Οταν οι blogger...2

Μην πυροβολείτε τους aggregators

posted in Digital Rights , eWorld , Δημοσιογραφία , Ελληνικά , Ιστολογείν at 11:30

Με αφορμή τη υπόθεση sync που προέκυψε χθες, μιά πρόταση για ενδυνάμωση της αυτοδιάθεσης και μερικές σκέψεις για την κοινωνική λειτουργία της μπλογκόσφαιρας.

Όπως ανέφερε ο Νίκος Δρανδάκης, δημιουργός του sync.gr, σε χθεσινό post στο Nylon.gr:

Πριν από 2-3 εβδομάδες επικοινώνησε μαζί μου κάποιος ανώνυμος ζητώντας μου να αφαιρέσουμε από το SYNC Blogs ένα συγκεκριμένο μπλογκ επειδή όπως έλεγε προσβάλει άτομα και παραβιάζει προσωπικά δεδομένα.

Για την ώρα δεν θα αναφέρω ποιό είναι το μπλογκ, ούτε ποιό ειναι το ποστ που τους ενόχλησε. Στην αρχή δεν το πήρα αρκετά σοβαρά, και απάντησα ότι με βάση ανώνυμες καταγγελίες δεν μπορούμε κάθε λίγο να αφαιρούμε μπλογκς, ούτε και είναι εύκολο να ελέγχουμε καθημερινά το περιεχόμενο από 30.000 Ελληνικά μπλογκς.

Αργότερα έλαβα mail το οποίο ήταν πλέον επώνυμο, αλλά στην περίπτωση του Internet, πότε ξέρεις για τα πραγματικά στοιχεία ταυτότητας αυτού που επικοινωνείς? Μου δήλωσε ένα γυναικείο όνομα, και με απείλησε με δικαστικές ενέργειες αν δεν αφαιρέσω το συγκεκριμένο ιστολόγιο από τη λίστα του SYNC.GR.

Στα posts που έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής στη μπλογκόσφαιρα για το θέμα γίνεται λόγος για νέα υπόθεση blogme. Εμένα όμως η όλη ιστορία μου θυμίζει περισσότερο repeat performance της υπόθεσης που οδήγησε στο κλείσιμο του monitor του Παναγιώτη Βρυώνη.

Με κάθε επιφύλαξη σχετικά με την υπόθεση αυτή, αφού δε γνωρίζω περισσότερα στοιχεία, νομίζω ότι το θέμα των απειλών σε ιδιοκτήτες blog aggregators στην Ελλάδα έχει παρατραβήξει. Όλα αυτά τα περιστατικά δείχνουν ότι υπάρχει ανάγκη να προχωρήσουμε μόνοι μας -χωρίς μεσάζοντες PR-ίτζήδες του στυλ ΕΕΧΙ- στην ίδρυση ενός ταμείου νομικής αρωγής, που θα δίνει νομικές συμβουλές σε bloggers και θα υποστηρίζει δικαστικά αν χρειαστεί περιπτώσεις όπως του Τσιπρόπουλου που αφορούν όλους μας, στα πρότυπα του Software Freedom Law Center και του Comic Book Legal Defence Fund. Ας μην ξεχνάμε ότι, πρώτα απ' όλα, οι τραμπουκισμοί απέναντι στους aggregators στρέφονται άμεσα κατά της ελευθεροτυπίας. Απ' την άλλη, ένας τέτοιος θεσμός θα βοηθήσει -πρωτίστως εκπαιδεύοντας- κι εμάς τους bloggers, επειδή υπάρχουν πραγματικοί κίνδυνοι στους οποίους εκτιθόμαστε κάθε φορά που εκφράζουμε δημόσια τη γνώμη μας.

