμό μου. Θα γραφτούν πολλά τις επόμενες ώρες και μέρες για αυτή την ανεκδιήγητη ιστορία. Αν ειναι εκβιαστές οι κάτοχοι του press-gr να διωχθούν και καταδικαστούν πάραυτα. Δεν πρέπει να γίνει αυτό όμως αφορμή για να χάσουμε όλοι τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε.

Επιπλέον οι εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές οφείλουν να απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις:
1) Στοιχειοθετείται η υπόθεση του εκβιασμού και αν ναι πως;
2) Ακουσα οτι η Google παραχώρησε 7 ip διευθύνσεις. Αυτή ήταν η μόνο μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ή και άλλες και αν ναι ποιές
3) Κάθε φορά που κάποιος θα θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητα κάποιου άλλου, θα τον κατηγορεί για εκβιασμό απο εδώ και στο εξής για να αποκαλύψει την ταυτότητα του; Μα αυτό απο μόνο του κρύβει κινδύνους

Οι προτάσεις μου για το πως πρέπει να δράσουμε εφόσον επιβεβαιωθουν αυτές οι πληροφορίες είναι οι εξής:

1) Να κινηθούμε για την δημιουργία του Ελληνικού τμήματος του EFF, όπως έχει προτείνει ο Αστέρης Μασούρας. Το ελληνικό internet δεν είναι πια παιδική χαρά για να την εκπροσωπεί κάποια ΕΕΧΙ, χρειάζεται ένα σοβαρό θεσμό.

2)Ο ιnlovewithlife και ο Elikas έχουν προτείνει διαδήλωση με μάσκες την αποκριά. Δεν χρειάζεται να είναι αποκριά, δεν είναι αστείο, χρειάζεται όμως να έχει τις μάσκες. Να κληθούν τα κόμματα απο μια ανοιχτή επιτροπή πρωτοβουλίας, οι μκο, οι ενώσεις δημοσιογράφων κλπ να καλέσουν την συγκεκριμένη πρωτοβουλία και να της παράσχουν θεσμική κάλυψη

*Μια ενδιαφέρουσα γρήγορη προσέγγιση απο τον Δρανδάκη εδώ. Βαριά λέξη το “Μανιφέστο” αλλά καλό κείμενο για να ξεκινήσει η συζήτηση

Αυτή η καταχώριση έγινε στις 25 Φεβρουάριος, 2008 στο 8:23 μ.μ and is filed under Πολιτική, δικαιώματα. . Μπορείτε να παρακολουθείτε τις αποκρίσεις σε αυτή την καταχώριση μέσω RSS 2.0 ροή. Μπορείτε αφήστε μια απάντηση, ή trackback από τον δικό σας ιστότοπο.

Το επερχόμενο νομοσχέδιο

Θα πάρουμε ένα- ένα τα σημεία προκειμένου να δούμε τι λένε :

“Πρώτον, οι διαχειριστές των blogs ενημερωτικού χαρακτήρα θα έχουν την ευθύνη να αναγράφουν στην κεντρική ιστοσελίδα τον κατά νόμο υπεύθυνο του blog.“

Τι είναι ενημερωτικό blog αυτό που το δηλώνει ή όποιο, σε οποιαδήποτε φάση εμφανίσει ενημερωτικό κείμενο. Ας πούμε ότι γράφω για γιαπωνέζικα καρτούνς, σε ένα blog. Κάποια στιγμή πέφτει στα χέρια μου ένα βίντεο από κινητό με αστυνομικούς που κακοποιούν Αλβανούς στο τμήμα της ομόνοιας και το βγάζω στο blog μου. Εϊναι το blog μου ενημερωτικό;

Γι αυτό το post είναι, πρέπει να δώσω το όνομά μου; Και μετά τι; Να βλέπω πίσω μου ποιός με ακολουθεί;

Όπως λέει και ο Τσιμιτάκης :

“Εγώ δηλαδή που θέλω να γράψω σήμερα μια καταγγελία ειδησεογραφικού χαρακτήρα, αύριο σχόλιο στην επικαιρότητα (ο πρόεδρος είναι ηλίθιος που λέγαμε), μεθαύριο να πειγράψω τις φετιχιστικές μου σεξουαλικές εμπειρίες και παραμεθαύριο πως πέρασα στην συνεστίαση της Αλβανικής κοινότητας, τι είμαι και τι blog έχω;“
“Δεύτερον, το νομοσχέδιο επιφυλάσσει στα αδικήματα που τελούνται μέσω των blogs προβλέψεις ανάλογες με αυτές του νόμου περί Τύπου.”

Από όσο ξέρω αυτό ισχύει έτσι και αλλιώς

“Τρίτον, διευκολύνεται η πρόσβαση των διωκτικών αρχών στα ηλεκτρονικά ίχνη ώστε να αποκαλύπτεται με πιο γρήγορες διαδικασίες ο υπεύθυνος μιας συκοφαντικής ή εκβιαστικής δημοσίευσης.“

Εδώ τσουβαλιάζουμε ένα πλημέλημα με ένα κακούργημα. Ποιός ο λόγος αν ισχύει το πρώτο. Μα ακριβώς για να γράφουν ενημερωτικά μόνο τα blogs με υπεύθυνους έναντι του νόμου. Αν εγώ δουλεύω σε μια επιχείρηση, ας πούμε στην Siemens και πέσει στην αντίληψή μου ότι η εταιρία μου χρηματίζει πολιτικούς παράγοντες δεν θα μπορώ έστω και ανώνυμα να το γράψω γιατί και συκοφαντικό να μην είναι το πρώτο που θα κάνουν θα είναι να με απολύσουν με το που θα αρθεί το απόρρητο. Η χρήση του ονόματος της Siemens γίνεται γιατί είναι επίκαιρο το σκάνδαλο.

“Τέταρτον, το ΕΣΡ αποκτά δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση που οι χρησιμοποιούμενες φωτογραφίες ή το audio και video υλικό που αναρτάται σε κάποιο blog δημιουργούν ζητήματα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του. Οι παρεμβάσεις που σχεδιάζονται απασχολούν Δικαιοσύνη και Αστυνομία εδώ και πολύ καιρό. Την τελική ώθηση στην υλοποίησή τους φαίνεται όμως να δίνουν οι εξελίξεις του τελευταίου τριημέρου γύρω από το press-gr.blogspot.com.“

Το ΕΣΡ; Μ’ αυτό δεν κατάφερε να ελέγξει τα μέσα που τώρα είναι θεμοθετημένο να ελέγχει. Τα πρόστιμα πέφτουν βροχή αλλά τα πληρώνουν. Από την άλλη τα κριτήρια θα είναι ίδια με αυτά των μεγάλων καναλιών; Το μυστικό στο τέλος του κειμένου είναι ότι αυτό απασχολεί την Δικαιοσύνη και την Αστυνομία εδώ και πολύ καιρό, δηλαδή το προετοιμάζουμε και περιμένουμε την κατάλληλη ευκαιρία που ήρθε. Ήρθε από μόνη της;

Αφού λοιπόν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα ενημερωτικά blog σαν ΜΜΕ έχω να κάνω μια πρόταση. Ας το ολοκληρώσουν. Το κράτος να υποχρεώσει, όπως κάνει για τις εφημερίδες, τις ΕΠΕ και ΑΕ να δημοσιοποιούν ισολογισμούς σε blog. Επίσης το κράτος να μοιράσει διαφημήσεις και στα blog, οι δε συντεχνίες των δημοσιογράφων να ανοίξουν τις πόρτες τους για τους blogger που δημοσιογραφούν καθώς και τα ταμεία που προέρχονται από το αγγελιόσημο. Επίσης ελευθέρας όπου και οι δημοσιογράφοι, καθώς και γραφεία τύπου σε δημόσιες υπηρεσίες. Πως σας φαίνεται τώρα; Καλύτερο;

Μπα, προτιμάτε τις υποχρεώσεις και κανένα πλεονέκτημα. Ο έλεγχος έχει σημασία και τίποτα άλλο. Εξ’ άλλου απέναντι έχετε μονάδες.

Τα καινούργια στοιχεία

Σήμερα μαθαίνουμε ότι η μήνυση του δημοσιογράφου από το “ΒΗΜΑ” ήταν αυτή που οδήγησε στην άρση του απορρήτου. Το ωραίο είναι ότι στοιχειοθετήθηκε εκβιασμός από e-mail που ζητούσε 30000€ για να σταματήσουν να κάνουν δυσφημηστικά σχόλια στο press-gr εναντίον του.

Αυτό ήταν αρκετό; Από ότι φαίνεται, ναι. Από την άλλη σε μένα που δεν είμαι ειδικός μου φαίνεται τραβηγμένο. Σε κάθε περίπτωση, αν αποδειχθεί κάτι τέτοιο ας τους χώσουν σε ένα κελί και ας πετάξουν το κλειδί.

