Χάλια
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 11 Νοεμβρίου 2008, 20:03
Δημοσιέτηκε στη zougla.gr
Συγνώμη, μια ερώτηση μπορώ να κάνω; Το ξέρετε ότι ζούμε σε μια χώρα υπό το καθεστώς πλήρους παράλογης αναρχίας; Το ξέρετε, είναι έτσι ή μόνο εγώ το αντιλαμβάνομαι έτσι; Γιατί το λέω; Γιατί ο καθένας μας κάνει ό,τι γουστάρει, κανείς δεν τον πειράζει, κι άμα πάει να κάνει κάτι καλό, τον μαζεύουν. Είναι φοβερό αυτό.
Ας δώσουμε μερικά τυχαία παραδείγματα που θα κάνουν κατανοητή την απορία μου. Μερικά παραδείγματα που θα δώσουν έμφαση στην όμορφη και δίκαιη ζωή που ζούμε. Όχι ότι υπάρχει δικαιοσύνη πουθενά στον κόσμο, ας μην αστειευόμαστε, αλλά λέμε τώρα ρε παιδί μου.
Φτιάχνει κάποιος το σπίτι του κι ό,τι μπάζα έχει τα πετάει στο δρόμο χωρίς να καλέσει το δήμο να τα μαζέψει. Του λέει κανείς τίποτα; Όχι. Αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα; Όχι. Μόνο κάτι λοξοί σαν κι εμένα τον στραβοκοιτάνε κι ενδεχομένως θα πάρουν το δήμο όπου θα διαπιστώσουν μετά από καμιά 45ριά μέρες ότι ακόμα δεν έχει έρθει να τα μαζέψει. Τα μπάζα εντωμεταξύ θα έχουν φτάσει μέχρι τη Μαγούλα καθώς οι σακούλες θα έχουν σκιστεί τόσες μέρες και θα είναι σκόρπια και άρα αν έρθει μετά από 2-3 μήνες ο δήμος, θα τους βάλει και χέρι που πήραν τηλέφωνο και τον κάλεσαν και τότε μαθαίνουν πως ή δεν ξαναπαίρνουν τηλέφωνο ή παίρνουν από ένα καρτοκινητό και δεν ξαναφήνουν ποτέ όνομα.
Σε ενοχλεί ο απέναντι με τη μουσική τέρμα όλη την ώρα. Του έχεις κάνει παρατήρηση και σου λέει πως δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας. Καλείς την αστυνομία και οι αστυνομικοί σε κοιτάνε με μισό μάτι και σου βάζουν τρελό χέρι που τους κάλεσες και έκοψαν την πρέφα πίνοντας ουίσκι και κάνοντας καμάκι γιατί ούτε αυτοί ξέρουν πως δεν επιτρέπεται όλες τις ώρες της ημέρας να το βάζει κανείς τέρμα. Το επιτρεπτό όριο είναι μέχρι κάποια ντεσιμπέλ, ό,τι ώρα και να είναι. Και δεν το ξέρουν αυτό, άρα φταις εσύ που τους κάλεσες.
Στο δρόμο συναντάς κάτι γνωστούς, αργά τη νύχτα. Σε κερνάνε ένα μπάφο, για κακή σας τύχη είναι κοντά αστυνομία, σας πιάνουν και σας δέρνουν μέχρι να μετρήσετε όλες τις ζαρντινιέρες του πεζοδρομίου. (Προσοχή: Θα πάθετε το ίδιο αν πάτε σε διαδήλωση για τα δικαιώματά σας και χωρίς μπάφο). Παρακάτω, βρίσκεται ένας πρεζέμπορας που πουλάει πρέζα σε όλα τα 12χρονα της περιοχής, οι φίλοι του πηδάνε κάτι άλλα 12χρονα στο πεζοδρόμιο, κάτι άλλοι φίλοι του σκοτώνουν κάτι πρεζάκηδες πιο κει και κανείς, μα κανείς δεν τους πειράζει. Γιατί απλά η αστυνομία είναι απασχολημένη να δέρνει εσάς.
Σκότωσε κάποιος τη γυναίκα του, την έκοψε φέτες, την πέταξε στα σκουπίδια; Σκότωσε άλλος έναν αθώο γιατί ο αθώος είχε άσχημη χωρίστρα στα μαλλιά του; Παρέσυρε άλλος κάποιον στον δρόμο και τον παράτησε; Άλλος βίασε 75 γυναίκες και τις σκότωσε; Άλλος έκλεψε δις και τρις από το λαό; Δεν πειράζει. Όλοι αυτοί θα μπουν μερικά χρόνια στη φυλακή και θα βγουν κύριοι. Ειδικά αν έχει βοηθήσει και η δημοσιότητα, θα έχουν και γκόμενες και ενδεχομένως αν έχουν κλέψει και λεφτά, θα τα έχουν καβατζώσει οι δικοί τους και θα ζουν πλουσιοπάροχα. Εσύ όμως δεν είχες λεφτά να πληρώσεις το δάνειο, ε; Τι; Δεν πλήρωσες την κλήση; Θα μπεις φυλακή με τους χειρότερους των χειρότερων και άμα δε σε σκοτώσουν, μπορεί και συ να βγεις μετά από μερικά χρόνια κι επειδή δε θα μπορείς να βρεις δουλειά πουθενά γιατί κανείς δε θέλει ένα πρώην φυλακόβιο στη δουλειά του επειδή όλοι είμαστε τέρατα ευσυνειδησίας και τιμιότητας, προφανώς θα καταντήσεις κλέφτης, δολοφόνος ή απλά άστεγος γιατί είσαι πολύ looser να έχεις πάθει τόσα δεινά μόνο από μια κλήση που δεν πλήρωσες οπότε καλά να πάθεις.