Εναλλακτικά, μπορούμε να ιδρύσουμε ένα σοβαρό παράρτημα του EFF για την Ελλάδα, που θα καλύπτει όλες τις περιπτώσεις νομικών θεμάτων ψηφιακών ελευθεριών, και θα μπορεί να παρεμβαίνει και σε πλείστα άλλα ζητήματα, όπως πχ. το νομοσχέδιο συμφωνίας με τη Microsoft και οι "νόμιμες" κάμερες, για να αναφέρω μερικά πρόσφατα παραδείγματα.

Τι λέτε;

*

Όπως έγραφα και παλιότερα για το θέμα του blogme, το άρθρο 11 του ΠΔ 131/1993 μπορεί να θεωρηθεί, υπό όρους, ότι προστατεύει τους διαχειριστές των aggregators απ' την ευθύνη αναμετάδοσης στη γενική περίπτωση. Δεν υπάρχει, φυσικά, νομικό πλαίσιο στη χώρα μας που να αφορά συγκεκριμένα τις παραμέτρους λειτουργίας των δημόσιων aggregators, και γενικά το ελληνικό νομικό πλαίσιο για το διαδίκτυο είναι ελλειπές και παρωχημένο. Απ' την άλλη, οι υπερβ0λικές εκκλήσεις για νομοθετική ρύθμιση της μπλογκόσφαιρας επιφέρουν τον κίνδυνο επιβολής κρατικής ετερορρύθμισης, εν είδει φίμωσης, σε ένα χώρο δημόσιας έκφρασης που ούτε καν την δημοσιογραφικού τύπου αυτορρύθμιση δεν υπομένει· και δικαίως, γιατί αυτή έχει άλλες ιστορικές καταβολές, αφορά ένα χώρο πρωτίστως επαγγελματικό, και αποδεικνύεται διαρκώς τον τελευταίο καιρό ότι δεν λειτουργεί στην πράξη, τουλάχιστον στα ελληνικά ΜΜΕ.

Ούτε όμως και προβάλλει από πουθενά εφαρμόσιμο εναλλακτικό μοντέλο αυτορρύθμισης, που θα μπορούσε να προστατέψει κατ' αρχάς τη μπλογκόσφαιρα, απομονώνοντας τουλάχιστον τις κακόβουλες περιπτώσεις. Ο προβληματισμός του Παναγιώτη Βρυώνη, με αφορμή την υπόθεση sync -τον οποίο κανείς δε θα μπορούσε να κατηγορήσει ότι συνηγορεί στην αστυνόμευση της μπλογκόσφαιρας και τη λογοκρισία των links- είναι καταδεικτικός:

Τους τελευταίους μήνες, είδαμε να υπάρχει μία εντυπωσιακή αύξηση των blogs αλλά και της επιρροής τους. Μαζί με αυτό είδαμε δυστυχώς και τις πιο χυδαίες εκφράσεις κιτρινισμού, αυτή την φορά όχι σε έντυπα, αλλά σε blogs. Χυδαία δημοσιεύματα, αβάσιμα, χωρίς κανένα σεβασμό σε προσωπικά δεδομένα, δεοντολογία κ.λ. Όλοι εμείς που αισθανόμαστε ότι συμμετέχουμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο στα νέα μέσα θα πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε αρχίσει να έχουμε ευθύνες.

Για παράδειγμα τα links. Τα links από ένα site σε ένα άλλο είναι για το Internet (είτε μιλάμε για το google, είτε μιλάμε για το technorati.com ή το sync.gr) κάτι σαν ψήφος. Ένα site με πολλά εισερχόμενα links είναι ένα site σημαντικό για την πλειοψηφία των υπηρεσιών που ασχολούνται με τέτοια θέματα. Καλό είναι να προσέχουμε σε τί κάνουμε link…

Και γενικά, ας προσπαθήσουμε όσοι είμαστε πιο εξοικειωμένοι με το μέσο, να βοηθήσουμε τους νεότερους χρήστες να αποκτήσουν μία σωστή δεοντολογία και συμπεριφορά και να απομονώσουμε προσβάλουν την αξιοπρέπειά μας.

Πρακτικά, φαίνεται πως δεν επαρκεί μόνο η αυτόβουλη τήρηση της οποιασδήποτε "ετικέτας", αν σκοπεύουμε να συμμετάσχουμε, εκτός απ' την ελεύθερη έκφραση, και στην ελευθερία του τύπου. Προσωπικά, πιστεύω πως πάνω στο web of trust, το οποίο έτσι κι αλλιώς αποτελεί το μοντέλο κοινωνικοποίησης της μπλογκόσφαιρας, μπορεί να στηθεί μιά πραγματική -inclusive και όχι exclusive- κοινότητα δημοσιογραφίας των πολιτών, ως υποσύνολο της ευρύτερης μπλογκόσφαιρας· και, γιατί όχι, ένα πρωτόλειο λειτουργικό μοντέλο της ίδιας της κοινωνίας των πολιτών, που μέχρι σήμερα αποτελεί ευσεβή πόθο και πολιτική καραμέλα. Όποιο κι αν είναι το μοντέλο που θα προκύψει, πάντως, θα πρέπει να έρθει μέσα από την κοινωνία του μέσου κι όχι να επιβληθεί από τρίτους. Κι αυτό περιλαμβάνει και τους δημοσιογράφους, που δεν θα πρέπει να ξεχνάνε ότι φοράνε δύο καπέλα όταν γράφουν σε blogs, και θα πρέπει να τηρούν, ανά πάσα στιγμή, τους κώδικες και του επαγγέλματός τους και του μέσου.

Έγραψαν (περί sync): nylon (1, 2), vrypan (1, 2), metablogging, Στέφανος Καράγκος, Αμμαζόνιος, λιανοκλάδι, NewsFilter.gr, Σπύρος Αγγελόπουλος