Αυτό όμως που με τρώει εδώ και μέρες είναι η άλλη πτυχή του θέματος, αυτή που σχολίασα στον ΆΝεμο. Το μονοπώλιο της ενημέρωσης. Οι τελευταίες εξελίξεις, μετά την πτώση του Ζαχόπουλου έχουν καταδείξει ότι η σχέση τύπου και πολιτικής είναι πάρα μα πάρα πολύ στενή. Επίσης υπάρχουν ενδείξεις, που μένει να γίνουν αποδείξεις, ότι οριεμένοι δημοσιογράφοι δεν είναι ακριβώς ότι θα θέλαμε να πιστεύουμε γι’ αυτούς (παρατηρείται πόσο χεσμένος είμαι και δεν τα λέω με το όνομά τους; ).

Η διαπλοκή που είναι διάχυτη μεταξύ των 2, εκ των τεσσάρων εξουσιών, στηρίζεται στον έλεγχο της ενημέρωσης από τα ΜΜΕ και στην δυνατότητα του ελέγχου των ΜΜΕ μέσω και των κρατικών διαφημίσεων.

Το μεγαλύτερο κακό που έκανε το press-gr ήταν το ότι αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση και από άλλα “αποκαλυπτικά” blog. Η επισκεψιμότητα/αναγνωσιμότητα του press-gr δεν είναι άσχετη με την κατρακύλα της αξιοπιστίας των κλασσικών μέσων. Στην ουσία έσπασε το μονοπώλιο της ενημέρωσης. Αυτό δεν συμφέρει κανένα. Ούτε τα ΜΜΕ που χάνουν την κουτάλα αλλά ούτε και τους πολιτικούς που δεν ξέρουν από που και πως θα τους έρθει.

Ο έλεγχος λοιπόν είναι επιβεβλημένος, από την συμμαχία αυτή. Εμείς που στεκόμαστε; Στην ιδέα με τις μάσκες; Στο “μανιφέστο“; Όχι. Αν είμασταν οργανωμένοι θα πρόκρινα και εγώ την λύση του Αστέρη.

Δεν είμαστε όμως. Γι’ αυτό και είμαστε blogger.

Έχουμε γράψει και υποστηρίξει αρκετές φορές για blogers της Αιγύπτου, Ιράν, Κίνας και άλλων “δημοκρατιών”. Πόσοι από σας είναι έτοιμοι να παλέψουν ώστε η χώρα μας να μην γίνει ακόμα μια τρύπα του Ίντερνετ;

Y.Γ. Και μια άλλη πτυχή. Για να το δέσουμε μαι και η έσχατη προδοσία είναι κακούργημα. Via penguin witch

Πηγή: http://argos.wordpress.com/2008/02/26/black_hole/

>>> ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΑ: Κάνοντας κλικ εκεί και εδώ, βρήκα αυτά (παραπάνω) και τα έκανα re-post εδώ, κοινώς τα είδα και σας τα δείχνω… ΜΗ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ “ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ BLOG” ΘΕΟΣ ΦΥΛΑΞΕΙ…

Άντε να δούμε τι θα γίνει πάντως… ε ρε γλέντια πάντως έτσι και κάνουν καμία ξερή…. ε ρε γλέντια…

Αυτή η καταχώριση έγινε στις Φεβρουάριος 28, 2008 στο 12:07 π.μ. and is filed under Media - Μ.Μ.Ε., Επικαιρότητα. Μπορείτε να παρακολουθείτε τις αποκρίσεις σε αυτή την καταχώριση μέσω RSS 2.0 ροή. Μπορείτε

Press-gr. Ανοίγει κερκόπορτα στην ελευθερία της έκφρασης. Του Θωμά Τζήρου Η χθεσινή έφοδος στα γραφεία της εφημερίδας του “Κόσμου του Επενδυτή” καθώς και οι φήμες για την αναζήτηση και άλλων δημοσιογράφων εκτός του αρχικού υπόπτου, για τον οποίο έχει εκδοθεί ένταλμα, επειδή φέρεται ως διαχειριστής του blog press-gr.blogspot.com <http://press-gr.blogspot.com> αναστάτωσαν όχι μόνο τον δημοσιογραφικό κόσμο αλλά και το υπόλοιπο κομμάτι της κοινωνίας που ασχολείται ενεργά με τα blogs. Τα blogs έχουν μια ιδιότυπη ασυλία σε ό,τι αφορά την ανωνυμία. Επειδή φιλοξενούνται σε υπολογιστές εταιρειών που εδρεύουν στις ΗΠΑ, είναι δύσκολο οι ελληνικές διωκτικές αρχές να πάρουν τα στοιχεία των διαχειριστών τους για πλημμελήματα όπως είναι η συκοφαντική δυσφήμηση. Ο μόνος τρόπος για να ζητήσουν και να πάρουν τα στοιχεία είναι για περιπτώσεις που εμπίπτουν στα κακουργήματα. Ένα τέτοιο είναι και ο εκβιασμός. Το πώς στοιχειοθετείται ή όχι ο εκβιασμός μέσα από ένα blog είναι κάτι που θα κληθούν οι αντίδικοι να αποδείξουν μέσα από τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος. Παράλληλα με τη μήνυση για εκβιασμό, εκκρεμούν όμως και μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση. Ακόμη και αν αθωωθούν οι κατηγορούμενοι για τον εκβιασμό, σίγουρα θα έχουν να αντιμετωπίσουν σωρεία μηνύσεων για πλημμελήματα, οι οποίες θα είναι το λιγότερο εξοντωτικές. Μέσα από την υπόθεση press-gr ανοίγει μια κερκόπορτα στην ελευθερία της έκφρασης. Σε καμιά περίπτωση δεν υποστηρίζουμε την ασυδοσία λόγω ανωνυμίας, που τελικά αποκαλύπτεται ότι δεν υπάρχει, αλλά την πραγματικά διαφορετική έκφραση. Η διαφορετική δημόσια, μέσω των blogs, θεώρηση των πραγμάτων, σε ένα κράτος σαν το δικό μας, όπου η απόδοση δικαιοσύνης είναι μια χρονοβόρος διαδικασία, πολλές φορές εξοντωτική για τους εμπλεκόμενους, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα της δίκης, σε έναν λαό που με το παραμικρό προσφεύγει στα δικαστήρια, μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ επικίνδυνο σπορ. Ο καθένας που θεωρεί λοιπόν ότι θίγονται τα ιερά και τα όσια από τις απόψεις του οποιουδήποτε blogger, θα μπορεί να καταθέτει μήνυση για εκβιασμό μέσω blog, να αίρεται το απόρρητο των στοιχείων του blogger και κατόπιν να του κάνει και μια μήνυση για οποιοδήποτε άλλο πλημμέλημα, αδιαφορώντας για το αν θα καταδικαστεί για τον εκβιασμό. Αν θεωρείτε παρατραβηγμένο αυτό το σενάριο, κάνετε λάθος. Στην Ελβετία, η εταιρεία Logistep, η οποία έχει ως αντικείμενο την “αντιπειρατεία”, συγκέντρωνε στοιχεία χρηστών, οι οποίοι αντάλλασσαν παράνομα αρχεία, προκειμένου να τα πουλήσει σε εταιρείες, των οποίων τα δικαιώματα θίγονταν. Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων της Ελβετίας τούς ζήτησε να σταματήσουν τη συλλογή στοιχείων, αλλιώς θα αντιμετώπιζαν κυρώσεις, γιατί γερμανική νομική εταιρεία απέδειξε ότι η Logistep έπαιρνε δικαστική εντολή, στην Αγγλία, για άρση απορρήτου για ποινικό αδίκημα, αλλά αφού της έδιναν τα στοιχεία, προχωρούσε σε αστικές μηνύσεις. Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη προηγούμενο με την υπόθεση blogme.gr <http://blogme.gr>. Σε κάθε περίπτωση, η λύση του προβλήματος που απλοϊκά εμφανίζεται ως “ασυδοσία ή φίμωση” δεν είναι απλή. Οι φοβίες για το καινούργιο αλλά πάνω από όλα η άγνοια δεν είναι και ο καλύτερος οδηγός. Λύσεις δεν υπάρχουν. Μπορούν να προέλθουν μόνο μέσα από διάλογο φορέων, όπως της ΑΠΠΔ, που έχει απενεργοποιηθεί με ευθύνη του κράτους, των ενώσεων των δημοσιογράφων, που έχουν επιλέξει να αγνοούν τη δημοσιογραφία των πολιτών, της πολιτείας που επίσης βλέπει με καχυποψία την περίπτωση του να μπορεί να ελέγχεται άμεσα από τον κάθε πολίτη, αλλά και των blogger που πιστεύουν ότι η ανώνυμη ή ψευδώνυμη δημοσίευση απόψεων και θέσεων δεν πρέπει να είναι και υπεύθυνη. Φεβ 25, 2008