"Οι Χαρτπαίκτες" του Σεζαν στο Κατάρ για 250 000 000

Tο έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου Πολ Σεζάν, «Οι χαρτοπαίκτες», είναι πλέον στην κορυφή της λίστας των πιο ακριβοπληρωμένων έργων τέχνης σε όλο τον κόσμο, μετά την αγορά του αντί του ποσού των 250 εκατομμυρίων δολαρίων από το εμιράτο του Κατάρ. Tο έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου Πολ Σεζάν, «Οι χαρτοπαίκτες», είναι πλέον στην κορυφή της λίστας των πιο ακριβοπληρωμένων έργων τέχνης σε όλο τον κόσμο, μετά την αγορά του αντί του ποσού των 250 εκατομμυρίων δολαρίων από το εμιράτο του Κατάρ. Το συγκεκριμένο έργο τέχνης του Σεζάν αποτελεί κομμάτι μιας ολόκληρης σειράς πέντε πινάκων με τον τίτλο «Χαρτοπαίκτες» και ανήκε κάποτε στον Έλληνα εφοπλιστή Γιώργο Εμπειρίκο, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή πέρυσι. Υπάρχει η φήμη ότι είχε προσφερθεί στον Εμπειρίκο από δύο πασίγνωστους εμπόρους τέχνης το ποσό των 220 εκατομμυρίων δολαρίων, για να αποκτήσουν τους «Χαρτοπαίκτες», αλλά τελικά κατέληξαν στο Κατάρ. Ο πίνακας - που δεν ανήκε στην ιδιοκτησία κανενός Μουσείου- βρισκόταν ανάμεσα στα δέκα πιο περιζήτητα έργα του κόσμου. Οι τέσσερις υπόλοιποι «Χαρτοπαίκτες» - που συμπληρώνουν τη σειρά- ανήκουν σε ονομαστές συλλογές, όπως αυτές του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης και του Μουσείου Ορσέ. Το Κατάρ, με αυτή την γιγαντιαία αγορά, ξεκινά να πραγματοποιεί ένα από τα φιλόδοξα σχέδια του, προσδοκώντας να αναρριχηθεί στην ελίτ της παγκόσμιας τέχνης. Πολ Σεζάν Γεννήθηκε στην Εξ - αν - Προβάνς της Γαλλίας, όπου και πέρασε τα πρώτα του μαθητικά χρόνια. Την περίοδο 1859-1861 σπούδασε νομικά, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε και μαθήματα ζωγραφικής. Παρά τις αντιδράσεις του πατέρα του, αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του καλλιτέχνη και για το σκοπό αυτό, το 1861 επισκέφτηκε το Παρίσι μαζί με τον συγγραφέα Εμίλ Ζολά, με τον οποίο συνδεόταν φιλικά. Κατά την παραμονή του στο Παρίσι γνωρίστηκε με τον Καμίλ Πισαρό και άλλους καλλιτέχνες που ανήκαν στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Ο Σεζάν επηρεάστηκε σημαντικά από τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, ωστόσο πρόσθεσε και προσωπικά χαρακτηριστικά στους πίνακές του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήθελε να μετατρέψει τον ιμπρεσιονισμό «σε κάτι στέρεο, που διαρκεί όσο και η τέχνη που εκτίθεται στα μουσεία». Η μεγαλύτερη συνεισφορά του στον ιμπρεσιονισμό θεωρείται η πρόσθεση καθαρών γεωμετρικών στοιχείων, που αργότερα επηρέασαν και το κίνημα του κυβισμού. Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συμμετείχε σε λίγες εκθέσεις, ενώ έζησε και αρκετά απομονωμένος, στην Προβηγκία της νότιας Γαλλίας, μακριά από το Παρίσι που αποτελούσε το κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας της εποχής. Τα έργα του επικεντρώνονται σε μία περιορισμένη θεματολογία και κυρίως σε θέματα νεκρής φύσης, τοπίων και προσωπογραφιών. Η επίδρασή του σε μεταγενέστερους ζωγράφους υπήρξε πολύ μεγάλη και θεωρείται ο πατέρας της μοντέρνας τέχνης. Πέθανε στις 22 Οκτωβρίου του 1906 από πνευμονία.