Μαύρες τρύπες στο Internet Τι αποκαλύπτει η ετήσια έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα για την παγκόσμια εξάπλωση του Διαδικτύου Γράφει ο Θωμάς Τζήρος Τα προβλήματα της εξάπλωσης του Internet στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ γνωστά στους χρήστες του. Για χρόνια, το μονοπώλιο του ΟΤΕ, το οποίο υπάρχει ακόμη και σήμερα, ως ένα σημείο, σε ό,τι έχει να κάνει με το δίκτυό του, οι υψηλές τιμές που ζητούν ορισμένοι δήμοι από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών για να σκάψουν και να περάσουν γραμμές από το έδαφός τους και φυσικά προβλήματα των ιδιωτικών εταιρειών, ήταν και είναι ακόμη, παράγοντες που επιμένουν να μας κρατάνε, πίσω από άλλες χώρες τη Ε.Ε. Σε ό,τι αφορά τη χρήση και κυρίως τα θέματα ελευθερίας του λόγου στο Internet η χώρα μας δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα, με εξαίρεση περιπτώσεις που θα μπορούσαμε να τις αποδώσουμε είτε στην ασχετοσύνη είτε στον υπερβάλλοντα ζήλο των αρχών που ασχολούνται με το ηλεκτρονικό έγκλημα. Περιπτώσεις όπως αυτή του dirtyworks -όπου για μια φανερή, για όσους ξέρουν από Internet φάρσα, είχαμε σύλληψη για απάτη ή- κυρίως, η σύλληψη του Αντώνη Τσιπρόπουλου στην περίπτωση του blogme.gr -όπου θεωρήθηκε ότι αυτός που αποδελτιώνει blogs έχει την ίδια ευθύνη με αυτόν που γράφει στα blogs- δεν είναι ενδεικτικές της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας. Οι 13 "μαύρες τρύπες". Όλα τα παραπάνω όμως μοιάζουν πταίσματα σε σύγκριση με όσα εξελίσσονται στις δεκατρείς χώρες, οι οποίες κατονομάζονται στην ετήσια έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα με τον τίτλο "Οι μαύρες τρύπες του Ίντερνετ". Στη φετινή έκθεση, για το 2006, έχουν βγει από το σχετικό κατάλογο η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ, που την προηγούμενη χρονιά είχαν κατηγορηθεί κυρίως για πολιτικές που μπορούσαν να οδηγήσουν σε λογοκρισία στο Internet. Όπως και η Ζιμπάμπουε με το Μπαχρέιν, όπου είχαμε πιο "λάιτ" περιπτώσεις λογοκρισίας. Παραμένουν όμως ο κορμός της προηγούμενης έκθεσης, κάτι που δείχνει ότι τα βήματα είναι και θα είναι για αρκετό καιρό πολύ αργά. Τυνησία. Η πιο κραυγαλέα περίπτωση, όχι τόσο σε σχέση με την αυστηρότητα των μέτρων της κυβέρνησης αλλά της αντιμετώπισης από τη διεθνή κοινότητα, είναι αυτή της Τυνησίας. Το 2005 η Τυνησία επιλέχθηκε από τον ΟΗΕ να φιλοξενήσει, Νοέμβριο του 2005, την Παγκόσμια Διάσκεψη για την Κοινωνία της Πληροφορίας (World Summit on the Information Society (WSIS)), το μεγαλύτερο γεγονός για το μέλλον του Internet. Παρ' όλα αυτά, ο πρόεδρος της Zine el Abidine Ben Ali έχει πολιτικές για το μέσο που συγκαταλέγονται στις πιο καταπιεστικές στον κόσμο. Όλα τα Internet cafes ελέγχονται από το κράτος. Φιλτράρουν το περιεχόμενο του Web με στενή παρακολούθηση της αστυνομίας. Οι αρχές ασφαλείας παρενοχλούν συνεχώς ανεξάρτητους bloggers και συντάκτες αντικαθεστωτικών sites, προκειμένου να εξασφαλίσουν την αυτολογοκρισία. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Mohammed Abbou, που είναι φυλακισμένος από τον Μάρτιο του 2005, επειδή έκανε κριτική στον πρόεδρο σε ένα online newsletter. Κίνα. Το καλοκαίρι του 2008 τα βλέμματα όλου του κόσμου θα πέσουν πάνω στην Κίνα που οργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αν η Κίνα φημίζεται για κάτι στον τομέα της τεχνολογίας, είναι για την ικανότητά της να φιλτράρει το Internet. Κι αν υπήρχε σχετική λίστα, η Κίνα θα καταλάμβανε την πρώτη θέση. Οι αρχές παρακολουθούν τις εξελίξεις στην τεχνολογία, ώστε να είναι έτοιμες να κλείσουν κάθε παράθυρο ανοιχτής έκφρασης που μπορεί να προκύψει. Αφού αρχικά ασχολήθηκαν με sites και forum, σήμερα κυνηγάνε blogs και sites με ανταλλαγές video. Η Κίνα σήμερα έχει 17 εκατομμύρια bloggers. Λίγοι από αυτούς τολμούν να μιλήσουν για θέματα που αφορούν το καθεστώς, μια και τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι κινέζοι bloggers φιλτράρουν λέξεις που θεωρούνται απαγορευμένες από το καθεστώς. Οι εταιρείες στις οποίες ανήκουν οι υπηρεσίες αυτές, κινεζικές και ξένες, πιέζονται από τις αρχές για έλεγχο του περιεχομένου. Απασχολούν στρατούς διαχειριστών συστημάτων που καθαρίζουν το περιεχόμενο που παράγουν οι bloggers. Ήδη 52 άνθρωποι βρίσκονται στην φυλακή γιατί εκφράστηκαν ελεύθερα μέσα από το Internet. Πολλοί αναρωτιούνται και φοβούνται το ενδεχόμενο εξαγωγής αυτού του μοντέλου λογοκρισίας και παρακολούθησης και εκτός Κίνας. Ασφυκτικός έλεγχος. Από τις υπόλοιπες χώρες που βρίσκονται στον κατάλογο, οι πιο πολλές φιλτράρουν κρυφά ή φανερά, όπως η Σαουδική Αραβία, τις λέξεις που χρησιμοποιούνται από τους χρήστες και απαγορεύουν την πρόσβαση σε sites που θεωρούνται κακή επιρροή. Πορνογραφικά sites, όσα ασχολούνται με την ομοφυλοφιλία ή με τα δικαιώματα των γυναικών ή με ισραηλινές εκδόσεις είναι κυρίως απαγορευμένα σε μουσουλμανικά κράτη όπως το Ιράν, η Συρία, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος. Όλα όμως ανεξαρτήτως τα κράτη που ανήκουν στη λίστα κάνουν ό,τι μπορούν για να σβήσουν τις φωνές που είναι αντίθετες με το καθεστώς. Από την Κούβα και τη Β. Κορέα που ελέγχουν πλήρως ποιοι θα έχουν πρόσβαση στο Internet, μέχρι τη Συρία που υποβάλλει όσους συλλαμβάνει για την κριτική του καθεστώτος μέσω του Internet σε βασανιστήρια μέσα στις απάνθρωπες φυλακές της. Ως πιο ήπια μορφή ελέγχου εμφανίζεται αυτή του καθεστώτος του Βιετνάμ, αλλά δικαιολογείται εξαιτίας της πίεσης που υφίσταται από τους ξένους διπλωμάτες τώρα που έχει ξεκινήσει συνομιλίες για ένταξή του στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Διακίνηση ιδεών και γνώσεων Κοινά στοιχεία των χωρών που εμφανίζονται στη λίστα είναι είτε ο φονταμενταλισμός είτε η ανελευθερία των καθεστώτων τους. Το Internet που δεν ελέγχεται από καμία αρχή και που επιτρέπει όλες τις φωνές, είτε συμφωνούμε είτε όχι, είναι σήμερα δείγμα της δημοκρατίας μιας χώρας. Οι προσπάθειες που έχουν γίνει ή που θα ακολουθήσουν κατά καιρούς για το φίμωμα των ανεξάρτητων φωνών θα πρέπει να βρίσκουν απέναντί τους τους σκεπτόμενους πολίτες κάθε χώρας. Το Internet δεν δημιουργήθηκε για τη διευκόλυνση του εμπορίου. Η πρώτη του δοκιμαστική χρήση αλλά και αυτή που παραμένει σήμερα ως η πιο σημαντική ήταν αυτή της διακίνησης ιδεών και γνώσεων, στην αρχή μεταξύ των πανεπιστημίων και σήμερα μεταξύ των κατοίκων αυτού του πλανήτη. e - πράκτορες στην ΕΥΠ Παίρνουν από την ΕΛ.ΑΣ. τον έλεγχο του Διαδικτύου ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέλιος Βραδέλης svradelis@dolnet.gr ▅ Αξιωματικοί της Αστυνομίας και στελέχη της ΕΥΠ δηλώνουν πως πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός αρμοδιοτήτων ώστε οικονομικές απάτες, παιδοφιλία, διακίνηση πορνογραφικού υλικού κ.λπ. να παραμείνουν στη δικαιοδοσία της ΕΛ.ΑΣ. Πόδι στο Ίντερνετ ετοιμάζεται να βάλει η ΕΥΠ με τις «ευλογίες» του υπουργείου Εσωτερικών. Όπως ανακοίνωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος μετά τη χθεσινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, αποφασίστηκε πως η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα έχει την ευθύνη της φύλαξης των πληροφοριών αλλά και της προστασίας από το ηλεκτρονικό έγκλημα. Παράλληλα, αποφασίστηκε να θεσμοθετηθεί θέση εισαγγελέα και για την ΕΥΠ, στο πρότυπο της Αντιτρομοκρατικής και της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος. Όσον αφορά τον εισαγγελέα της ΕΥΠ, που ήταν πρόταση και του κ. Πολύδωρα, ο διορισμός του θα γίνεται για συγκεκριμένη θητεία, το πιθανότερο διετούς διάρκειας. Η ανάθεση του ηλεκτρονικού εγκλήματος στην ΕΥΠ προκάλεσε όμως πολλά ερωτηματικά τόσο στην Ελληνική Αστυνομία, στη δικαιοδοσία της οποίας βρίσκεται σήμερα η δίωξη του ηλεκτρονικού εγκλήματος, όσο και σε στελέχη της ΕΥΠ που δεν γνωρίζουν αν θα αναλάβουν την εξιχνίαση όλων των εγκλημάτων που πραγματοποιούνται στο Διαδίκτυο ή μόνο την ασφάλεια των επικοινωνιών. Διαχωρισμός «Το ηλεκτρονικό έγκλημα σήμερα απασχολείται με υποθέσεις που αφορούν ηλεκτρονικές ληστείες τραπεζών, οικονομικές απάτες εις βάρος χιλιάδων πολιτών, διακίνηση πορνογραφικού υλικού, παιδοφιλία, παράνομη διακίνηση όπλων και ναρκωτικών και ακόμη μεγάλο αριθμό σοβαρών αδικημάτων. Πρέπει να γίνει διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων με την ΕΛ.ΑΣ. για να μην υπάρξει επικάλυψη», λέει στα «ΝΕΑ» στέλεχος της ΕΥΠ. Επισημαίνει μάλιστα ότι ήδη η αντιμετώπιση του ηλεκτρονικού πολέμου, δηλαδή των χάκερ που προσπαθούν να κλέψουν ή να καταστρέψουν ευαίσθητες πληροφορίες από κρατικές και στρατιωτικές υπηρεσίες, είναι αρμοδιότητα μόνο της ΕΥΠ. «Σε εμάς ανήκει και η ασφάλεια των κρυπτογραφικών επικοινωνιών πολιτικών και στρατιωτικών, οι οποίες αλλάζουν κάθε πρωί», προσθέτει. Από το 2004 Σύμφωνα με στελέχη της ΕΥΠ αλλά και της ΕΛ.ΑΣ., «το ζήτημα των αρμοδιοτήτων της φύλαξης πληροφοριών αλλά και της προστασίας από το ηλεκτρονικό έγκλημα είχε συζητηθεί και πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο πρότυπο της λειτουργίας ξένων Υπηρεσιών Πληροφοριών». Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από τους Αγώνες κατά τη διάρκεια σύσκεψης των ελληνικών αρχών με στελέχη Υπηρεσιών Πληροφοριών έξι χωρών Βρετανοί και Αμερικανοί αρνήθηκαν να δίνουν πληροφορίες «σε ένστολους διότι δεν έχουν τη νοοτροπία των Υπηρεσιών Πληροφοριών», όπως είπαν χαρακτηριστικά, αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο την Ελληνική Αστυνομία και επιβάλλοντας τη συμμετοχή της ΕΥΠ στο συντονιστικό όργανο. Σύμφωνα με τις προτάσεις που υιοθετήθηκαν από την Κυβερνητική Επιτροπή στην οποία προήδρευσε ο Πρωθυπουργός, θα ζητηθεί από τη Βουλή να ψηφίσει την έναρξη του κοινοβουλευτικού ελέγχου της ΕΥΠ. «Επειδή δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να επιβάλει στη Βουλή κάτι τέτοιο, θα ζητήσουμε από τη Βουλή, μέσω του Κανονισμού, να οργανωθεί και η διαδικασία αλλά και το όργανο εκείνο το οποίο θα είναι αρμόδιο για να κάνει αυτόν τον κοινοβουλευτικό έλεγχο», προανήγγειλε ο κ. Παυλόπουλος.