Συγνώμη, αυτό λέγεται δημοκρατία; Όχι. Αυτό λέγεται αναρχία στο μπουρδέλο.
Περπατάς στο δρόμο. Θες να φτύσεις; Φτύσε άνθρωπέ μου! Φτύσε! Θες και να κατουρήσεις; Αμόλα καλούμπα καλέ! Βγάλε το λάστιχο να ποτίσεις το πεζοδρόμιο! Τρως τυρόπιτα στο αυτοκίνητο; Άνοιξε το παράθυρο πέτα τα λαδόχαρτα στο δρόμο κι όταν πας σπίτι σου, πάρε το κοινόχρηστο νερό και πλύνε το αυτοκίνητο 4 χέρια μέσα έξω! Και που είσαι; Το νερό να τρέχει, μην το κλείσεις! Φτιάχνεις το σπίτι σου κι έκανε μπάζα; Αμόλα τα στο δρόμο ρε και μην καλέσεις το δήμο! Να τα μαζέψουν άλλοι! Γουστάρεις μουσική και τηλεόραση τέρμα; Δώωσε! Στα αρχίδια σου η ώρα!! Γουστάρεις να τρέχεις στο δρόμο ή να πηγαίνεις σαν κηδεία;; Στην καραπουτσακλάρα σου! Κάνε ό,τι θες ρε!! Ό,τι θες!!!
Και κάτι ακόμα περισσότερο τραγικό γιατί έχουμε κι απ’ αυτά.
Προχτές πήγα μια βόλτα στου Ψυρρή. Τι ήταν αυτό Θεούλη μου; Ένα δρόμο δίπλα από τον κεντρικό, μέρα μεσημέρι, στα στενά, κάποιοι μετανάστες βαρούσαν πρέζα στη σειρά ξαπλωμένοι κάτω, άλλοι γυρόφερναν, ένα πραγματικό χάλι. Δυστυχία. Μετανάστες να βαρούν πρέζα. Έρχονται με τα πόδια από τη χώρα τους χιλιάδες δεκάδες χιλιόμετρα για μια καινούρια ζωή και καταλήγουν σε κάποια στενά της κωλοχώρας να βαράνε ενέσεις. Ε, μαλακία έκαναν και διάλεξαν την Ελλάδα αλλά πού να το ήξεραν; Και η αστυνομία; Η πρόνοια; Το κράτος; ΣΤ’ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥΣ! Και μιλάμε για τους μετανάστες. Γιατί, τα δικά μας παιδιά; Εδώ την άλλη φορά σε κεντρικό σταθμό τρένου στην Αθήνα εθεάθη μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο να φτάνει, να ανοίγει το φιμέ τζάμι, πρεζάκια να σπρώχνονται, να φτάνουν δίπλα στο παράθυρο, χέρι να δίνει κάτι στα πρεζάκια και να φεύγει. Τι τους έδωσε; Καραμέλες; Άλλοι κάτοικοι πάλι, κεντρικής περιοχής της Αθήνας, έχουν δει δοσοληψίες αστυνομικών με πρεζάκια μπροστά από το αστυνομικό τμήμα. Τι είναι αυτά; Κι αυτές τις σκηνές πώς γίνεται και τις έχει δει από δω κι από κει όλος ο κόσμος και ποτέ μα ποτέ οι αρμόδιοι; Μα γιατί κοιμούνται βαθιά και ροχαλίζουν κάτω από τα ζεστά τους σκεπάσματα στις βίλες τους μακριά, πολύ μακριά από την πλέμπα. Και η περισσότερη αστυνομία είναι απασχολημένη να φυλάει τους χοντροκωλαράδες τους υπουργούς και τον κάθε μαλάκα που μας γράφει στα αρχίδια του και ο λαός να γαμιέται ο ένας με τον άλλο.
Να πω κι άλλα τραγικά για τα δυστυχήματα; Για την ανύπαρκτη παιδεία; Για πιο πράγμα να πρωτομιλήσω;
Άει σιχτίρ κωλοχώρα. Άει σιχτίρ. Γι’ αυτό σε λίγο θα πάρουμε όλοι ρόπαλα και θα κυνηγάμε ο ένας τον άλλο. Αλλά ξέρετε ποιος προβλέπω να κυνηγιέται πρώτος. Η κυβέρνηση, η αστυνομία, ο δήμος, οι υπάλληλοι των δημόσιων υπηρεσιών κι αφού τελειώσουν αυτοί, μετά θα αρχίσουμε ο ένας τον άλλο και τελικά δε θα μείνει κανείς. Αυτή νομίζω πως είναι η μία πιθανότητα. Η άλλη είναι να βάλουμε μυαλό και να αρχίσουμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και να ζητάμε επίμονα το δίκιο μας και να φτάνουμε μέχρι τον Άρειο Πάγο αλλά επειδή μου φαίνεται αδιανόητο, ξαναγυρίζω με λύπη στην πιθανότητα 1. Γάμα τα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου